ทำไมผมถึงไม่เคยมองว่า “การค้าประเวณี” เป็นสิ่งที่ (ควร) ปรกติ
เพราะคำว่า “ปรกติ” สำหรับผม มันไม่ใช่แค่สิ่งที่ เกิดขึ้นเยอะ หรือ มีมานาน
แต่คือสิ่งที่ควรจะ ได้รับการยอมรับ ว่า ดีพอ ที่จะอยู่ในสังคมอย่างสง่าผ่าเผย
และตรงนี้แหละที่ผมรู้สึกว่า…
การขายบริการทางเพศ อาจเป็นสิ่งที่มีอยู่จริง แต่อย่าหลอกตัวเองว่ามันควร “เป็นเรื่องธรรมดา”
เพราะมันไม่ใช่แค่เรื่อง “สิทธิในร่างกาย”
ผมเคารพสิทธิในร่างกายของทุกคน
แต่ผมก็เชื่อว่ามีบางเส้นที่ “ไม่ควรข้าม”
แม้จะข้ามได้ แม้จะสมัครใจ แม้จะถูกกฎหมายก็ตาม
การใช้ร่างกายเป็นสินค้าซื้อขาย ไม่ว่าจะเรียกว่า sex work หรืออะไร
มันคือการผลัก “ความเป็นมนุษย์” ไปใกล้จุดที่เรามองตัวเองเป็นแค่ “ทรัพยากร”
ผมไม่ได้พูดจากหอคอยงาช้าง
คนขายบริการบางคนที่ผมเคยเจอ ไม่ได้จน ไม่ได้ถูกบังคับ
เขาแค่ “เลือกเพราะสบายกว่า”
ไม่อยากทำงานที่หนักกว่า / รายได้น้อยกว่า / หรือไม่มีแรงใจจะลุกสู้กับชีวิตประจำวัน
ผมเข้าใจ
แต่ผมก็กล้าพูดว่า
นี่ไม่ใช่การเลือกที่เราควรสนับสนุนให้สังคมยอมรับเป็นทางเลือกหลัก
ผมไม่โทษผู้หญิง (หรือผู้ชาย) ที่อยู่ในวงการนี้
ผมไม่เคยมองพวกเขาต่ำ
ผมเห็นความซับซ้อน เห็นความเปราะบาง เห็นความพยายามที่จะอยู่รอดในโลกที่ไม่แฟร์
ผมเคารพทุกคนที่ดิ้นรน
แต่สิ่งที่ผมต่อต้าน คือ การสร้างวาทกรรมว่า “sex work is just work” แบบไร้บริบท
เพราะมันทำให้เราหลับตาข้างหนึ่ง
ต่อระบบที่บังคับให้บางคน “ใช้ร่างกาย” แทน “โอกาส”
ปรกติ = ควรเป็นแบบอย่าง?
ถ้าคนรุ่นใหม่โตมากับความเชื่อที่ว่า
“เหนื่อยก็ขายตัวสิ รายได้ดี ได้ไว ไม่ต้องรอ”
นั่นไม่ใช่ความเท่าเทียม
นั่นคือการยอมแพ้ให้กับโครงสร้างที่ล้มเหลว
สรุปตรง ๆ คือ:
ผมไม่ได้ต้องการให้ใครโดนจับ โดนประณาม หรือโดนตีตรา
แต่ผมก็ไม่พร้อมจะเงียบ เมื่อเห็นสังคมพยายาม “ทำให้มันดูดี” กว่าความจริงที่มันเป็น
ผมอยากเห็นสังคมที่ผู้หญิงไม่ต้องใช้เรือนร่างเป็นทางลัด
แต่ใช้ศักดิ์ศรี พรสวรรค์ และโอกาสเป็นสะพานไปข้างหน้า
ไม่ใช่เพราะผมเคร่ง
แต่เพราะผมยังเชื่อใน ความดี ความเหนื่อย และคุณค่าของการลุกขึ้นสู้อย่างไม่ลดศักดิ์ศรี
ถ้าคุณเห็นด้วย ก็ขอบคุณที่อ่าน
แต่ถ้าคุณไม่เห็นด้วย — อย่างน้อยผมก็ขอให้คุณคิดอีกครั้งก่อนจะพูดว่า
“มันก็แค่งานอย่างหนึ่ง”
เพราะบางงาน…ไม่ควรกลายเป็น “คำตอบง่าย ๆ” ของชีวิตใครเลย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
