28 มิ.ย. เวลา 17:25 • ปรัชญา
ทุกข์ที่เกิดขึ้นก็เป็นเช่นนั้นจริง
ตามคำถาม ตามรายละเอียดจากนักเขียน
จิตใจเราเฝ้าแต่ทุกข์ในโลกนี้
จิตใจเราเฝ้าแต่สุขในโลกนี้
เฝ้ามองหา ค้นหา วิ่งตามหา เดินทางไปหา
สัมผัส รู้สึก ครอบครอง สมหวัง สมใจ สมจิต
เสพสมอารมณ์หมาย หมายปอง หวัง ฝัน
จินตนาการ ผิดหวัง และความทุกข์ความเศร้าทั้งหลาย
เราทุกข์เพราะความจริง
เมื่อต่อต้านความจริงก็ทุกข์อีก
มีแต่ทุกข์ มีแต่เอาแต่ใจ น้อยเนื้อต่ำใจ
ปมชีวิต ปมด้อย ขาดแคลน ขาดโอกาส
เรายอมรับความจริงได้ บางคนก็ยังทุกข์
เราไม่ต่อต้านความจริง บางคนก็ยังทุกข์
เราทุกข์ทรมาน
ถ้าไม่ได้พูดถึงเรื่องคำสอนทางพุทธ
ถ้าพูดถึงแต่เรื่องของธรรมชาติความรู้สึกที่มันเกิดขึ้น
มีจิตมากมายมหาศาลในโลกนี้
ทุกข์เศร้า ทรมาน ผิดหวัง เสียใจ ไร้ค่า
หดหู่จิตใจ ซึมเศร้า สิ้นหวัง มืดมิด หม่นหมอง
เกลียดชัง เบื่อหน่าย เหนื่อยล้า ไร้เรี่ยวแรง
แต่ในคนคนเดียวกันนั้น ก็ยังเคยมีความสุข
และยังคงมีเวลาเหลืออีก ในวันที่เหลืออยู่
ยังมีสิทธิ์ที่จะวนเวียนกลับมาสุขได้อีก
หรืออาจจะวนไปวนมาอยู่อย่างนั้น
แม้จะเชื่อต่างศรัทธาต่าง แต่เราก็ยังมีการรู้และเข้าใจถึงการวางมันลง การปล่อยมันไป
การปล่อยวาง การลด การละ การเลิก การทิ้ง
และความว่างเปล่า และเรายังรู้จักความรัก
การให้ การเสียสละ ความเมตตา ความจริงใจ
การช่วยเหลือกัน เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กัน
หรือแม้แต่การต่อสู้ในชีวิต ความเข้มแข็ง
ความอ่อนโยน ไม่หยาบคาย ไม่แห้งแล้ง
น้ำจิตน้ำใจ ละเอียดอ่อน ลึกซึ้ง
มีการฝึกฝน เรียนรู้ มีบทเรียน มีประสบการณ์
เราพัฒนาได้ เราเปลี่ยนแปลงได้
เราชนะตัวเอง เราแพ้ตัวเอง
จนบางคนไม่ทุกข์ในความจริงอีกต่อไป
ถึงแม้จะเข้าใจมันมายาวนานแล้วด้วยก็ตาม
และก็ทุกข์กับความจริงมานานแล้วด้วยก็ตาม
จะยอมรับ หรือไม่ยอมรับ
ไม่ยอมรับก็ได้ แต่เข้าใจ
หรือจะยอมรับก็ได้ และก็เข้าใจเช่นกัน
สัจธรรมชีวิต สัจธรรมจิต การกระทำในชีวิต
โฆษณา