"ถ้าใครสักคนกำลังรู้สึกว่าโลกมันเงียบไปหน่อย คุณกล้าไหม…ที่จะเป็นเสียงแรกที่ส่งไปถึงเขา"
เงียบ...ไม่ใช่แค่ไม่มีเสียง
แต่คือสภาพที่ทำให้คนรู้สึกว่าตัวเองไม่ถูกนับรวมกับโลกนี้อีกต่อไป
บางครั้งเราไม่ได้อยากให้ใครพูดอะไรเยอะ
แค่ต้องการให้มีใครสักคนอยู่ตรงนั้น
ไม่หายไป...แม้ว่าเราจะไม่พูดอะไรเลย
และเพราะความเงียบนั้นมันลึก
ลึกพอจะทำให้ความโดดเดี่ยวกลายเป็นแผล
ลึกพอจะทำให้คำว่า “ไม่เป็นไร”
ซ่อนน้ำตาทั้งวันไว้ข้างใน
โลกมันเงียบ หรือเราเงียบ?
เรามักคิดว่า “โลกเงียบลง”
แต่บางครั้ง มันคือ “เราเอง” ต่างหากที่ปิดเสียงของโลกไปทีละน้อย
คุณอาจเริ่มจากการไม่ตอบไลน์
ไม่อยากรับสาย
ไม่กล้าพูดความจริง
ไม่กล้าขอความช่วยเหลือ
ไม่กล้าบอกว่าเหนื่อย
จนถึงจุดหนึ่ง…โลกทั้งใบก็เงียบลงจริง ๆ
ไม่ใช่เพราะไม่มีใครส่งเสียงหาเรา
แต่เพราะเราไม่ได้เปิดรับเสียงไหนเลยอีก
ใครบางคนในวันนี้...อาจกำลังรู้สึกแบบนั้น
ไม่ใช่แค่ห้องที่เงียบ
ไม่ใช่แค่มือถือที่ไม่มีแจ้งเตือน
แต่เป็นหัวใจที่เหมือนถูกลืม
เป็นความรู้สึกว่า “ไม่มีใครต้องการเรา”
เป็นการพยายามเดินผ่านวันหนึ่ง ๆ ให้ได้ โดยไม่รู้ว่าจะต้องไปต่อทำไม
ความเงียบแบบนี้น่ากลัว
เพราะมันไม่ใช่แค่ความโดดเดี่ยว แต่คือ “การขาดความหมาย” ของการมีอยู่
แล้วคุณจะส่งอะไรให้เขา?
หลายคนคิดว่า ต้องพูดให้ถูก ต้องให้กำลังใจแบบสวยงาม
ต้องเก่งพอจะเปลี่ยนโลกของใครสักคน
แต่จริง ๆ แล้ว...
สิ่งที่เราจะส่งให้คนที่รู้สึกว่าโลกมันเงียบไปหน่อย
ไม่จำเป็นต้องยิ่งใหญ่
บางที…
มันอาจแค่ “การพิมพ์ทักไปก่อน”
มันอาจแค่ “การส่งเพลงที่เราเคยฟังด้วยกัน”
มันอาจแค่ “การแชร์โพสต์ที่ทำให้เขานึกถึงตัวเอง”
หรือมันอาจแค่ “การนั่งข้าง ๆ โดยไม่พูดอะไรเลย”
สิ่งเหล่านี้เล็กมาก
แต่ในวันที่ทุกอย่างเงียบ มันอาจเป็นเสียงเดียวที่เขาได้ยิน
จิตวิทยาของ ‘ความเงียบ’
นักจิตวิทยาเรียกความรู้สึกแบบนี้ว่า “perceived social disconnection”
คือการรู้สึกว่าตัวเองไม่เกี่ยวข้องกับใครอีกต่อไป
ซึ่งอันตรายที่สุดในกลุ่มคนที่ "เงียบเก่ง"
เพราะเขาไม่ได้ร้องขออะไร
ไม่ได้แสดงออก
ไม่ได้ขอความช่วยเหลือ
และเมื่อไม่มีใครรู้ เขาก็ไม่มีใครช่วย
บางคนเงียบ เพราะกลัวรบกวน
ใช่...หลายคนที่เงียบไม่ใช่เพราะเขาไม่ต้องการใคร
แต่เพราะเขากลัวจะเป็นภาระ
กลัวจะกลายเป็นปัญหาของใครสักคน
กลัวจะเป็นต้นเหตุของความลำบากใจ
มันเป็นความอ่อนไหวที่คนข้างนอกไม่เข้าใจ
เขาไม่ได้หยิ่ง เขาไม่ได้เย็นชา
เขาแค่พยายามอยู่ให้ได้ ด้วยความเงียบที่ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน
วิธีฟัง ‘เสียงเงียบ’ จากใครสักคน
เสียงเงียบมักไม่ได้มาในรูปแบบของคำพูด
แต่มาในรูปแบบของ “พฤติกรรมที่เปลี่ยนไป”
คนที่เคยแชร์เรื่องราวหายไป
คนที่เคยขำกับเรื่องเดิมเฉยชา
คนที่ตอบแชทช้าลง
คนที่อยู่แต่ในโซเชียลแต่ไม่เคยโพสต์
คนที่พูดคำว่า “ไม่เป็นไร” บ่อยเกินเหตุ
เสียงเหล่านี้เบามาก
แต่ถ้าเราฟังด้วยใจ เราจะได้ยิน
สิ่งที่คุณส่งให้เขาได้…อาจเป็น “ความมั่นใจว่าเขามีความหมาย”
ไม่ต้องเป็นคำพูดที่สวย
แค่บอกว่า “คิดถึง”
แค่พูดว่า “ถ้าทุกอย่างมันไม่โอเค ก็แวะมาหาเราได้นะ”
หรือแค่ส่งยิ้มให้แบบที่เขาไม่ต้องพยายามยิ้มกลับ
มันก็เพียงพอจะทำให้เขารู้ว่า
โลกไม่ได้เงียบไป
แค่เขายังไม่ได้ยินเสียงของตัวเอง…ที่กำลังรอจะเปล่งออกมาอีกครั้ง
สุดท้ายนี้...
ความเงียบไม่ใช่ศัตรู
บางครั้งมันแค่พื้นที่พัก
แค่บางจังหวะของชีวิตที่ให้เราได้ฟังเสียงของหัวใจตัวเองชัดขึ้น
แต่ถ้าความเงียบกลายเป็นความเหงา
กลายเป็นความรู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่า
นั่นแหละ…คือเวลาที่เราจะต้อง “ส่งอะไรบางอย่าง” ไปถึงเขาแล้ว
ไม่ใช่เพราะเรามีคำตอบให้ทุกอย่าง
แต่เพราะบางครั้ง…
การมีใครบางคนอยู่ตรงนั้น
ก็เพียงพอจะเปลี่ยนวันทั้งวันของใครสักคนได้
ถ้าใครสักคนกำลังรู้สึกว่าโลกมันเงียบไปหน่อย...
ขอให้คุณกล้าเป็นเสียงแรก ที่จะเอ่ยออกไปว่า
“เรายังอยู่ตรงนี้นะ”
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
