1 ก.ค. เวลา 11:56 • นิยาย เรื่องสั้น

“ไม่ใช่ทุกคนจะรับมือกับความเจ็บปวดได้…และมันไม่ผิด”

บางคนร้องไห้เงียบๆ คนเดียวในห้อง
บางคนหัวเราะในที่สว่าง แต่หัวใจกลับบอบช้ำในที่ที่ไม่มีใครเห็น
และบางคน…เลือกที่จะเงียบไปจากโลกใบนี้ เพราะความเจ็บปวดมันมากเกินกว่าจะอธิบาย
ความจริงคือ — ไม่ใช่ทุกคนจะรับมือกับความเจ็บปวดได้
และนั่น ไม่ใช่ความอ่อนแอ
แต่มันคือ ความจริงของมนุษย์ คนหนึ่งที่ “มีขีดจำกัด” เหมือนกับทุกคน
ฉันเคยเป็นหนึ่งในคนที่คิดว่า
“คนเข้มแข็งเท่านั้นถึงจะอยู่รอด”
แต่เมื่อผ่านมาหลายบทของชีวิต
ฉันเรียนรู้ว่า —
ความเข้มแข็งไม่ใช่การไม่เจ็บ
แต่คือการ “ยอมรับว่าตัวเองเจ็บ” โดยไม่ต้องหลอกตัวเอง
คนที่เคยผ่านความเจ็บปวดมาจริงๆ
จะไม่รีบพูดว่า “เดี๋ยวมันก็หาย”
จะไม่บอกให้คุณ “รีบลืม” หรือ “อย่าคิดมาก”
แต่เขาจะเข้าใจว่า บางแผลมันต้องใช้เวลา
บางความรู้สึกมันลบไม่ได้ทันที
และบางคำพูด…แค่ฟังแล้ว “ไม่โดนตอกซ้ำ” ก็ถือว่าช่วยเยียวยาแล้ว
การรับมือกับความเจ็บปวด
บางทีไม่ได้แปลว่าเราต้องลุกขึ้นได้ในทันที
แต่อาจแปลว่าเรายังมีลมหายใจต่อ
แม้ใจจะพัง — แต่มือยังไม่ปล่อยจากชีวิต
ถ้าตอนนี้คุณยังเจ็บ ยังร้องไห้ ยังรู้สึกแย่กับอะไรบางอย่าง
อย่าโทษตัวเองเลย…
การเจ็บมันไม่ได้ทำให้คุณแย่กว่าคนอื่น
แต่มันทำให้คุณ เข้าใจชีวิต ในแบบที่คนไม่เคยเจ็บ…จะไม่มีวันเข้าใจ
🕊 ขอบคุณความเจ็บปวด ที่ทำให้เราละเอียดกับหัวใจคนอื่นมากขึ้น
และขอบคุณตัวเอง…ที่ยังอยู่ตรงนี้ แม้มันไม่ง่ายเลย
โฆษณา