นิยายสั้น 1 หน้า A4 แผ่น 3/4
เด็กเจ้าของตึกสีแดง เขาบอกกับต้นว่าเขามองไม่เห็นปัจจุบัน สิ่งที่ทำให้เขากล้าเดินออกจากที่ที่ปลอดภัยได้คืออนาคต แต่ไม่ใช่วันสิ้นโลกเหมือนกับของต.เต่า เป็นโลกที่เหมือนกับเราอาศัยอยู่ แต่ทุกคนต้องแข่งขันพัฒนาตนเองกับคนอื่นผ่านเกมนับล้าน
“เอาเป็นถ้าผมหาเจอ ผมจะบอก” เด็กชายที่ไม่โตมีตึกแดงเป็นเจ้าของกล่าว และตอนนี้เขาย้ายจิตตัวตนที่ไม่ใช่วันสิ้นโลกไป แม้จะลำบากมากแต่ก็ไม่ค่อยมีโจร
ตันอายุ 60 ปี โชคดีที่น้ำอาหารหมดพอดีที่มาถึงเมือง คนเฝ้าประตูยกปืนขึ้น
“มาที่นี่ต้องการอะไร”
“ผมอายุ 60 แล้วเลยอยากมาอยู่ในสถานที่ที่มีทุกอย่างครบครันสำหรับคนแก่”
“มีเงินติดตัวไหม”
“เงินมีอยู่ แต่ไม่มาก”
ประตูเปิดรับตันเข้าไป คนส่วนใหญ่คือคนแก่ แต่ก็มีเด็กอยู่บ้างประปราย ตันไม่รู้ต้องทำอะไรเมื่อเข้ามา
“ออกจากเขตปลอดภัยแล้วสินะครับ” เด็กชายคนหนึ่งพูด
ตอนแรกคิดว่าถามคนอื่นแต่พอคิดทบทวน “เจ้าของตึกแดงใช่ไหม”
“ใช่ ๆ มา ๆ เดี๋ยวจะพาไปลงทะเบียนผู้ยากไร้คนใหม่”
เจ้าของตึกแดงพาตันไปที่ร้านแห่งหนึ่งที่ขายอาหาร
“แม่ครับ คุณตาต้องการลงทะเบียนผู้ยากไร้ครับ”
พอได้ยินเจ้าของตึกแดงอย่างนั้น ตันรู้เลยว่าเด็กชายคนนี้ฉลาดมาก แม่ของเด็กชายดูจะอายุน้อยกว่าตันอีก
พอถ่ายรูปและเขียนชื่อตนเอง ตันก็ได้เป็นคนในที่แห่งนี้แล้ว สิ่งแรกที่ต้องหาคืออาหาร อันดับสองคือที่พัก
“มีอาหารฟรีไหมครับ”
“หากอยากได้อาหารก็ต้องทำบางอย่างเพื่อแลกสิ แต่ถ้าอยากได้ที่พัก ไปขออยู่ที่พักคนชราอยู่ทางโน้น”
ถึงตอนนี้ตันรู้แล้วว่าตึกแดงดีกว่า แต่ด้วยอายุ 60 จึงทำอะไรลำบากกว่าวัยรุ่นอีก …แต่คิดว่าตันจะกลับไปที่ตึกแดงเหรอ ไม่ใช่ เขาตั้งเป้าหมายว่าจะมีชีวิตอยู่ให้นานที่สุด
เด็กหญิงเดินมาอยู่หน้าตัน เช่นเดียวกับเด็กชายที่วิ่งมาด้านหน้าตันเหมือนกัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
