5 ก.ค. เวลา 00:54

คำนำสำนักพิมพ์

“ทุนนิยม”...ดูเหมือนชื่อนี้จะเป็นระบบเศรษฐกิจที่ตายยาก เคยมี นักปรัชญาใหญ่อย่างคาร์ล มาร์กซ์ ที่พยายามจะทำลายทุนนิยมให้หมดไป จากโลก แต่ความพยายามนั้นก็ยังไม่ประสบผล เพราะทุนนิยมมีพลังในตัว มันเองตรงที่ปล่อยให้กิจกรรมทางเศรษฐกิจดำเนินไปตามธรรมชาติของมัน
บ้านไหนที่ปลูกหญ้าไว้ที่สนามหน้าบ้านคงจะรู้ดีว่า การตัดหญ้าให้ เตียนอยู่เสมอเป็นงานที่ยุ่งยากเพียงใด ทุนนิยมก็เหมือนบ้านที่ปลูกหญ้า แล้วก็ปล่อยหญ้าทิ้งไว้อย่างนั้น ไม่เหนื่อย แต่สนามหญ้าเช่นนี้จะไม่งาม ตา ไม่น่าอยู่เหมือนสนามที่ถางหญ้าให้เตียน
มาร์กซ์นั้นว่าไปแล้วก็คือคนที่เสนอความคิดว่า เราต้องตัดหญ้าให้ เตียนอยู่เสมอนะ แต่สังคมมนุษย์เราซับซ้อนมาก โลกก็ซับซ้อนมาก เลย ไม่มีใครตัดหญ้าให้เตียนได้อย่างที่มาร์กซ์ต้องการ เพราะเป็นงานที่เกิน กำลัง ปัญหาของการปล่อยให้หญ้าขึ้นกันเองตามธรรมชาติก็คือ จะมีบาง ต้นที่โตกว่าต้นอื่นๆ เพราะหากินเก่งกว่า ส่วนต้นที่หากินไม่เก่งจะแคระ แกร็น สุดท้ายก็ทยอยล้มตาย
ความเลวร้ายของทุนนิยม (สามานย์) เป็นสิ่งที่ไม่มีใครสามารถ ปฏิเสธได้ แต่ก็มีความคิดเห็นที่ต่างกันในเรื่องของการแก้ไข ฝ่ายหนึ่งคือพวกมาร์กซิสต์ที่เห็นว่า วิธีแก้ไขมีอยู่ทางเดียวก็คือทำลายมันทิ้งเสีย อีก ฝ่ายก็คือนักเศรษฐศาสตร์จำนวนหนึ่งที่เห็นว่า ปัญหายังอยู่ในระดับที่ไม่มี ความจำเป็นใดๆ ที่จะต้องรื้อทิ้งทั้งหมด เพราะเราสามารถถางหญ้าปรับ แต่งทุนนิยมให้เป็นประโยชน์ โดยมีโทษน้อยที่สุดได้
อย่างไรเสีย การถางหญ้าให้เตียนก็ยังเป็นงานที่เหนื่อยกว่าการ ปล่อยหญ้าไว้อย่างนั้น การถางหญ้าอาจใช้ได้ดีกับสนามหญ้าเล็กๆ เพราะ งานเล็กๆ เช่นนี้คงไม่ทำให้เราเหนื่อย แต่ประเทศไทยไม่ใช่สนามหญ้าเล็กๆ ยิ่งโลกทั้งโลกด้วยแล้วยิ่งไปกันใหญ่..
เช่นนั้นก็แปลว่า เราควรปล่อยสนามหญ้าทุนนิยมแห่งนี้ไปด้วยใจที่ เป็นอุเบกขาอย่างนั้นหรือ?
คำตอบก็คือ คงจะไม่
แต่เพื่อไม่ให้งานดูแลสนามหญ้าแห่งทุนนิยมอันใหญ่โตมโหฬาร เป็นงานที่เหลือบ่ากว่าแรงจนเกินไป แทนที่จะพึ่งคนตัดหญ้าเพียงคนเดียว ก็ให้ต้นหญ้าในสนามแต่ละต้น (คือประชาชนแต่ละคน) นั่นแหละ ช่วยกัน ดูแลสนาม สำนักวิทยาบริการและเทคโนโลยีสารสนเทศ
และการดูแลที่เป็นพื้นฐานที่สุดก็คือ เราจะไม่เอารัดเอาเปรียบเพื่อน มนุษย์ตามหลัก “เมตตาธรรมค้ำจุนโลก” นั่นเอง
สำนักติมพ์กรีน ปัญญาญาณ
โฆษณา