[รีวิวตามใจ by แฟนคลับลึกลับของแมวข้างบ้าน] 🌸รีวิวนิยายเรื่อง “ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก”🌸 แปะลิงก์สั่งซื้อไว้ให้ด้วยเพื่อความสะดวกจ้า : Jamsai : https://s.shopee.co.th/8Ke660TgiJ

หมายเหตุ : 🌸พระเอกฮอตเว่อร์ ครบเครื่องมากทั้งรูปร่าง หน้าตา ความสามารถ นิสัยใจคอ ส่วนนางเอกให้ความรู้สึกคล้าย ๆ นางเอกหอมเกศา มีความเย็นชาแบบเร้าหรือนิด ๆ ดีกับคนทั้งโลกยกเว้นพระเอกคนเดียว (ในสามเล่มแรกอะนะคะ) ส่วนพระเอกนั้นเฟียซใส่ทุกคน บูชาเพียงภรรยาสุดที่รักเท่านั้น

มีจุดหนึ่งที่มดเห็นนักอ่านบางท่านไม่โอเคมาก ๆ เลยต้องขึ้นเตือนไว้สักนิด ว่ามีบางตัวละครในเรื่องที่ตกเป็นของฝ่ายชายโดยไม่เต็มใจ และความสัมพันธ์ครั้งแรกของพระเอกกับนางเอกมีการใช้บางอย่างช่วยให้ชายาซึ่งเข้าพิธีแต่งงานกันเรียบร้อยแล้วมึน ๆ งง ๆ ตอนเริ่มต้น เพื่อลดอาการบาดเจ็บ

ยังมีบางความเห็นที่ไม่โอเคเรื่องที่ตัวละครชายมักถึงเนื้อถึงตัวตัวละครหญิงซึ่งเป็นภรรยาของตนแบบที่นางไม่ได้ยินยอมพร้อมใจ(ในตอนแรก) ซึ่งสำหรับมดไม่ได้รู้สึกว่าติดใจอะไร เพราะถ้าพระเอกไม่เป็นฝ่ายเริ่ม ก็ไม่แน่ว่านางเอกจะใจอ่อนในชาติภพนี้ เพราะนางแข็งเป็นหินเลยค่ะ แข็งไปจนถึงเล่ม 3 เลย -*-

โดยรวมมดผ่านเรื่องนี้ไปอย่างยากลำบาก แต่อย่าเพิ่งถอดใจ เพราะเรตติงในเมพถือว่าดีมาก คนชอบเยอะ และความจริงเนื้อหาก็ดีอยู่ค่ะ อาจจะเป็นที่มดเองที่ไม่ถูกจริต เลยไปสนุกเอาเล่ม 5 – 6 (จบ)แล้วอะนะคะ 🌸

🌸 ผลงานเรื่องอื่น ๆ ของนักเขียน : 🌸

1. วาสนาคนเขลา (3เล่มจบ) สนพ.แจ่มใส 🌸ส่วนตัวมดไม่ได้ชอบค่ะ ไม่ค่อยอินกับมุกตลกแบบนี้เท่าไร🌸

2. เกิดใหม่เพื่อคืนฐานะเดิม ( 5 เล่มจบ) 💗อ่านได้เพลิน ๆ ถ้ามีเวลาก็อยากอ่านซ้ำอีกรอบนะคะ💗

3. ซ่อนรักชายาลับ (5 เล่มจบ) 🌸บางช่วงแอบเอื่อยไปสำหรับมด ไม่อ่านซ้ำค่ะ🌸

4. อาจารย์มารหวนภพ (4เล่มจบ) สนพ.อรุณ (ออกแล้ว มีสายรายงานว่าอ่อมกว่าเรื่องนี้ เลยว่าจะพักกกกกกกกกค่ะ T ^ T )

5. ซ่อนกลิ่น ( 5 เล่มจบ) สนพ.แจ่มใส 💗สนุกมาก สามารถติดตามได้ในลิงก์นี้ที่มดรีวิวไว้แล้วนะคะ https://url.in.th/zFjyf

6. หอมเกศา ( 5 เล่มจบ) สนพ.แจ่มใส 🌸ติดตามรีวิวได้ในลิงก์นี้ค่ะ https://url.in.th/vmhqT

🌸 เนื้อหาโดยย่อ 🌸

ครั้งหนึ่งอวี้ฉือเฟยเยี่ยนเคยมีฐานะเป็นถึงบัณฑิตจูเก๋อแห่งภูเขาไป๋ลู่ที่ผู้คนยกย่องในความปราดเปรื่อง จงรักภักดีต่อราชวงศ์ก่อน และเป็นคนสำคัญผู้อยู่เบื้องหลังการนำทัพต่อต้านราชวงศ์ใหม่อย่างห้าวหาญ

ทว่าเพราะผิดหวังในตัวคนรักซึ่งเติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เยาว์วัย และสู้รบเคียงบ่าเคียงไหล่กันมาหลายปี นางจึงตัดสินใจหวนคืนสู่บ้านเดิมโดยไม่รู้เลยว่านั่นจะเป็นการเดินเข้าถ้ำเสือ

บัดนี้ตระกูลอวี้ฉือไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว ท่านลุงผู้เคยเป็นถึงท่านโหวตกอับจนเกือบจะรักษาชีวิตไว้ไม่ได้ เคราะห์ดีที่เซียวอ๋อง องค์ชายรองของราชวงศ์ใหม่เห็นแก่ท่านพ่อของนางซึ่งเป็นแม่ทัพใหญ่ที่รบพุ่งกันมาอย่างสมศักดิ์ศรีจนท้ายที่สุดได้พลีชีพเพื่อชาติ ยอมเอ่ยปากขอชีวิตท่านลุงและญาติผู้น้องไว้ ทั้งสองจึงรอดพ้นมาได้อย่างหวุดหวิด

นางเข้าใจมาตลอดว่าทุกคนในครอบครัวซึ่งยังพอมีทรัพย์สินเหลืออยู่บ้างยังอยู่ดีมีสุขตามที่ท่านลุงบอก เมื่อกลับเรือนจึงพบกับความจริงว่าพวกเขาไม่อาจรับมือกับชีวิตที่พลิกผันอย่างกะทันหันได้ จึงประทังชีวิตด้วยการนำข้าวของในบ้านไปจำนำแลกเงินจนแทบไม่เหลือสมบัติติดตัวแล้ว

อวี้ฉือเฟยเยี่ยนจึงตัดสินใจละทิ้งความรู้สึกต่าง ๆ ไปเสีย แล้วลุกขึ้นมาประคับประคองสามชีวิตในบ้านให้กลับมายืนขึ้นได้อีกครั้ง

นางซึ่งเคยเชี่ยวชาญเพียงการศึก กลับต้องหัดทำงานเย็บปักอย่างยากลำบากเพื่อหาเลี้ยงทุกคนในครอบครัว และหาทุนเปิดร้านโจ๊ก ยืนขายอาหารริมถนนเพื่อแลกกับความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นอีกนิดของท่านลุง การศึกษาของน้องชาย และชีวิตแต่งงานในอนาคตของน้องสาว ขอเพียงเป็นงานสุจริต ต่อให้ส่งผลกระทบต่อชีวิตในเบื้องหน้าถึงขั้นที่อาจจะไม่ได้แต่งงานตลอดชีวิต นางก็ยินดี

นางทำทุกอย่างโดยไม่ได้ระแคะระคายเลยว่านั่นคือการก้าวเข้าไปหาอดีตศัตรูคู่อาฆาตที่เคยฟาดฟันกันในสมรภูมิในฐานะผู้บัญชาการศึกอย่างเซียวอ๋อง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต่อให้นางพยายามปกปิดสักเพียงไหน แม้จะเหลือเพียงเถ้ากระดูกเขาก็ไม่มีทางลืมเลือนนางได้

ด้วยการวางแผนไว้อย่างละเอียดรอบคอบของเซียวอ๋อง ประกอบกับรัชทายาทที่เข้ามาป่วนจนกลายเป็นการส่งเสริมคู่อริอย่างน้องชายโดยไม่รู้ตัว อวี้ฉือเฟยเยี่ยนจึงตกอยู่ในสถานการณ์อันยากลำบาก จำต้องยอมแต่งเป็นชายารองให้เซียวอ๋อง ด้วยความเข้าใจว่าความบริสุทธิ์ของนางจะไม่ถูกทำลาย เพราะพิษประหลาดที่นางเป็นคนประเคนให้เขาเองกับมือในสมรภูมิ ทำให้เขามีสภาพไม่ต่างอะไรจากขันที แม้มีใจแต่ก็ไม่อาจล่วงล้ำก้ำเกินนางได้แน่นอน

ต่อให้ถูกเขากอดอย่างแนบแน่น หรือจุมพิตอย่างดุเดือดเพียงไร นางก็ยังนอนหลับสนิทโดยไม่ถือสาหาความ ยังสามารถใช้ชีวิตอย่างราบรื่น รีดไถทรัพย์สมบัติของเขาไปทำการค้าเพื่อตนเองและครอบครัวของท่านลุงอย่างสบายอกสบายใจด้วย กว่าจะรู้ตัวอีกที นางก็ตกเป็น “ชายารอง” ของเขาในทุกความหมายไปแล้ว

ความรู้สึกที่เขามีต่อนางนั้นล้ำลึกสุดจะหยั่งถึง จากความรักกลายเป็นคลั่งไคล้หลงใหลจนเข้าขั้นลุ่มหลงและหวงแหนอย่างที่สุด นางจึงเตรียมใจไว้แล้วว่าหากวันใดเขารู้ความจริงว่านางคือกุนซือผู้เคยประมือกับเขาอย่างดุเดือดผู้นั้น ชีวิตน้อย ๆ คงมีอันได้จบสิ้นแน่

ทว่าชีวิตในจวนอ๋องกลับไม่ได้ยากเย็นเข็ญใจดังที่คาดไว้ เขารู้ทั้งรู้ว่านางเป็นใคร กลับยังมอบทั้งความรัก ความใส่ใจ ห่วงใยไปจนถึงครอบครัวของนาง ปฏิบัติตนต่อนางดุจนางเป็นพระชายาเอก ให้เกียรติและยกย่องนาง ทั้งยังไม่คิดรับสตรีอื่นเข้าจวน เต็มใจมอบทุกสิ่งของเขาให้นางเพียงผู้เดียวเท่านั้น

ทว่านางเองกลับเป็นฝ่ายซุกซ่อนความลับอันใหญ่หลวงไว้ จึงได้แต่หวั่นใจว่าหากวันใดเซียวอ๋องรู้ว่าครรภ์ที่ว่างเปล่ามิใช่เพราะชะตาลิขิต แต่เป็นความจงใจของนางเอง เขาจะโกรธจนขับไล่นางออกจากจวนหรือทำสิ่งที่โหดร้ายกว่านั้น?

ท่ามกลางมรสุมการเมืองการปกครองในแว่นแคว้น และการศึกรอบด้านทั้งภายในและภายนอก ในที่สุดอวี้ฉือเฟยเยี่ยนก็ตระหนักถึงความทุ่มเททั้งหมดที่สามีทำเพื่อนางจึงตัดสินใจว่าจะยอมเปิดใจอีกครั้ง ลุกขึ้นมายืนเคียงข้างเขาเพื่อคลี่คลายทุกปัญหา ร่วมรับศึกจากทุกทิศทาง ช่วยกันสร้างใต้หล้าที่สงบสุขสำหรับราษฎรไปพร้อม ๆ กัน

เมื่อสามีภรรยาผู้เคยเผชิญหน้ากันในฐานะศัตรูตัวฉกาจร่วมมือกัน ความสามารถในการรับมือกับปัญหาจึงโดดเด่นจนสวรรค์เห็นยังอิจฉา

ฮ่องเต้ผู้เป็นบิดาแท้ ๆ ทั้งภูมิใจและหวั่นเกรงว่าบัลลังก์ของเขาจะถูกลูกชายคนรองที่เก่งกาจดุจเทพเซียนทั้งยังมีภรรยาที่มากความสามารถแย่งชิงไปเสียก่อน จึงหาทางสร้างความลำบากให้เซียวอ๋อง สร้างสถานการณ์ให้เขาต้องต่อกรกับรัชทายาทเพื่อถ่วงดุลอำนาจไว้ และมอบชายาเอกมาเพื่อขัดแข้งขัดขาและถือเป็นการฝึกปรือให้บุตรชายคนรองไม่ลุ่มหลงในรักจนเกินไป จะได้ขึ้นเป็นผู้สืบทอดแทนรัชทายาทได้อนาคตซึ่งไม่ใช่ในระยะเวลาอันใกล้นี้แน่

ในขณะที่สามีเดินทางไปออกรบ ชายาเอกผู้นั้นก็มาปรากฏกายที่หน้าจวนพร้อมขบวนสินเจ้าสาวอันยาวเหยียด ทว่ากุนซือที่ได้รับการยกย่องจากคนทั้งแผ่นดินว่ามีแผนการเลิศล้ำเกินใครอย่างอวี้ฉือเฟยเยี่ยนกลับสามารถพลิกเกมเป็นผู้ชนะได้อย่างง่ายดาย มิหนำซ้ำชายาเอกผู้เย่อหยิ่งยังไร้ความสามารถถึงขนาดทำองค์หญิงน้อยของราชวงศ์ใหม่หายระหว่างพยายามเข้ามาแทนที่นางด้วย

ทันทีที่ฮ่องเต้ตัดสินใจละทิ้งบุตรสาวคนเล็กในภรรยาเอกที่หายสาบสูญไป เสิ่นฮองเฮาก็ตัดสินใจทอดทิ้งสามีผู้มากรักหลายใจ บุตรชายคนโตที่โง่เง่าและเลวร้ายจนไร้ทางเยียวยา และบุตรสาวคนโตที่ไร้สมอง ป่าเถื่อน ทั้งยังกล้าแบกครรภ์ใหญ่โตอันเกิดจากชู้รักไปอวดโอ้ต่อหน้าสามีที่ได้รับสมรสพระราชทานแล้ว

นางหันมาโปรดปรานชายารองของบุตรชายคนรองอย่างเต็มที่ ยอมออกหน้าร่วมแผนการขับไล่ชายารองผู้ที่ถูกราชวงศ์หย่าร้างเพียงเพราะให้เซียวอ๋อง “กินผลไม้ไม่แกะเมล็ด” ไปเสีย เพื่อรับอวี้ฉือเฟยเยี่ยนกลับมาอีกครั้งในฐานะชายาเอกซึ่งจะขึ้นสู่ตำแหน่งฮองเฮาในอนาคต

เบื้องหน้า...เซียวอ๋องซึ่งเพิ่งขับไล่ชายารองจากไปด้วยเหตุผลอันน่าขันเปลี่ยนไปเป็นชายเจ้าชู้เสเพลเต็มรูปแบบ

เบื้องหลัง...เขากลับดูแลความเป็นอยู่ของนางดีกว่ามารดาแท้ ๆ ด้วยซ้ำ ทั้งยังลอบไปเยือนเรือนชานเมืองของอดีตชายารองทุกค่ำคืนอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

แท้จริงแล้วการแสดงละครฉากใหญ่นี้เพื่อตบตาใคร และท้ายที่สุดในจะเป็นผู้ครองบัลลังก์กันแน่?

💗 จุดเด่นของเรื่อง : พระเอกนางเอกเก่งกาจฉลาดรอบด้านมาก เรื่องบ้านเมืองถือว่าทันเกม ทันกัน หากเกิดปัญหาขึ้นกับใคร อีกฝ่ายสามารถรับหน้าที่แทนได้แบบสบาย ๆ

ความรักของพระเอกอาจจะดูเหมือนคลั่งไคล้อยากครอบครองจนเกือบจะกลายเป็นความบ้าคลั่ง แต่ในนั้นก็ยังมีการให้เกียรติ ไว้เนื้อเชื่อใจ และยกย่องนางไว้เหนือทุกคนแม้แต่ตัวเขาเองด้วย

เซียวอ๋องนางเป็นอภิชาตหลัวอะค่ะ นอกจากที่ขี้หึงและในตอนแรกอาจจะใช้เล่ห์เหลี่ยมบีบคั้นนางเอกไปบ้าง (แต่ถ้าไม่ใช้วิธีนี้ ชาตินี้ก็คงได้แต่มองจนตุยกันไปข้างอะนะคะ -*-) นางก็สมเป็นหลัวแห่งชาติอยู่นะคะ

ส่วนของนางเอก เล่ม 3 นางดีขึ้นค่ะ เริ่มจะมีสติขึ้นมาหน่อย ไม่มัวแต่คิดย้อนถึงอดีตจนละเลยคนที่รักตัวเองที่สุดมากเท่าเล่มแรก ๆ แล้ว ตั้งแต่เล่ม 4 เป็นต้นไป นางค่อยคืนบัลลังก์ความเป็นควีน ใช้สติปัญญาและความสามารถในระดับที่สมกับเป็นกุนซือคนสำคัญของบิดาซึ่งเป็นแม่ทัพใหญ่ของแคว้นมาได้อย่างสมศักดิ์ศรี ไม่มีความเร้าหรือแบบน่าโมโหอีกต่อไป

พล็อตเรื่องสลับซับซ้อนซ่อนเงื่อนเพื่อนทรยศมาก ตัวละครเด่นเกือบทุกตัว แต่ก็ไม่ได้กลบกลืนความเริ่ดของพระเอกนางเอก ฉากวางแผน การต่อสู้ ชิงไหวชิงพริบมาแบบพรึ่บ ๆ พอกันกับเลิฟซีนที่วิจิตรพิสดารขึ้นเรื่อย ๆ -*-

การออกแบบการต่อสู้ของแต่ละแคว้นถือว่าทำได้ดี มียุทธวิธีหลากหลายไม่จำเจ

เอาจริง ๆ บางจังหวะการเล่าเรื่องของตัวละครอื่น ๆ กลับมีสีสันและโดดเด่นกว่าพระเอกนางเอกด้วยซ้ำ เพราะส่วนของพระเอกนางเอกอุปสรรคเยอะมาก เหนื่อยสุดอะไรสุด เดอะแบกแห่งโคตรเหง้าศักราชเลยอะค่ะ พอผู้เขียนนำเสนอตัวละครอื่น ๆ ก็เลยเหมือนจุดพักใจให้คนอ่านไปด้วยในตัว

มดชอบตัวละคร “เซวียนหมิง” หรือ “จิ้นอ๋อง” กับองค์หญิงอันชิ่งมาก ตัวเซวียนหมิงแม้จะดูเย็นชาและเหี้ยมโหด แต่ก็มีเสน่ห์และโดดเด่นมากเช่นกัน

โดยรวมแล้วเล่มแรก ๆ ผ่านไปอย่างง่วงงุนและอึดอัด เล่ม 4 เป็นต้นไปเข้มข้นขึ้นเรื่อย ๆ เล่มที่สนุกที่สุดคือเล่ม 6 บทสรุปถือว่าจบได้ดี แม้จะไม่ได้เคลียร์ทุกปมและทุกตัวละคร แต่ก็ไม่ได้ถึงกับรู้สึกว่าขาดอะไรไปอะนะคะ

เลิฟซีน : เดือดพล่านมากกกกกกกกก มากแบบมากกกกกกกก

🆘จุดที่อาจจะไม่ถูกใจบางคน : แอบเห็นความเห็นในเมพบอกว่าไม่โอเคกับพฤติกรรมทางเพศของตัวละคร ที่มีการหลงรักชายที่ข่มเหงตนเอง อย่างเช่นเคสของหลงเจิน เพื่อนสนิทของนางเอก ซึ่งถ้าเป็นนักอ่านที่ผ่านงานเขียนรุ่นเก่า ๆ มามาก อันนี้ถือว่าเล่าอย่างผิวเผินนะคะ ไม่ได้ลงดีเทลเยอะเท่าเรื่องอื่น ๆ

อาจจะต้องทำความเข้าใจในเบื้องต้นว่านี่ไม่ใช่นิยายรัก แต่เป็นนิยายจีนโบราณที่มีความโรมานซ์สูงมาก แม้จะมีการเอ่ยถึงความสัมพันธ์ของบางตัวละครที่ไม่ได้เกิดจากความยินยอมพร้อมใจ (ในตอนแรก) แต่ก็ไม่ได้นำเสนอฉากรุนแรงโจ่งแจ้ง

และเมื่อคำนึงถึงว่าตัวละครผู้กระทำนั้นมีพื้นเพมาจากชนเผ่าซึ่งไม่ได้มีอารยธรรม ขนบธรรมเนียม หรือจารีตประเพณีแบบนิยายเรื่องอื่น ๆ ประกอบกับเรื่องทั้งหมดเกิดในยุคโบราณหลายพันปีก่อนซึ่งมนุษย์บางส่วนยังอาศัยอยู่ในถ้ำ ยังมีสงครามและการรบทุกหย่อมหญ้า การคว้าเอาเชลยของแคว้นพ่ายสงครามมาเป็นอนุและดูแลอย่างดีหลังจากได้ตัวนางแล้วอาจจะเรียกได้ว่ามีอารยธรรมในระดับหนึ่งละนะคะ

หากดูจากประวัติศาสตร์แล้ว ส่วนมากในยุคที่ยังมีสงคราม ชีวิตของสตรีมักจะโหดร้ายกว่านั้นอีกค่ะ ดังนั้นนี่จึงไม่ใช่จุดด้อยสำหรับมด แต่สำหรับบางท่านอาจจะเป็นทริกเกอร์ที่ควรได้รับการแจ้งไว้ก่อน จะได้ไม่ต้องพบกับประสบการณ์การอ่านที่ทำให้กระทบจิตใจ

มดคิดว่าส่วนนี้ระดับการรับได้ของคุณผู้อ่านแต่ละท่านแตกต่างกัน ดังนั้นลองเทสต์ด้วยตัวเองจะดีที่สุดค่ะ

จุดที่หนักที่สุดของมดคือรู้สึกว่าตัวเองไม่ถูกโรคกับสไตล์ของขวงซั่งจยาขวง หลับได้หลับดี เป็นเจ้าหญิงนิทรา ทั้ง ๆ ที่เนื้อหาก็เข้มข้นมาก ยังหลับได้ลงคอ -*-

ปัญหาสำคัญเลยคือมดรำคาญนางเอกค่ะ นางถูกวางบทบาทมาให้ฉลาดในทุกเรื่องเว้นเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ แต่เจ๊ขวงควรพักการสร้างบุคลิกนางเอกให้เคร่งขรึมเย็นชาเวทนาตัวเองเหมือนมีแต่นางเท่านั้นที่ประสบทุกขเวทนาที่สุดในโลกหล้าทีเถอะ

หรืออย่างน้อยก็ให้นางปรับตัวได้เร็วกว่านี้สักหน่อย นี่ปาเข้าไปสามเล่มกว่าจะเหมือนปุถุชนเขาบ้างอะนะคะ

มีประโยคหนึ่งที่มดเห็นด้วยกับพระเอกอย่างยิ่ง คือนางเอกใช้ชีวิตซังกะตายมาก เหมือนแค่ให้ผ่านไปวันวัน นั่นเป็นไปตามพล็อต ก็เข้าใจได้ แต่อะไรที่มันยาวนานเกินไป มันก็เพลียเฮดกลุ้มฮาร์ต ไม่รู้จะเอาใจช่วยไปทำไมให้เหนื่อยเปล่าอะค่ะ

ยิ่งคำนึงถึงว่านางอยู่ในยุคที่แว่นแคว้นยังมีไฟสงครามคุกกรุ่น ความสามารถก็มีมากมาย แต่มาจุกจิกกับเรื่องหมูหมากาไก่ ใช้ชีวิตเหมือนคนจะตุยแหล่มิตุยแหล่ ทั้ง ๆ ที่ก็ผ่านความลำบากมามาก เจอคนชั่วก็เยอะ ไม่รู้ทำไมมาแค้นอกแค้นใจถือสาอะไรกับสามีคนเดียวด้วยแล้ว ยิ่งรำคาญ

อาจจะเป็นเพราะว่ามดเพิ่งผ่าน “ลวงเล่ห์เสน่ห์ดอกท้อ” มา นั่นก็ศรีทนได้สุดอะไรสุด หลัวทั้งหลอกใช้ทั้งวางแผนคิลทุกเช้าค่ำ นางก็ยังไม่ย่อท้อ ยังคงสู้เพื่อตัวเอง เพื่อแคว้น และเพื่อหลัว เลยอยากจะเอาสองคนมาเทรวมกันแล้วหารสองจริง ๆ น่าจะพอดีค่ะ

มดใช้เวลาอ่านสองเล่มแรกอย่างเหนื่อยล้ามาก รอคอยว่าเมื่อไรลูกน้องพระเอกกับเมียพระเอกจะเข้าสู่ของการใช้ชีวิตแบบคนทั่วไปได้สักที ไม่ได้คาดหวังให้ฉลาดเว่อร์อะไร เอาแค่รู้หน้าที่ของตัวเอง คนอ่านก็จะกราบขอบพระคุณแล้วเพคะ

เล่ม 3 เรื่องราวเข้มข้นขึ้น แต่อาจเป็นเพราะเหนื่อยกับสองเล่มแรกมากแล้ว เจอคนชั่วมาเป็นโขยงก็ยิ่งท้อ...รู้สึกจริง ๆ ว่าสงสัยต่อไปจะต้องโบกมือลากับคุณขวงอย่างเด็ดขาด จะได้ไม่ต้องเป็นภาระต่อกันอีก

อีกอย่างที่มดค่อนข้างล้าก็คือการเน้นเลิฟซีนแบบจัดหนักจัดเต็ม แม้ลีลาท่านอ๋องจะดีระดับที่สามารถขยับไปอยู่หมวดอีโรติกอาร์ต แตะมือสลับกับ “คืนลมพัดต้องเหมยงาม”ได้แบบสบาย ๆ (เทียบกันแล้วเรื่องนั้นควรเป็นนิยายรักระหว่างรบมากกว่าอีกค่ะ) แต่มันไม่ใช่สไตล์ที่มดชอบน่ะค่ะ

มดเห็นด้วยกับหลาย ๆ ความเห็น ว่าถ้าตัดให้เหลือ 3 เล่ม เล่าเรื่องของตัวละครหลักให้ดี ๆ ไม่แวะข้างทางบ่อยจะดีกว่านี้มาก และถ้าจะสร้างซีนให้กับตัวละครเหล่านั้นเยอะขนาดนี้ ก็น่าจะทำให้เป็นเรื่องเป็นราวไปเลย จะทำเป็นตอนพิเศษอะไรก็ไม่ติด บางเคสตัดจบชีวิตของพวกเขาได้แบบน่าโมโหเกินค่ะ

อีกอย่างก็คือตัวละครป่วย ๆ ในเรื่องเยอะมาก นับเฉพาะพวกองค์หญิงก็ประสาทจะแหลกแล้ว เผ่าโน้น เผ่านี้ เผ่านั้น พันธุ์ผีบ้าล้วน ๆ

แล้วชะนีในโลกหล้านี้ก็จะต้องหิวกระหายอยากได้พระเอกกันทุกคน ลีลาในการแย่งชิงก็ทรงเดียวกันหมด เลยรู้สึกว่ามันแอบวน ๆ เหมือนเดจาวู เพิ่งสลัดอิเจ๊นั่นไป อิผีนี่มาอีกแล้ว ว้อยยยยย 🆘

💗 โดยสรุป : ยังคงเป็นความรู้สึกเดียวกับเกือบทุกเรื่อง คือพระนางของขวงซั่งจยาขวงเกิดมาเพื่อแบกและอดทน สิบล้อชนก็ยังลุกขึ้นมาวิ่งและอาจจะเหาะเหินขึ้นฟ้าได้แบบชิล ๆ ดังนั้นถ้าใครชอบการฝ่าด่านเคราะห์ ผ่านอุปสรรคนานัปการบานตะไทไปกับพระนาง + เลิฟซีนแน่น ๆ แบบไม่มีพัก ยาวนาน ต่อเนื่อง ตลอดไป!!! โดยเฉพาะหากคุณเป็นแฟนคลับของขวงซั่งจยาขวงด้วยแล้ว ซื้อเลยค่ะ เรตติ้งในเมพดีมาก ถ้าที่ผ่านมาชอบมาทุกเรื่อง เรื่องนี้ก็ห้ามพลาดเด็ดขาด

แต่ถ้าใครเหนื่อยและท้อกับเจ๊ขวงมาแล้วหลายครา จะลองเทสต์ดูก่อนก็ได้ ถ้าไหวค่อยไปต่อ สำหรับมด รอบเดียวก็เกินพอ และต่อไปคงต้องพักเจ๊ขวงจริง ๆ แล้วค่ะ ถ้าไม่ใช่เรื่องที่สนใจมาก ๆ จะไม่หาเรื่องใส่ตัวแล้ว บอกเลยฉันนั้นท้อและเหนื่อยเหลือเกินเพคะท่านอ๋อง💗

โฆษณา

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน

🌸รีวิวนิยายเรื่อง “ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก”🌸

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน