9 ก.ค. เวลา 09:48 • ความคิดเห็น
มีบทสนทนาในภาพยนตร์ The Matrix (1999) ภาค 1 ซึ่งเกิดขึ้นระหว่าง (นีโอ) และ (มอร์เฟียส) เมื่อมอร์เฟียสกำลังพยายามอธิบายว่า "โลกแห่งความจริง" กับ "เดอะเมทริกซ์" แตกต่างกันอย่างไร และอะไรคือ "ความจริง"
Neo:
“This isn’t real?”
Morpheus:
“What is ‘real’? How do you define ‘real’?
If you’re talking about what you can feel, what you can smell, what you can taste and see, then ‘real’ is simply electrical signals interpreted by your brain.”
แปลว่า..
นีโอ: ถามว่า
"นี่ไม่ใช่ของจริงเหรอ?"
มอร์เฟียส: ตอบ
"อะไรคือของจริงล่ะ? คุณจะนิยามคำว่า 'จริง' ยังไง?ถ้าคุณหมายถึงสิ่งที่คุณรู้สึกได้ ดมกลิ่นได้ ลิ้มรสได้ หรือมองเห็นได้ งั้น 'ของจริง' ก็เป็นแค่สัญญาณไฟฟ้าที่สมองของคุณแปลความหมายเท่านั้นเอง"
นี่คือช่วงที่สำคัญมากของ The Matrix เพราะเป็นจุดที่ภาพยนตร์เริ่มตั้งคำถามต่อโลกแห่งความจริง ว่ามันอาจเป็นเพียงแค่ภาพลวงตาหรือข้อมูลที่ถูกป้อนเข้าสู่สมองของเราเท่านั้น
บทสนทนานี้ ระหว่างนีโอกับมอร์เฟียสใน The Matrix เป็นหนึ่งในฉากที่ลึกซึ้งและกระตุ้นให้ผู้ชมตั้งคำถามพื้นฐานที่สุดในชีวิตว่า
เรารู้ได้อย่างไรว่าสิ่งที่เรากำลังประสบอยู่คือของจริง?
มุมมองที่น่าคิดก็คือ
1. "ความจริง" ไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งที่ตาเห็นเท่านั้น
มอร์เฟียสชี้ว่า ประสบการณ์ทั้งหมดของเรา การเห็น การได้ยิน การสัมผัสล้วนเป็นแค่ สัญญาณไฟฟ้าในสมอง ถ้าเทคโนโลยีสามารถจำลองสัญญาณเหล่านั้นได้เหมือนจริงทุกประการ เราก็จะแยกไม่ออกว่าอะไรจริง อะไรจำลอง เช่นใน The Matrix ที่ผู้คนอยู่ใน "โลกจำลอง" โดยไม่รู้ตัว
2. สมองคือเครื่องกรองความจริง
คำพูดนี้สะท้อนความจริงทางวิทยาศาสตร์ สิ่งที่เราเห็นไม่ได้เป็น "ความจริงภายนอก" แต่คือข้อมูลที่สมองตีความจากแสงที่สะท้อนเข้าสู่ดวงตา เช่นเดียวกับเสียง กลิ่น รส สัมผัส ทั้งหมดเป็นเพียงข้อมูลดิบที่ถูกสมองแปลให้เรารับรู้
ทำให้เกิดคำถามว่า แล้วสิ่งที่ "อยู่นอกเหนือ" การรับรู้ของสมองเรามีอยู่ไหม? และเราจะเข้าถึงมันได้หรือไม่?
3. ความจริงอาจเป็น "ข้อตกลงร่วมกัน" มากกว่าความแน่นอน ถ้าทุกคนในโลกมองเห็นท้องฟ้าเป็นสีน้ำเงิน เราเรียกว่ามัน "จริง" แต่เราไม่รู้เลยว่าคนอื่นรับรู้ "สีฟ้า" แบบเดียวกับเราหรือไม่
ความจริงจึงอาจไม่ใช่สิ่งสัมบูรณ์ แต่มันคือสิ่งที่มนุษย์ส่วนใหญ่ ยอมรับร่วมกันว่าเป็นจริง
4. เชื่อในความจริง… แต่พร้อมตั้งคำถาม
สิ่งที่ The Matrix ชวนให้เราทำคือ ไม่ใช่ไม่เชื่อทุกอย่าง แต่ให้มีสติรู้ว่า
ความจริงที่เรารับรู้ = ความจริงที่ผ่าน "ตัวกรอง" ของประสาทสัมผัสและความเชื่อของเรา การรู้ว่าโลกเราอาจ "ไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น" คือจุดเริ่มต้นของ การตื่นรู้ ที่แท้จริง
ถ้าความจริงคือสิ่งที่สมองสร้างขึ้น แล้วการตื่นขึ้น คือการรู้ว่าความจริงนั้น อาจเป็นเพียงมายา
โฆษณา