ไม่มีประเด็นอะไร แค่มาแบ่งปันกิจกรรมส่วนตัวครับ
สวัสดีครับ
ไม่ได้เข้ามาหาเพื่อนๆ นานแล้วครับ
จริงๆ แล้วเราก็ไม่ค่อยกล้าเข้ามาเท่าไหร่เลยครับ เพราะว่าไม่ได้เตรียมเรื่องอะไรก่อนจะเข้ามาเลย
เลยมีความรู้สึกไปก่อนว่า ถ้าเข้ามาแล้วไม่ทำอะไรสักอย่าง ก็เหมือนกับทรยศตัวเอง และทรยศคนอ่านที่ไม่ยอมส่งงานมาให้ชมสักทีครับ
ฉะนั้นแล้ว ผมขอกลับมาพื้นที่ตรงนี้ด้วยเรื่องเบาๆ ที่ตั้งใจเขียนมานานแล้ว นะครับ
ผมเป็นคนที่มีโอกาสได้ไปเที่ยวต่างประเทศมาพอสมควรแล้วครับ
จุดเริ่มต้นมันก็หลายปีแล้วแหละครับ
สิ่งหนึ่งที่เราเคยคิดเคยฝัน ว่า “ถ้ามีโอกาสได้ไปที่ญี่ปุ่น เราจะไปล่า ‘ตราประทับสถานีรถไฟ’ แบบที่หลายๆ คนชอบทำกันบ้างให้ได้เลย”
แต่ใครจะไปคิดกันเนอะ ว่าประเทศที่ผมได้เริ่มทำกิจกรรมนี้กลับเป็น “ไต้หวัน” ครับ
แมวราชวงศ์จีน(?)ขนาดนี้เลยนะ แทนที่จะเป็นแมวชาวนิฮงจิน
ที่ไต้หวันเองก็น่าจะมีอะไรแบบนี้ไล่ๆ กันมาตามยุคสมัยนั่นแหละครับ
ตอนที่เราได้ไปไต้หวันกับหัวหน้าทัวร์ เราเดินไปที่สถานีรถไฟตามปกติแหละ แต่พอดีตาดันไปเห็นตราประทับวางหราอยู่
เราสองคนเลยแวะหาร้านขายเครื่องเขียนเพื่อซื้อสมุดเปล่าๆ มา ซึ่งของเราก็ได้เล่มนี้มานี่แหละครับ
และการสะสมแสตมป์สถานีรถไฟก็ได้เริ่มต้นขึ้นจากตอนนั้นเลยครับ
เราไปไต้หวันน่าจะ 2019 นะครับ
จนถึงตอนนี้ สมุดเล่มนี้ก็ไม่เต็มซะทีครับ
...แหะๆ
มาเปิดดูเพื่อถ่ายรูปเมื่อกี้เลยครับ เลยเพิ่งเห็นว่า ที่ไต้หวัน เราปั๊มไปแค่ 4 ที่เอง / เศร้าอะ ต้องไปปั๊มใหม่อีกดีกว่า
แต่ที่ตั้งใจจะมาเล่านี่ กลับไม่ใช่ญี่ปุ่นครับ
เพราะที่ประเทศญี่ปุ่นนี่ คนที่ไปก็น่าจะรู้กันอยู่แล้วเนอะว่ามีอะไรบ้าง
แต่ผมจะมาเล่าถึงประเทศที่ไปมาล่าสุดนี่แหละครับ
ประเทศ “จีน” ครับ
ผมเองเคยอคติกับประเทศนี้มาตลอดเลยครับ หลายเรื่องเลย
แต่หลังจากที่ได้ไปมาแล้ว เราก็สังเกตุเห็นว่า
“ไอ้ที่เราคิดเนี่ย มันก็ยังเป็นอย่างที่เราคิดนี่หว่า” (อ้าว)
แต่ว่าหลายๆ อย่าง มันใหม่ขึ้นครับ....
ในความหมายคือ มันไม่ได้ดูล้าหลังจนเป็นอย่างที่เคยเห็นภาพเมื่อสมัย 20 ปีที่แล้วแล้วนะ ซึ่งมันก็ดูเป็นสิ่งที่ดีครับ
...หากแต่ว่า ถ้ามันมีที่ประทับตราของสถานีรถไฟให้สะสม น่าจะดีกว่านี้...
อนึ่ง เราไม่มั่นใจที่มณฑลอื่นๆ นะครับ
แต่ที่เราไปเฉิงตูมา คนที่ไปมาเหมือนกับผมก็น่าจะมีคนที่ตามล่าอะไรแบบนี้เช่นกันแหละ แต่พอมันไม่มีแล้ว มันก็รู้สึกเสียใจนิดๆ นะครับ
แต่ก็นะ สิ่งที่พบเจอกลับกลายเป็น ที่ประเทศจีน มณฑลเสฉวนนี่ มี “ตราประทับไปรษณียบัตร” แทนครับ
รูปนี้ถ่ายที่ Panda Post ครับ / เยอะเหมือนประชดว่าปั๊มเท่าไหร่ก็ไม่เยอะพอ เลยเอามาตั้งขนาดนี้...
แถมไปแต่ละที่เนี่ย ตราประทับแทบไม่เหมือนกันสักที่เลยนะครับ
สามารถสะสมได้เต็มเล่มในเวลาอันสั้นแน่ๆ
นี่แหละครับ ร้านไปรษณีย์ที่อยู่ข้างๆ แพนด้าเซลฟี ที่ตู้เจียงเยี่ยน
แต่เหมือนกับว่า ตอนเราไปใช้บริการของร้านไปรษณีย์แถวๆ แพนด้ายักษ์นอนถ่ายเซลฟี่เนี่ย เขาคิดค่าบริการนะครับ
แต่ละที่อาจจะบริการไม่เหมือนกัน ฉะนั้นใครที่จะไปล่าแบบเรา สอบถามเขาก่อนอีกทีนะครับ
แต่ที่ร้านที่ว่านี่ เขามีบริการพิเศษที่ทำเรายอมจ่ายตังให้ด้วยนะครับ
และเช่นกันว่า ต้องลองถามเขานะครับว่าสามารถทำให้ได้ไหมนะครับ
...ที่เท่เลยคือ เจ้าของเขาสามารถพูดไทยได้นิดหน่อยนะครับ น่ารักดี
เขาขอสมุดเราไป แล้วเอาไปปั๊มให้ยังงี้เลยครับ / จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้แปลเลยครับว่าข้อความนั้นคืออะไร
นี่ เสร็จแล้ว! / จ่ายไปสองหยวนมั้งครับ จำไม่ได้
ที่เอามาแบ่งปันกันนี่ เพราะจริงๆ ก็อยากเห็นสมุดสะสมความทรงจำของเพื่อนๆ กันบ้างน่ะครับ
เราไม่ได้สะสมเยอะหรอกครับ แต่เราว่ามันก็สนุกดีนะ ที่เมื่อเราได้เปิดดูอะไรแบบนี้ นอกจากไดอารี่ส่วนตัวของแต่ละคน ก็จะมีบันทึกการเดินทางอะไรแบบนี้แหละที่จะทำให้เราอมยิ้มเวลานึกถึงมัน
แล้วเพื่อนๆ มีของที่ไหนบ้างครับ สามารถแชร์ให้เราและเพื่อนๆ คนอื่นๆ ได้เห็นกันบ้างนะครับ เผื่อจะได้มีแรงบันดาลใจไปล่ากันบ้าง
ฮ่าๆๆๆ
พื้นที่โฆษณา
ผมและหัวหน้าทัวร์(แฟน)ได้ทำช่องยูถูบบันทึกการเดินทาง, รีวิวโรงแรม และท่องเที่ยวนู่นนี่ด้วยกันครับ
ฝากกดติดตามกันด้วยนะครับ
และมีเพจเฟซบุ๊คให้ได้คุยกันด้วยนะครับ เผื่อเราจะได้พูดคุย แนะนำ และสนับสนุน(?)กันได้ง่ายขึ้นนะครับ แหะๆ
ฝากกดติดตามกันด้วยครับ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
