10 ก.ค. เวลา 08:03 • ภาพยนตร์ & ซีรีส์

Flow...

ดูแล้ว อยากเล่า….ก่อนอื่นต้องบอกว่าอยากดูตั้งแต่หนังเข้าโรง แต่ช่วงนั้นไม่มีเวลาเลย สุดท้ายได้แต่รอว่าเมื่อไหร่ Netflix จะเอามาฉาย แล้วก็มาจริง ….
ดีตามที่คาด สำหรับตัวเองให้ 100 คะแนนไม่หัก
ที่ได้ยินมาเค้าบอกว่าเป็นหนังที่ไม่มีเสียงพูดทั้งเรื่อง…..
แต่ตัวเองได้ยินเสียงพูดทั้งเรื่อง ตั้งแต่ต้นจนจบเรื่อง จนจบ
เสียงสายลม เสียงเดินย่ำเท้า เสียงลมหายใจ แม้กระทั่งตอนแมวนอนหลับอย่างสงบสุข หลากหลายเสียงของร่างกายและจิตใจ ของสัตว์แต่ละชนิดที่เคลื่อนไหวมาพบเจอกับ เสียงของใบไม้ต้นหญ้า ลม แผ่นดิน สายน้ำ ทุกอย่างมีการสื่อสารหากัน
มองเห็นความไม่รู้ ไม่เข้าใจการสื่อสารระหว่างกัน สุดท้ายก็เรียนรู้ เพื่อที่จะเข้าใจ จดจำ เพื่อเอาตัวรอด เพื่อสร้างมิตร สร้างศัตรู
เราไม่รู้หรอกว่าคนสร้างต้องการสื่ออะไรตอนที่สัตว์ต่างๆลงมาในเรือลำเดียวกันตอนน้ำท่วมใหญ่ แต่เราได้เห็นความแตกต่างหลากหลายของสัตว์แต่ละตัวที่มีเอกลักษณ์ของตัวเองจนเหมือนมองเห็นคนจะในครอบครัว ในที่ทำงาน ในสังคมรอบข้าง เขาต้องมีวิธีที่จะอยู่ร่วมกันให้ได้ืเพื่อที่จะรอดและถึงฝั่ง
มองเห็นนกที่กล้าหาญ จนบินไม่ได้ เด็ดเดี่ยว สุขุม เป็นผู้นำ …
เห็นแมวที่ช่างสังเกต ระแวดระวังตัว เรียนรู้ ปรับตัว และเอาตัวรอด มีพื้นที่ส่วนตัวสูง และจากแมว introvert ก็เปิดรับมิตรภาพได้
เจ้าตัวกะปิปาร้าที่สุดจะไม่สนโลก เอาแค่ชีวิตตัวเอง กินอิ่ม นอนหลับ เหมือนจะไม่แยแสใครแต่ที่จริงแล้ว เขารู้ความเคลื่อนไหวของผู้คนรอบตัว รู้จัก และพร้อมช่วยเหลืออย่างมีน้ำใจ และพร้อมเบรค
สุนัขลาบาดอร์ เป็นมิตรกับทุกคน สาย extrovert ชัดเจน สร้างเพื่อนง่ายกับคนรอบตัว รักสนุก ร่าเริง โลกจะแตกก็เล่น “โยนบอลกันเถอะ”
และในเรือของเราจะมีใครบางคนที่ “ขี้งก” หวงของสุดๆ ชีวิตวุ่นวายกับการหา และเก็บสะสมพะรุงพะรังไม่แบ่งใคร แต่สุดท้ายก็สมบัติผลุดกันชมนะ
ในหนังมีฉากเจ้าเหมียวตกน้ำบ่อยมาก เป็นฉากประทับใจของตัวเองแม้จะรูกอึดอัดมากในช่วงแรกๆที่เหมียวดำตกน้ำ ดำดิ่ง มืด ลึก จนเราแทบจะหายใจไม่ออกไปด้วย ลุ้นว่าจะโผล่หายใจทันไหม ตกแล้วตกอีก จนชำนาญจากที่เกือบจมน้ำตาย ตะเกียกตะกายขึ้นเรือลำบาก จนกลายเป็นว่ายน้ำเก่ง จากที่จับปลาไม่ได้ขนาดในลำธารเล็กๆบนบก กลายเป็นนักล่าปลาตัวฉลาจในท้องน้ำกว้างใหญ่ หาเลี้ยงเพื่อนตัวอื่นๆในเรือ
เสียงทุกเสียงในเรื่องนี้ชัดเจน หลายฉากเต็มไปด้วยการสนทนา และบางฉากกการเงียบก็เป็นการสนทนาที่ทรงพลังเช่นกัน
สิ่งที่เห็นชัดมากอีกอย่างในหนังเรื่องนี้คือ…มิตรภาพ ต่างแปลกหน้า ต่างสายพัมธู์จากไม่สนใจกันไปจนถึงไล่ล่ากัน มาเป็นช่วยเหลือกันยามจำเป็น และเมื่อทำซ้ำๆ ใกล้ชิด ผูกพันก็กลายเป็นมิตรภาพ
ฉากจบที่กินใจ สะเทือนอารมณ์ เสียลมหายใจที่อ่อนล้า แววตาที่รู้ว่าตัวเองต้องจากโลกนี้ไป กับอีกดวงตาที่เจ็บปวดแต่ต้องยอมรับความจริง และการอยู่เคียงข้างในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตกับคนที่ซาบซึ้งถึงคุณค่าของชีวิตของกันและกัน
โฆษณา