ผมคิดเสมอนะว่า เรามีมากกว่าที่เราเห็นในกระจกนะ มีบางมุมในใจที่เหมือนเรายังไม่ได้ตื่น หรือยังไม่ได้กลับบ้าน
ผมเชื่อเสมอว่าจักรวาลไม่เคยสร้าง "ขยะ"
บางที เราอาจเป็นเพียงเศษเสี้ยวของความเป็นไปได้มหาศาล ที่แค่ตอนนี้มันมาอยู่ในร่างนี้ มองโลกใบนี้ แล้วเรียกมันว่าความจริง
แล้วไอ้ความรู้สึกแปลกๆ เวลาอยู่คนเดียวในห้องเงียบๆ หรือเวลาที่จู่ๆ นึกถึงอะไรที่ไม่เคยเกิดขึ้น ผมว่ามันไม่ใช่แค่ความคิดฟุ้งซ่าน มันอาจเป็นเราอีกหนึ่งคน…ที่กำลังแวะมาหา เหมือนกับภาพยนตร์เรื่อง interstellar
ผมไม่รู้ว่ามันจริงแค่ไหนนะ แต่ผมรู้สึกว่า…อะไรก็ตามที่เราสัมผัสไม่ได้ ไม่ได้แปลว่ามันไม่มี แค่เรายังไม่พร้อมจะรู้จักมัน
แล้วถ้าความจริงมีหลายชั้น...เราที่อยู่ตรงนี้ อาจเป็นแค่ชั้นหนึ่ง ที่กำลังรอให้เราคนอื่นกลับมาเจอกันอีกครั้ง
บางทีคำตอบอยู่ที่คลื่นความถี่ของจิตใจครับ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
