เรื่องสั้นไซไฟ ลำดับที่ 1 : สัญญาณจากอุ้งเท้าเหมียว 🌊🐱
นาฬิกาดิจิทัลข้างเตียงกระพริบตัวเลข 03:33 น.
“ยูเมะ” สะดุ้งตื่น
ไม่ใช่เพราะเสียงนาฬิกาปลุก แต่เป็นเพราะความรู้สึกแปลกๆ
ที่แล่นวาบไปทั่วร่าง
เธอเป็นนักวิเคราะห์ข้อมูลด้านธรณีวิทยาคลื่นควอนตัมที่เก่งกาจที่สุดของศูนย์วิจัยภัยพิบัติแห่งชาติญี่ปุ่น
ทุกเช้า เธอจะเริ่มต้นวันใหม่ด้วยการจิบชาเขียวเสมือนจริงในห้องควบคุม
ที่เต็มไปด้วยจอโฮโลแกรมลอยฟ้ารอบตัว
เธอคือผู้กุมชะตาการพยากรณ์แผ่นดินไหวของประเทศ
ด้วยใบหน้าเรียวคมและดวงตาที่เฉียบคม เธอจับจ้องไปที่ตัวเลขและกราฟิกที่เลื่อนไหลไม่หยุด
แต่คืนนี้...มันมีบางอย่างที่ไม่ใช่ข้อมูล
ยูนะ ขณะทำงาน
“แมวอีกแล้วเหรอ สัญญาณรบกวนจากแมวข้างบ้าน?”
ยูเมะบ่นพึมพำเมื่อระบบตรวจจับความถี่สัมผัสได้ถึง
“คลื่นรบกวน” ที่คล้ายกับเสียงครางเบาๆ
และการสั่นสะเทือนจิ๋วๆ จากสัตว์สี่เท้าตัวเล็กๆ
รอบตัวเธอมีจอภาพโฮโลแกรมที่แสดงข้อมูลแผ่นดินไหวแอ่งนันไก
ภาพแผนที่ญี่ปุ่นในสภาวะจำลองภัยพิบัติปรากฏขึ้นตรงหน้า
ความรุนแรงของสึนามิพุ่งสูงลิบลิ่วในหลายพื้นที่ ชวนให้ขนลุก
ทว่าคลื่นรบกวนจาก "แมว" นี้มันแปลกประหลาดกว่าทุกครั้ง
...มันกระซิบ...บางสิ่ง
ยูเมะพยายามเพ่งสมาธิไปที่ข้อมูลตรงหน้า
เธอปรับแต่งอัลกอริทึมเพื่อกรองสัญญาณรบกวนจาก "คลื่นสิ่งมีชีวิต"
ที่มักจะเกิดขึ้นเมื่อสัตว์เลี้ยงหรือสัตว์ป่าอยู่ใกล้กับเซ็นเซอร์ตรวจจับ
แต่ยิ่งกรอง สัญญาณนั้นยิ่งชัดเจนขึ้น มันไม่ใช่แค่เสียงคราง
แต่มันคือ "แพทเทิร์น"
แพทเทิร์นที่แปลกประหลาด
คล้ายกับรหัสที่ถูกส่งออกมาอย่างจงใจ
ในที่สุด ยูเมะก็ตัดสินใจ “เชื่อมต่อ” กับแหล่งกำเนิดสัญญาณนั้น
เธอสวมเฮดเซ็ตที่เชื่อมตรงกับระบบประสาทของเธอ
ภาพจากเซ็นเซอร์ถูกฉายขึ้นในมโนภาพ
—เป็นภาพขาวดำของแมวลายเสือตัวหนึ่งที่กำลังนอนขดตัวอยู่บนศาลเจ้าเล็กๆ
ในวัดโบราณแห่งหนึ่ง
มันดูไม่เหมือนแมวทั่วไป
ดูสงบนิ่งแต่ดวงตาฉายแววลึกซึ้งเกินกว่าสัตว์ธรรมดา
"เฮ้ เจ้าเหมียว" ยูนะกระซิบในใจ
"นี่นายกำลังทำอะไร? นายเป็น AI แมวตัวใหม่หรือไง?"
ทันใดนั้น คลื่นสัญญาณที่ถูกส่งมาจากแมวตัวนั้นก็เปลี่ยนไป
มันไม่ได้เป็นแค่เสียงคราง
แต่เป็นภาพจำลองของ “การสั่นสะเทือน” ของแผ่นดินไหว
ที่ไม่เหมือนกับข้อมูลใดๆ ที่ยูเมะเคยเห็น
มันเป็นคลื่นที่แตกต่างจากที่เซ็นเซอร์ของมนุษย์เคยบันทึกได้
มันละเอียดอ่อนกว่า เร็วและซับซ้อนกว่า
ยูเมะพบว่ารูปแบบคลื่นที่เจ้าแมวส่งมานั้น "ถูกต้อง"
กว่าข้อมูลที่ระบบของเธอคำนวณได้เสียอีก!
ตัวเลขการคาดการณ์ผู้เสียชีวิตจากแผนที่ภัยพิบัติที่น่าตกใจ
เริ่มเปลี่ยนไปตามข้อมูลที่แมวส่งมา
…มันลดลง!
เธอตื่นเต้น เธอแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง
เธอรู้ว่านี่คือการค้นพบที่สำคัญที่สุดในชีวิตนักวิเคราะห์ข้อมูลของเธอ
เจ้าแมวตัวนั้นกำลังให้ข้อมูล "เรียลไทม์" จากจุดที่ไม่เคยมีเซ็นเซอร์ใดเข้าถึง
...ลึกลงไปใต้เปลือกโลก
ยูเมะตัดสินใจ "เชื่อ" สัญชาตญาณของเจ้าแมว
เธอส่งคำเตือนภัยฉุกเฉินที่ปรับปรุงใหม่ไปยังรัฐบาลญี่ปุ่นทั้งหมด
โดยอ้างอิงข้อมูลจาก "แหล่งที่ไม่สามารถระบุได้"
ซึ่งเธอรู้ดีว่ามันคือ "เจ้าเหมียว" ตัวนั้น
เพียงไม่กี่ชั่วโมงต่อมา
แผ่นดินไหวแอ่งนันไกก็ปะทุขึ้นอย่างรุนแรงตามที่ยูนะคาดการณ์ไว้
สึนามิยักษ์ถาโถมเข้าใส่ชายฝั่งตามข้อมูลที่เจ้าแมวส่งมา
แต่...ด้วยคำเตือนภัยที่แม่นยำและรวดเร็วกว่าปกติ
ผู้คนจำนวนมากจึงอพยพได้ทันเวลา
ยอดผู้เสียชีวิตลดลงอย่างฮวบฮาบ
จากที่เคยประเมินไว้ในสถานการณ์เลวร้ายที่สุด
วันรุ่งขึ้น ยูเมะได้รับคำชมเชยจากทั่วโลก
ระบบเตือนภัยของเธอถูกยกย่องว่าเป็นปาฏิหาริย์แห่งยุค
แต่ไม่มีใครรู้ว่า "เบื้องหลังปาฏิหาริย์" นั้นคืออะไร
ยูนะกลับไปที่ห้องควบคุมของเธอ
เธอมองไปยังหน้าจอที่ยังคงแสดงภาพเจ้าแมวลายเสือกำลังงีบหลับอย่างสบายใจบนศาลเจ้า ณ สถานที่บางแห่งบนโลก ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"ขอบคุณนะ...ท่านเทพเจ้าเหมียว"
ยูนะกระซิบเบาๆ ด้วยรอยยิ้ม :)
ทันใดนั้นเอง ภาพโฮโลแกรมของเจ้าแมวก็ลืมตาขึ้น
มันมองตรงมาที่ยูนะผ่านหน้าจอ ราวกับได้ยินสิ่งที่เธอพูด
แล้วมันก็ขยับอุ้งเท้าหน้า ตบเบาๆ ไปที่ภาพจำลองของนกตัวเล็กๆ
ที่โผล่ขึ้นมาบนจอ
มันไม่ได้ส่งสัญญาณข้อมูลใดๆ อีกต่อไป...
แต่เป็นเพียงการเล่นสนุกของแมวธรรมดา :D
ยูเมะหัวเราะ เธอเข้าใจแล้ว
บางครั้ง ความลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของจักรวาล
ก็ซ่อนอยู่ในสิ่งมีชีวิตที่เรียบง่ายที่สุด
สิ่งที่เรารับรู้ได้ด้วย "หัวใจ" มากกว่า "ข้อมูล"
เธอรู้ว่าโลกยังมีสิ่งลึกลับอีกมากมายที่เทคโนโลยีไม่สามารถเข้าถึงได้
และบางที "สัญญาณจากอุ้งเท้าเจ้าเหมียว"
อาจเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการเชื่อมต่อที่แท้จริงระหว่างมนุษย์และสิ่งมีชีวิต
ที่อยู่เหนือความเข้าใจของวิทยาศาสตร์.
>> ภาพยูเมะและเจ้าเหมียวสร้างเองจาก AI Gemini
>> ภาพแผนที่ญี่ปุ่นแอ่งนันไกคือข้อมูลจริง จากสื่อญี่ปุ่น
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
