ฉันเกิดในช่วงที่ครอบครัวเริ่มมีความร้าวฉาน
เกิดเพราะครอบครัวยังไม่มีลูกผู้หญิงจึงมีหลายคนดีใจแต่ฉันยังไร้ความรู้สึกนั้น..เพราะยังไร้เดียงสาเกินไปพอจำความได้ก้อบ้านแตกสาแหรกขาดพ่อไปทางแม่ไปทางจากที่ได้ฟังและปะติดปะต่อเรื่องราวจากพ่อและแม่ในเวลาที่ผ่านอีกหลายปีตอนฉันเติบใหญ่และมีครอบครัวแล้ว
ว่า : พ่อบอกว่าแม่มีชู้แค่นั้นไม่พูดต่อจากนั้นก้อพยามถามว่าพ่อเข้าใจผิดหรือป่าวแค่คำตอบที่ได้ไม่มีคำตอบนั่นคือสิ้นสุดคำถาม...
ถามแม่
ว่า : ทำไมถึงเลือกที่จะทิ้งครอบครัวและลูกที่ยังอยู่ในวัยเยาว์?
คำตอบคือ
พ่อเองเค้าทุบตีแม่บ่อยๆก่อนที่จะตัดสินใจไปเขาตีแม่จนสลบเขาเลือกฟังคนอื่นแล้วมาตัดสินคนในครอบครัวแม่ทนมาเยอะแล้วทั้งที่แม่เองตั้งแต่เด็กก้อไม่ได้มีครอบครัวที่สมบูรณ์ความตอนนั้นคือเหมือนหนีเสือปะจรเข้
หวังว่ามีครอบครัวของตัวเองแล้วจะดูแลและรักษาครอบครัวของตัวเองให้ดีแต่มันก้อไม่สำเร็จ..
นั่นคือคำตอบของผู้หญิงและแม่คนหนึ่งสรุปคือการถูกทำร้ายร่างกายจากคนที่ฝากชีวิตไว้และการขาดความเชื่อใจในชีวิตคู่ ถึงทั้งคู่จะอายุมากแล้วแต่การให้อภัยกันและกันอย่างจริงใจกลับไม่มีอยู่ถึงแม้ลูกจะพยายามแล้วแบะคงปล่อยให้เลยตามเลยเพราะทำอะไรไม้ได้....
ไว้มาเล่าต่อ
บทความนี้ฝากไว้เผื่อวันหนึ่งมีใครมาเปิดอ่าน...
- 1.
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
