เมื่อวาน เวลา 00:00 • หนังสือ

บทความ Blockdit ตอน ตะปูแห่งชีวิต

ในโลกการก่อสร้างบ้านช่องเครื่องเรือนต่างๆ ตะปูย่อมเป็นสิ่งจำเป็น แต่สมมุติว่าทันใดนั้นตะปูทั้งหมดหายไปจากโลก เราจะสร้างบ้านอย่างไร
นี่ก็คือสิ่งที่คนโบราณทำมาก่อน ยุคที่ไม่มีตะปูเหล็ก
งานไม้ญี่ปุ่นทั้งอาคารและเครื่องเรือนสมัยโบราณ สร้างโดยไม่ต้องมีตะปูสักตัวเดียว ช่างโบราณใช้การขัดกันของไม้เป็นตัวยึด มั่นคง คานต่อกับเสาด้วยการบาก เชื่อมสนิท บางส่วนล็อกกันด้วยแท่งไม้ชิ้นเล็กๆ และไม่มีปัญหาสนิม ฯลฯ
ไม่มีสิ่งแปลกปลอม เป็น minimalism
นี่คือศาสตร์และทักษะที่ต้องอาศัยความแม่นยำของการต่อ การยึด
จะเห็นว่าในยุคโบราณตะปูเป็นส่วนเกิน
การสร้างสรรค์สิ่งเดียวกันมีมากกว่าหนึ่งทางเสมอ
คนเรามักชินกับสิ่งของเครื่องใช้ในชีวิตประจำวันโดยไม่ถามว่า หากมันไม่มี เราจะทำอย่างไร อยู่ได้หรือไม่
1
ยกตัวอย่าง เช่น ไฟฟ้า เราอยู่ในโลกทุกวันโดยใช้ไฟฟ้า แต่ไม่เคยสนใจมัน จนกระทั่งไฟดับ
สมัยผมเป็นเด็ก ไฟดับเป็นประจำ ทุกบ้านจึงมีเทียนไข ตะเกียงเตรียมพร้อมรออยู่ วันใดที่ไฟฟ้ามาปกติ ถือว่าเป็นโชค
คนสมัยนั้นยินดีที่มีไฟฟ้าใช้ แต่เตรียมพร้อมวันที่ไฟฟ้าดับเสมอ
แต่ในโลกปัจจุบัน หลายสิ่งเป็นของใช้ไม่จำเป็น มันเกิดขึ้นเพราะวัตถุนิยมและบริโภคนิยม ยกตัวอย่าง เช่น กล้องถ่ายรูปในสมาร์ทโฟน ถึงไม่มีก็ไม่ทำให้ตาย แต่คนปัจจุบันทำอะไรไม่ถูกหากมันไม่ทำงาน ถ่ายรูปอาหารส่งเพื่อนไม่ได้ หลายคนรู้สึกว่าชีวิตชะงักงัน แต่ไม่เคยถามตัวเองว่า มันจำเป็นต้องมีอยู่ตั้งแต่แรกหรือไม่
1
มองให้ดี ในโลกที่เราอยู่มี ‘ตะปู’ มากมายหลายร้อยอย่าง ที่เราเชื่อมั่นว่าเป็นความจำเป็นของชีวิต เมื่อสูญมันไป เราก็บ่นว่าอยู่ไม่ได้ แต่จริงๆ แล้ว มันไม่ได้สำคัญระดับเป็นจะเป็นจะตาย
ยกตัวอย่างการเดินจากบ้านไปปากซอยระยะห่าง 800 เมตร ในสมัยก่อนก็เดินไปตามปกติดได้ แต่เมื่อมีมอเตอร์ไซค์รับจ้าง เราก็ติดนิสัยโดยสารมอเตอร์ไซค์ แม้ว่าเป็นระยะทางใกล้ๆ
1
วันหนึ่งเมื่อคนขี่มอเตอร์ไซค์ไม่ทำงาน บางคนบ่นว่าชีวิตลำบาก แต่ในวันที่ ‘ตะปู’ หาย เราจะเรียนรู้ว่า ความจริงเราก็มีสองเท้าที่เดินไปได้
1
เราพึ่ง ‘ตะปู’ ต่างๆ จนเราลืมทางเลือกอื่นที่ใช้ได้เหมือนกัน
ไม่มีรถเมล์ก็เดินเท้าได้
ไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่น ก็อาบน้ำเย็นได้
เสื้อผ้าไม่มียี่ห้อ ก็ใช้งานได้
มองชีวิตของมนุษย์ หลายอย่างเป็น ‘ตะปู’ ที่เราไม่มีไม่ใช้ก็ได้ แต่เราใช้เพราะมันอยู่ที่นั่น
การใช้ชีวิตของมนุษย์เราไม่ได้ยุ่งยากซับซ้อนอะไร แต่เราสร้าง ‘ตะปู’ขึ้นมาทำให้มันซับซ้อนเอง จนลืมว่าเราก็อยู่ได้โดยไม่ต้องพึ่ง ‘ตะปู’ ถ้าเราใช้ชีวิตที่น้อยและพอเพียง
3
การไร้ ‘ตะปู’ ทำให้เราเข้าใจวิถี minimalism ดีขึ้น เพราะมันมีองค์ประกอบน้อยที่สุดเท่าที่มันอยู่ได้หรือใช้งานได้ เรียบง่ายที่สุด
ชีวิตที่เรียบง่ายเป็นชีวิตที่ดี
1
โฆษณา