20 ก.ค. เวลา 10:38 • ความคิดเห็น
พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า
ไม่ใช่เพราะคำพูดไพเราะจะทำให้คนเป็นผู้ประเสริฐ หากแต่เป็นการกระทำและเจตนาอันชอบธรรมต่างหากที่ทำให้คนสูงส่ง ( ขุททกนิกาย ธรรมบท หมวดพันธะ)
ในโลกแห่งวาทกรรม…
มีคนจำนวนมากที่พูดดูดี แต่ทุกคำล้วนแฝงการเหยียด แฝงอำนาจ แฝงความรู้สึกว่าตนเองสูงกว่าผู้อื่น คำพูดของเขาไม่ได้พูดเพื่อความจริงหรือความยุติธรรม แต่พูดเพื่อข่ม เพื่อให้ตัวเองดูเหนือกว่า
แม้คนอื่นจะพูดความจริง
แม้คนอื่นจะพูดด้วยเหตุด้วยผล
แต่ถ้าไม่ใช่คนที่เขาเลือกจะฟัง
เขาก็พร้อมจะปฏิเสธทันที
นี่คือ “คนถ่อยในคราบคนดี” คนที่ไม่มีความจริง คนที่กลัวความจริง คนที่ไม่มีความกล้าหาญทางจริยธรรม คนที่ไม่มีหัวใจแห่งความยุติธรรม
คนถ่อยไม่ได้วัดจากเสียงดังหรือหยาบคายเสมอไป แต่บางครั้งแฝงมาในคำพูดไพเราะที่ไร้ความจริงใจ
ความกล้าหาญที่แท้คือการยอมรับความจริง แม้จะมาจากคนที่เราไม่ชอบ
คนที่กล้ายอมรับว่าตนผิด กล้ายอมรับว่าผู้อื่นพูดถูก นั่นคือคนมีธรรมครับ
โฆษณา