22 ก.ค. เวลา 13:25 • นิยาย เรื่องสั้น
ถ้าอ่านแบบจริงๆ จังๆ คือ ๓ รอบที่อ่านต่อเนื่อง ตั้งแต่ต้นจนจบ
ส่วนที่อ่านแบบ แว้บไปแว้บมาทีละเล่มละตอน นั้นคือนับรอบไม่ถ้วนจริงๆ เพราะหยิบขึ้นมาทีไร ได้จ่อมยาวจนจบเล่มแทบทุกหนเลย
ต้องลองดูนะคะ ติดงอมจริงๆ บอกเลยค่า ☺️
และสาเหตุที่ทำให้ตอน ม.ต้น ต้องใส่แว่นสายตา เราว่าก็เพราะติดอ่านแต่เพชรพระอุมา จนไม่ยอมละสายตานี่แหล่ะ 🤩💕
แต่ที่อยากจะบอก คือ เราได้ข้อคิดด้านธรรมะในวัยละอ่อนๆ ก็จากการอ่านเรื่องนี้เลยค่ะ
พระเอกเป็นพรานป่า หน้าตาก็ไม่ได้หล่อล่ำคมสันเท่าตัวละครคนอื่นๆ ในเรื่อง ไม่ว่าจะ แงซาย และเหล่าคุณชายๆ ทั้งหลายทั้งปวง
แต่โทษทีคร้าฟ เห็นตัวตันๆ หน้าคล้ำๆ งี้ สาวติดกันตรึมทั้งคนทั้งภูตทั้งผีพราย นางพญานาคีก็ยังจะมีมาอีกนะเอ้อ!!!
เป็นเพราะเสน่ห์ในความดีงามประจำใจเค้าล่ะค่ะ ไม่ว่าจะ มีสัจจะ พูดคำไหนคำนั้น รวมทั้งยังมีความกตัญญูรู้คุณต่อผู้มีพระคุณทุกๆ คน จริงๆ ความดีของ รพินทร์ ยังมีอีกแยะ แต่ไม่ได้อ่านมานานเป็นทศวรรษแล้ว เลยออกจะลืมๆ ไปบ้างค่ะะ 😍🤭🥰
ปล. อ่านแบบติดต่อตลอดทั้งภาค๑ ครั้งแรก ตอน ประถมปลาย ครั้งที่๒ ตอนเรียนเฉพาะทางฯ ปี๒ และ ครั้ง๓ ตอนช่วงอายุ เลข๓ ปลายๆ อ้ะค่ะะ
โฆษณา