หากจะมองตามคำสอนของพระพุทธเจ้าแล้ว การที่เราคิดว่าชาติก่อนเราเป็นอะไร หรือแม้แต่เหตุการณ์ในชาตินี้สะท้อนกรรมในอดีต ก็คือการปรุงแต่ง (สังขาร) ที่เกิดจากอวิชชา คือความไม่รู้ตามความเป็นจริงของธรรม
ในทางธรรม "ชายหญิง" ก็ไม่มี
"คนที่เกิดมารวยเพราะทำบุญมาเยอะ" ก็ไม่มี
"คิดว่าเป็นใคร" ในอดีต ก็ไม่มี
สิ่งเหล่านี้คือการยึดติดใน ตัวตน (อัตตานุทิฏฐิ) ที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า เป็นหนึ่งในความเห็นผิดอันตรายที่สุดครับ
พระพุทธเจ้าไม่ได้สอนให้เรารู้ว่าเราเกิดเป็นอะไรในชาติที่แล้ว แต่พระองค์สอนว่า ทุกสิ่งที่เราเป็นอยู่นี้เกิดจากเหตุปัจจัย และ อาศัยกันและกันเกิดขึ้น (ปฏิจจสมุปบาท) ไม่ใช่เพราะใครกำหนด ไม่ใช่โชคชะตา ไม่ใช่กรรมเก่าที่ลอยมาเป็นชุดข้อมูลให้เรารับผลแบบล็อกไว้ล่วงหน้า
"เพราะสิ่งนี้มี สิ่งนั้นจึงมี เพราะสิ่งนี้ดับ สิ่งนั้นจึงดับ"
เช่น เรามีงานที่เสี่ยงภัย อาจเพราะเหตุปัจจัยหลายประการ เจ้านายเห็นว่าเราเหมาะสม บุคลิกของเราชัดเจน หรือเราฝึกฝนตนเองจนไปถึงจุดนั้น มิใช่เพราะ "ชาติก่อนเราเคยเป็นนักรบ" แล้วชาตินี้มันเลยส่งผลแบบติดตรึง
การเกิดเป็นคน...ไม่ใช่เพราะบุญเก่า แต่เพราะจิตปรุงแต่งสั่งสมอย่างยาวนาน
พระพุทธเจ้าตรัสว่า การได้เกิดเป็นมนุษย์นั้นยากดุจเต่าตาบอดโผล่หัวขึ้นมาจากห่วงไม้กลางมหาสมุทร
จิตที่เกิดเป็นคนต้องผ่านการสั่งสมสภาวะทางจิตอย่างซับซ้อน ผ่านความอยาก (ตัณหา) การยึดถือ (อุปาทาน) การกระทำ (กรรม) ฯลฯ และทุกครั้งที่เราปรุงแต่ง (สังขาร) ก็ยิ่งพาให้จิตติดเวียนว่ายอยู่ในสังสารวัฏ
อย่าเอาบุญไปผูกกับตัวเลขในธนาคาร
การมีทรัพย์หรือประสบการณ์ชีวิตแบบพิเศษ ไม่ได้แปลว่า "บุญเยอะ" เสมอไป เพราะ จักรวาลไม่รู้จักตัวเลข จักรวาลรู้เพียงเหตุและผล ความไม่เที่ยง และการเปลี่ยนแปลง
ใครบางคนอาจมีเงินร้อยล้าน แต่ทุกข์ในใจมหาศาล
ใครอีกคนอาจมีชีวิตแร้นแค้น แต่จิตเบาสบาย
สิ่งที่เรียกว่า “ผลของกรรม” ไม่ได้มีสูตรตายตัวแบบบุญ = รถหรู หรือบาป = จน
ชาติที่แล้วจะเป็นอะไรก็ไม่สำคัญเท่ากับว่า "วันนี้คุณรู้จักใจตัวเองแค่ไหน"
ชีวิตที่ผ่านมา จะมากรัก หรือ มากบาดแผล ไม่สำคัญเท่ากับว่า "วันนี้คุณยังยึดมั่นในสิ่งนั้นอยู่หรือเปล่า"
เพราะสุดท้าย "ไม่มีเรา ไม่มีเขา ไม่มีอดีต ไม่มีอนาคต มีแต่ธรรมที่กำลังปรากฏ"
อวิชชาปัจจยา สังขารา
เราเกิดมา ไม่ใช่เพราะเราเคยเป็นอะไร
แต่เพราะจิตยังหลงยึดว่าเคยเป็นอะไรต่างหาก
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
