24 ก.ค. เวลา 13:00 • นิยาย เรื่องสั้น
สะพานพระราม 8

“ค่ำคืนกับเบียร์เย็นๆ และหมาจรตัวหนึ่ง”

หลังเลิกงานวันนั้น ฉันเหนื่อยเหลือเกิน…
ไม่ใช่แค่ร่างกาย แต่หัวใจก็เหมือนกัน มันเหนื่อยจากการแบกเรื่องงานที่ดูเหมือนไม่มีวันจบ หัวหน้าที่กดดัน เพื่อนร่วมงานที่ไม่ได้ช่วยแบ่งเบาอะไร แถมงานก็ล้นมือจนแทบหายใจไม่ออก
ฉันเลยตัดสินใจขับรถหนีเมืองไปเรื่อยๆ จนมาหยุดที่สะพานพระราม 8 จุดที่เคยชอบมานั่งรับลมสมัยยังเรียน ตอนนั้นชีวิตดูง่ายกว่านี้เยอะ
ในมือมีเบียร์กระป๋องหนึ่ง กับขนมขบเคี้ยวที่พกติดมาด้วยแบบไม่ได้คิดอะไรมาก แค่อยากหาที่นั่งเงียบๆ ให้ลมพัดหน้า แล้วปล่อยให้ความเครียดมันละลายไปกับแสงไฟริมน้ำ
แต่สิ่งที่ไม่คาดคิด… ฉันเจอเจ้าหมาจรตัวหนึ่ง
มันนอนขดตัวอยู่ข้างถังขยะ ใต้เสาไฟที่กระพริบๆ หน่อยๆ เหมือนจะดับ
ขนมันดูสกปรกนิดหน่อย ตัวไม่ใหญ่มาก แต่นัยน์ตากลับดูเศร้ากว่าฉันอีก
ฉันมองมัน มันก็มองฉัน
แล้วฉันก็ค่อยๆ เอาขนมแบ่งให้มันกิน
มันเข้ามากินอย่างระวัง แต่พอได้ชิ้นแรก ก็เริ่มไว้ใจฉันขึ้นหน่อย ฉันเลยนั่งลงข้างๆ และพูดกับมันอย่างไม่มีเหตุผลว่า
“วันนี้เหนื่อยว่ะมึง…”
ฉันพูดทุกอย่างที่อยากพูด บ่นเรื่องงาน เรื่องคน เรื่องความรู้สึกเหมือนโดนกลืนหายไปในแต่ละวัน
เจ้าหมาไม่ตอบหรอก แต่ก็ไม่ได้หนีไปไหน มันนั่งอยู่ข้างๆ ฟังอย่างสงบ
ตอนกำลังจะลุกกลับ มันเดินเข้ามาใกล้
แล้วก็นั่งมองหน้าฉันเงียบๆ เหมือนจะถามว่า
“แล้วฉันล่ะ คืนนี้จะไปนอนไหน?”
ฉันยืนมองมันนานกว่าที่ควรจะนาน รู้สึกใจหายแปลกๆ
เพราะฉันเองก็ยังไม่รู้เลยว่าพรุ่งนี้จะเริ่มต้นวันใหม่ด้วยความรู้สึกแบบไหน
แต่มัน… มันไม่มีแม้แต่บ้านจะกลับ
คืนนั้น ฉันไม่ได้พามันกลับบ้านหรอก
แต่ก่อนขึ้นรถ ฉันยืนมองมันอีกครั้ง
แล้วก็ได้แต่คิดว่า…
ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์ ทุกชีวิตต่างก็มีเรื่องราวและความเหนื่อยล้าของตัวเอง
แค่ไม่มีเสียงดังให้ใครได้ยินเท่านั้นเอง
#ค่ำคืนกับเบียร์เย็นๆ #สะพานพระราม8 #หมาจร
#ระบายความรู้สึก #เหนื่อยนักพักก่อน #ชีวิตเรียบง่าย
#บทสนทนาเงียบๆ #บันทึกของคนเหงา #เรื่องเล่าริมทาง #ทุกชีวิตมีความหมาย #วันธรรมดาที่ไม่ธรรมดา
ขอบคุณที่ติดตามบทความนี้
งานเขียนทั้งหมดเป็นลิขสิทธิ์ของเพจนี้
หากต้องการนำไปอ้างอิงหรือแชร์ กรุณาให้เครดิต และไม่ดัดแปลงเนื้อหาโดยไม่ได้รับอนุญาตนะ
โฆษณา