24 ก.ค. เวลา 13:11 • ความคิดเห็น
ผมขอตอบนอกเรื่องนะครับ ผม copy มาจากเพจFB บทความ นักมองฟ้า รู้สึกว่าน่าสนใจดีก็เลยอยากให้ใครๆลองอ่านดู เป็นเนื้อหาที่แปลกดีครับ
มีใครเคยสังเกตไหมว่า
ธงชาติกัมพูชา 🇰🇭 และธงชาติเกาหลีเหนือ 🇰🇵 มีลักษณะคล้ายกันในเรื่องการจัดวางแถบสี
1
"ผืนธงเดียวกันในคนละแผ่นดิน: เกาหลีเหนือกับกัมพูชา ออกแบบโดยคนคนเดียว?"
โดย...นักมองฟ้าใต้พื้นดิน
ลองมองผิวเผิน… ธงชาติกัมพูชา กับธงชาติเกาหลีเหนือ อาจดูไม่เกี่ยวข้องกันเลย ต่างทวีป ต่างประวัติศาสตร์ แต่เมื่อสังเกตให้ลึก ลึกพอจะทะลุผ่านผืนผ้าไปถึงกระดูกกระเดี้ยวของระบอบอำนาจ เราอาจจะเริ่มสงสัยว่า... นี่มันคนคนเดียวกันออกแบบธง หรือออกแบบประเทศ?
เพราะทั้งสองประเทศนี้
มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันจนชวนให้ขนลุก
“การปั้นเผด็จการให้ดูเป็นวัฒนธรรมท้องถิ่น”
ธงชาติ หรือ ธงแห่งการครอบงำ?
ลองหยิบธงเกาหลีเหนือขึ้นมา: สีน้ำเงินแดงสลับขาว สัญลักษณ์ดาวแดงที่เป็นหัวใจของรัฐ
แล้วไปดูธงกัมพูชา: น้ำเงิน-แดง-น้ำเงิน แถบกว้างเท่ากัน เปล่งอำนาจศูนย์กลางออกจากภาพวัดอังกอร์วัด
ดูเผิน ๆ ต่างกันมาก แต่แนวคิดที่ซ่อนอยู่กลับคล้ายกันอย่างน่าประหลาด
ทั้งสองมี "สีแดง" กลางผืน แดงที่ในตะวันออกไม่ใช่สีแห่งรัก แต่คือ สีแห่งการเสียสละเพื่อชาติ ที่มักแปลว่าเสียประชาชนเพื่อผู้นำ
ธงทั้งสองมี "ศูนย์กลาง" ที่ชัดเจน: ดาวแดง กับ อังกอร์วัด เป็นสัญลักษณ์แห่งรัฐและความศักดิ์สิทธิ์ — ใช้แทน ศูนย์รวมของอำนาจ
และที่น่าสนใจยิ่งกว่า: สีสองข้างของธง… "น้ำเงิน" ที่ดูสงบ ล้อมรอบอำนาจแดงไว้ตรงกลาง ราวกับจะบอกว่า ประชาชนอยู่รอบนอก มีหน้าที่แค่ประคองอำนาจไว้ตรงกลางให้มั่นคง
นี่มัน...แผนภาพอำนาจในคราบผืนธง!
รัฐพันธุกรรม: เผด็จการสืบสายเลือด
เผด็จการโดยกำเนิดของเกาหลีเหนือ คือโมเดลอันลือชื่อ: คิมอิลซอง → คิมจองอิล → คิมจองอึน
ทั้งชื่อ ทั้งเลือด ทั้งร่าง ทั้งรูปปั้น — ถูกออกแบบให้ “สืบ” กันได้เหมือนแฟรนไชส์ธุรกิจการเมือง
แล้วลองหันมาดูกัมพูชา:
ฮุนเซน → ฮุนมาเนต
เหมือนจะเป็นประชาธิปไตย แต่กลับมี DNA ของระบอบคอมมิวนิสต์กษัตริย์ฝังอยู่ลึก รัฐที่ลูกผู้นำจะได้เป็นผู้นำต่อ ไม่ใช่ด้วยการเลือกตั้งของประชาชน แต่ด้วยการเลือกโดยอำนาจเครือญาติ ผสมกับการจัดวางโครงสร้างอำนาจล่วงหน้า
เกาหลีเหนือมีคิมน้อยในชุดสูทสีเทาเดินตรวจแถว
กัมพูชาก็มีบุตรชายในเครื่องแบบนายพลอังกฤษเดินรับไม้ต่อ
...ต่างกันที่คนนึงมีขีปนาวุธ อีกคนมีปราสาทหิน
ทรัพยากรอันอุดม กับความว่างเปล่าทางความคิด
กัมพูชาอุดมไปด้วยทรัพยากร — ป่าไม้ ทองคำ น้ำมัน
แต่ทำไมประชาชนกลับไม่มี "ทรัพยากรทางปัญญา"?
คำตอบอาจไม่ใช่แค่ความล้าหลังทางการศึกษา — แต่คือ การล้างสายพันธุ์ของปัญญาชน ตั้งแต่ยุคเขมรแดง
พอไม่มีผู้ใหญ่ที่เคย "คิดเป็น" หลงเหลืออยู่เลย
ประเทศก็ต้องถูกกำหนดทิศทางด้วยกลุ่มคนจำนวนน้อย ที่เรียนต่อจากประเทศตะวันตก แล้วกลับมาปกครองประเทศแบบตะวันออกสุดโต่ง
...ประชาชนไม่มี "บรรพชนทางความคิด" ให้สืบทอด
มีแต่อดีตที่ถูกกลบ และอนาคตที่เขียนไว้ล่วงหน้าโดยคนไม่กี่คน
แล้วใคร “ออกแบบ”?
คำถามชวนหัวคือ...
ใครคือผู้ออกแบบความเหมือนกันนี้?
เป็นไปไม่ได้ที่ประเทศจะ “บังเอิญ” สร้างรัฐสืบสายเลือดเหมือนกัน สร้างสัญลักษณ์ศูนย์กลางอำนาจแบบเดียวกัน และรักษาโครงสร้าง "ประชาชนล้อมรอบผู้นำ" ไว้เหมือนกันเป๊ะ
บางคนบอกว่า... จีนอยู่เบื้องหลัง
บางคนกระซิบว่า... CIA เคยยุ่งกับทั้งสองฝั่ง
แต่สำหรับผู้เขียน...
บางที “นักออกแบบที่แท้จริง” อาจไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก เงื่อนไขทางประวัติศาสตร์ + ความโลภทางอำนาจ + ความเชื่อในลัทธิของศูนย์กลาง ที่เกิดซ้ำซากในหลายประเทศในโลกที่ “ประชาชนถูกทำให้ไม่สำคัญพอจะมีปากเสียง”
ประเทศในกรอบ
สุดท้ายนี้
ไม่ว่าธงจะมีลวดลายแบบไหน สีอะไร
สิ่งที่น่ากลัวไม่ใช่ "ผืนธง" แต่คือ "กรอบความคิดที่ธงนั้นเป็นสัญลักษณ์แทน"
กัมพูชา กับ เกาหลีเหนือ
คือภาพสะท้อนของระบอบที่เปลี่ยนจากระบอบราชวงศ์ → เผด็จการคอมมิวนิสต์ → กลายเป็น “ราชวงศ์แบบคอมมิวนิสต์”
และถ้าเราไม่ตั้งคำถามกับ “กรอบ”
ในวันหนึ่ง ประเทศไหน ๆ ก็อาจถูกพับให้เล็กเท่าผืนผ้า
ที่ใครสักคนใช้ “วางตรงกลาง” แล้วสั่งให้พวกเราทั้งหมดหมอบรอบข้าง... เหมือนแถบน้ำเงินในธง
โลกไม่ได้ถูกปกครองด้วยคนที่มีปัญญาเสมอไป
บางทีมันถูกควบคุมด้วยคนที่รู้จักวิธี “ฆ่าคนมีปัญญา” ให้หายไปจากประวัติศาสตร์
หากคุณยังไม่เคยมองธงชาติกัมพูชาหรือเกาหลีเหนือแบบนี้ อาจถึงเวลาหยิบแว่นขยายแห่งการตั้งคำถามขึ้นมาแล้ว
โฆษณา