25 ก.ค. เวลา 12:13 • การเมือง

บทกวี: เพราะกูคือคนไทย

กูเป็นแค่ชาวบ้าน
ตัวเปล่า มือเปล่า ตีนเปล่า
ไม่มีใครมอบโล่ ไม่มีใครให้ดาบ
มีก็แต่หัวใจที่เผาไหม้ด้วยไฟศรัทธา
กูไถนาในยามฟ้าใส
เก็บเกี่ยวความเหนื่อยเป็นข้าว
แต่วันนี้ต้องเก็บเกี่ยวความจริง
ว่าผืนดินนี้ไม่ใช่ของใครอื่น
เสียงระเบิดฉีกท้องฟ้า
ฝุ่นควันกลบลมหายใจ
แต่กูยังยืนอยู่
ด้วยร่างที่เต็มไปด้วยเลือดและดิน
ทุกก้าวที่เหยียบลง
คือน้ำหนักของบรรพชน
ทุกหยาดเหงื่อบนหน้าผาก
คือสัญญาว่าจะไม่ยอมแพ้
กูไม่มีใครหนุนหลัง
มีแต่เงาของตัวเองและเงาของคนที่ล้มไปก่อน
แต่ศักดิ์ศรีของกูหนักยิ่งกว่าความตาย
และเลือดในกายกูคือธงชาติที่ยังหายใจ
ถ้าศัตรูต้องการความหวาดกลัว
มันจะไม่ได้จากกู
กูเป็นแค่ชาวบ้าน
แต่พร้อมสละทุกสิ่ง
เพื่อยืนหยัดอยู่บนผืนดิน
ที่กูเรียกว่า บ้าน
และเพราะกู! คือคนไทย...
โฆษณา