🚪 ประตูที่ 'ปิด' หรือ 'โอกาส' ที่เปิดใหม่? 🤔
วิธีคิดที่จะเปลี่ยน 'ความผิดหวัง' ให้กลายเป็น 'จุดเปลี่ยน' ที่ดีที่สุดในชีวิต! 🚀
✨ "ศิลปะ" ของการ "ปล่อยวาง" ประตูบานเก่า...เพื่อต้อนรับ "ประตูบานใหม่"
“When one door closes, another door opens.” หลายคนเคยได้ยินคำพูดของ Alexander Graham Bell ประโยคนี้ แต่ที่คนมักไม่รู้คือประโยคต่อไปของเขาที่ลึกยิ่งกว่า
"...แต่บ่อยครั้ง เราจ้องมองประตูที่ปิดลงไปแล้วอย่างยาวนานและน่าเสียดาย จนเรามองไม่เห็นประตูอีกบานที่เปิดรอเราอยู่"
นี่คือบทเรียนที่เรียบง่าย แต่ในความเป็นจริง...เรากลับทำได้ยากอย่างไม่น่าเชื่อ เพราะมนุษย์เรามีแนวโน้มจะยึดติดกับความคุ้นเคย แม้บางครั้งสิ่งนั้นจะไม่เหมาะกับเราอีกต่อไปแล้ว
ในช่วงปีหลังๆ ที่โลกถูกเขย่าโดย COVID, การเปลี่ยนผ่านเทคโนโลยีอย่างรวดเร็ว, การถูกเลย์ออฟแบบไม่ทันตั้งตัว, รวมถึงความเปลี่ยนแปลงของสังคมและเศรษฐกิจ ผมได้เห็นเพื่อนร่วมงานจำนวนมากที่เคยเป็น “คนสำคัญขององค์กร” ถูกบีบให้ออกจากงานกลางอากาศ ทั้งที่เพิ่งได้รับการเลื่อนตำแหน่ง และในอีกด้านหนึ่ง เจ้าของกิจการเล็กๆ หลายรายก็ต้องปิดร้าน ปิดความฝัน เพราะยอดขายที่พลิกผันแทบจะข้ามคืน
ประตูบานหนึ่งถูกปิดลงโดยไม่มีสัญญาณเตือน ไม่มีแม้แต่เวลาหายใจตั้งหลัก
แต่คำถามสำคัญกว่าคือ “เราจะยังมัวแต่มองบานเก่า…หรือจะกล้าหันไปมองบานใหม่?”
====
🧠 1. ทำไมเราติดกับดัก 'ประตูที่ปิดไปแล้ว’?
การที่เรารู้สึกผิดหวัง ล้มเหลว หรือหมดแรงหลังจากเหตุการณ์ใหญ่ที่เปลี่ยนแปลงชีวิต ไม่ใช่เพราะเราอ่อนแอ แต่เพราะสมองและจิตใจของเรามี ‘กลไกป้องกันตัว’ ที่ทำให้เรายึดติดกับสิ่งที่คุ้นเคยมากกว่าที่เรารู้ตัว
1. Loss Aversion = สมองของเรารู้สึกเจ็บปวดจากการสูญเสีย มากกว่าความสุขจากการได้สิ่งใหม่ถึงสองเท่า มันคือเหตุผลว่าทำไมเราจึงเศร้าใจกับการ “พลาดโอกาสหนึ่ง” มากกว่าการ “ได้โอกาสอีกหนึ่ง”
2. Sunk Cost Fallacy = เราลงทุนกับประตูบานเดิมไปเยอะมาก ทั้งเวลา แรงกาย แรงใจ ความหวัง และความผูกพัน จึงยากเหลือเกินที่จะตัดใจและยอมรับว่ามันถึงเวลาต้องจบแล้ว
3. Fear of the Unknown = มนุษย์เรากลัวสิ่งที่ไม่รู้จักโดยธรรมชาติ แม้ประตูเดิมจะพาเราช้ำใจ แต่เราก็ยังรู้สึก “ปลอดภัยกว่า” ที่จะอยู่กับความคุ้นเคย มากกว่าการออกไปเสี่ยงกับเส้นทางใหม่ที่ยังมองไม่เห็น
💭 ลองถามตัวเองดูครับ “ถ้าวันนี้คุณเอาเวลา 10% จากที่ใช้จมอยู่กับอดีต…มาลองมองหาอนาคต ชีวิตคุณจะต่างไปแค่ไหน?”
====
🗺️ 2. วิธีฝึก "ศิลปะแห่งการหันหลัง" เพื่อมองเห็นประตูใหม่?
ศิลปะแห่งการปล่อยวางไม่ใช่เรื่องของอารมณ์เท่านั้น แต่คือการฝึกวินัยทางความคิด ฝึกสายตาให้คมพอจะมองเห็น “ทางใหม่” ที่ซ่อนอยู่ในทุกความเปลี่ยนแปลง
1. เสียใจได้ แต่อย่าทำให้มันเป็นนิรันดร์
* ตั้ง Deadline ให้กับความเศร้า เช่น “ฉันจะให้ตัวเองร้องไห้ พักใจ หรือระบายออกเต็มที่ในช่วง 3 วันนี้ แต่หลังจากนั้นจะค่อยๆ เริ่มเดินต่อ ไม่ว่าจะช้าแค่ไหนก็ตาม” เพราะการไม่ให้เวลากับความรู้สึก อาจจะกลายเป็นระเบิดเวลาทางอารมณ์ในระยะยาว
2. ทำ AAR (After Action Review) = แทนที่จะตำหนิตัวเอง ลองเปลี่ยนมุมมองให้เหมือนกับกำลังวิเคราะห์งานที่เพิ่งเสร็จสิ้น เพื่อหาบทเรียนที่เป็นประโยชน์จริงๆ
* อะไรที่เราควบคุมไม่ได้?
* มีสิ่งใดที่เราทำได้ดีกว่านี้ไหม?
* มี Early Sign อะไรที่เรามองข้ามไป?
* ถ้ามีโอกาสครั้งหน้า เราจะปรับแผนอย่างไร?
3. เปลี่ยนจาก ‘ฉันเสียอะไร’ → ไปสู่ ‘ฉันยังมีอะไร’
บางครั้งเรามัวแต่มองสิ่งที่หลุดลอยไป จนลืมว่ามือเรายังถืออะไรอยู่ ลองลิสต์ดูสิครับ — ทักษะ, ความสามารถ, เครือข่ายคนรู้จัก, สุขภาพ, เวลา, ความเชื่อมั่นในตัวเอง หรือแม้แต่แค่ ‘ใจที่ยังอยากเริ่มใหม่’ สิ่งเหล่านี้แหละคือทุนชีวิตที่มีค่าที่สุด
4. เริ่มก้าวเล็กๆ แต่กล้าทำทันที
อย่ารอให้ทุกอย่างพร้อม อย่ารอให้ไม่มีความกลัว เริ่มจากการทำอะไรเล็กๆ
* นัดกาแฟกับคนที่ทำอาชีพที่คุณสนใจ
* ลงเรียนคอร์สสั้นๆ หรือเวิร์กช็อปที่อยากรู้มานาน
* เขียน Blog หรือโพสต์เล่าเรื่องที่เคยไม่กล้าบอกใคร
สิ่งเล็กๆ เหล่านี้จะเริ่มเปลี่ยนทิศทางความคิด สร้าง momentum ใหม่ และเปิดบานประตูที่คุณอาจมองไม่เห็นมาก่อน
====
🌟 3. บางประตูปิด...เพื่อเปิดชีวิตใหม่?
* “ในช่วง COVID ผู้บริหารด้านการตลาดคนหนึ่งในเครือธุรกิจใหญ่ ถูก layoff ทั้งที่เพิ่งโปรโมต เขาใช้เวลา 1 เดือนเต็มทบทวนตัวเอง เขียนโพสต์บน LinkedIn สะท้อนเส้นทางอาชีพ สุดท้ายกลายเป็นโค้ชด้าน Career Transformation ที่มีลูกค้าเป็นกลุ่ม Gen Y และองค์กรใหญ่ระดับประเทศ”
* หรือในฝั่ง Startup ไทย — หลัง fundraising ล้มเหลวในปี 2023 ผู้ร่วมก่อตั้งรายหนึ่งที่เคยสร้างแพลตฟอร์มการศึกษา กลับ pivot ไปทำธุรกิจ Learning Design ที่ปรึกษาให้กับมหาวิทยาลัยระดับแนวหน้า และองค์กรข้ามชาติ เขาบอกว่า “ตอนแพลตฟอร์มล่ม ผมเคยคิดว่าชีวิตล้มละลาย แต่วันนี้ผมได้ใช้ทุกความผิดพลาด มาออกแบบหลักสูตรที่ไม่หลอกใครอีกต่อไป”
แม้แต่ผู้บริหารในวงการธนาคารไทยที่ตัดสินใจลาออกจากตำแหน่ง C-Level เพื่อกลับไปดูแลธุรกิจเล็กของครอบครัว เขาพบว่าชีวิตที่เคยวุ่นวายกลับเปลี่ยนเป็นคุณภาพที่ได้อยู่กับลูก และยังได้ใช้ความรู้ในการ transform ระบบหลังบ้านของร้านค้าจนกลายเป็นแฟรนไชส์
📌 ถ้ากำลังเจอประตูที่ปิดลงวันนี้ ให้ถามตัวเองว่า?
1. ฉันยังควบคุมอะไรได้บ้างในสถานการณ์นี้?
2. ถ้าต้องเริ่มใหม่พรุ่งนี้ ฉันอยากให้ชีวิตใหม่ต่างจากเดิมยังไง?
3. วันนี้มีใครที่ฉันสามารถคุยด้วยได้บ้าง เพื่อไม่ต้องคิดคนเดียว?
4. มีอะไรบ้างที่ฉัน ‘อยากทำมานาน’ แต่ยังไม่เคยเริ่ม?
5. ฉันอยากให้ตัวฉันอีก 5 ปีข้างหน้าขอบคุณฉันในวันนี้เรื่องอะไร?
====
🧠 อดีตเป็นครู…แต่อนาคตคือสนามเด็กเล่น
ชีวิตจะมีประตูเปิด–ปิดอีกหลายครั้งเสมอ และเราไม่สามารถควบคุมได้เลยว่าใครจะเปิดหรือปิดประตูให้เรา แต่สิ่งที่เราเลือกได้เสมอคือ “มุมมอง” ที่เราจะใช้มองเหตุการณ์นั้น
“จงอย่าปล่อยให้ความเสียดายอดีต…กลายเป็นกำแพงขวางอนาคต”
บางครั้ง ‘ความล้มเหลว’ ก็ไม่ใช่ ‘จุดจบ’
แต่มันคือ ‘เข็มทิศ’ ที่บอกเราว่า “ถึงเวลาต้องไปทางใหม่แล้ว”
ไม่ใช่ทุกประตูจะเปิดได้ในทันที และบางประตูอาจไม่มีวันเปิดอีกเลย — แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า ‘คุณหมดหนทาง’
เพราะสุดท้าย คนที่มองเห็นโอกาสในวิกฤตเสมอ…คือคนที่ ‘กล้าเดิน’ แม้ยังไม่รู้ว่าจะไปถึงไหน
#วันละเรื่องสองเรื่อง
#ชีวิตมีหลายบาน
#ล้มแล้วลุก
#Resilience
#WhenOneDoorCloses
#NewBeginning #PerspectiveShift
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
