[ธีรธาร] บทกวี: เรารบกันเพื่ออะไร เสียงปืนที่ดังกลางสายลม ไม่เคยตอบคำถามนั้นได้ชัด เพียงแต่สะท้อนกลับมา

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

30 ก.ค. เวลา 09:07 • การเมือง

บทกวี: เรารบกันเพื่ออะไร

เสียงปืนที่ดังกลางสายลม

ไม่เคยตอบคำถามนั้นได้ชัด

เพียงแต่สะท้อนกลับมา—

คำถามเดิม ที่ผู้คนยังถามไม่เลิก

เราเดินเข้าไปในหมอกควัน

มือถือปืน แต่หัวใจสั่นเทา

ไม่ใช่เพราะกลัวตาย

แต่กลัวว่าจะฆ่าคนที่ไม่เคยรู้จักชื่อ

เสียงระเบิดกลบเสียงหัวเราะของเด็กน้อย

เปลวไฟเผาความหวังจนไหม้เป็นเถ้า

เราเรียกมันว่า “หน้าที่”

แต่บางคราวมันเหมือนการแลกเปลี่ยนวิญญาณ

เมื่อทุกอย่างจบลง

ดินแดนอาจยังอยู่ในมือเรา

แต่หัวใจของผู้คน—

หล่นหายไปในร่องดิน

ไม่อาจเก็บคืนได้ด้วยชัยชนะ

เรารบกันเพื่ออะไร

อธิปไตย? ศักดิ์ศรี? หรือเพราะไม่มีใครยอมฟังกันก่อนยิง?

โฆษณา