"ในความเงียบอาจมีเสียงที่ดังที่สุด" — #หยุดสั่ง หยุดสอน ถ้ายังไม่เข้าใจเขาจริง
ในสังคมไทยยุคปัจจุบัน เรามักพบเห็นคำพูดหรือการแสดงความคิดเห็นที่พุ่งตรงไปยังการ “#แนะนำ” หรือ “#สั่งสอน” ผู้อื่น โดยเฉพาะเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่พูด ไม่ตอบโต้ หรือดูเหมือนไม่ทำอะไรเลย หลายคนเผลอคิดไปว่า “เขาไม่รู้” หรือ “เขาควรถูกสอน” แต่ในความเป็นจริง ความเงียบไม่ใช่สัญญาณของความไม่รู้เสมอไป และ คนที่เงียบ ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ได้ทำอะไรเลย
บางครั้ง คนที่คุณกำลัง “#สอน” อยู่นั้น อาจกำลังลงมือทำอย่างเงียบ ๆ ด้วยความรับผิดชอบ เต็มไปด้วยความอดทนและความตั้งใจ โดยไม่ต้องประกาศให้ใครรู้ พวกเขาอาจเป็นผู้แบกรับปัญหาอย่างหนักแน่นโดยไม่ปริปาก หรือแม้แต่ทำสิ่งดี ๆ มากมายโดยไม่ต้องโพสต์ลงโซเชียลสักบรรทัด
การสอนใครบางคนโดยไม่เข้าใจเขาจริง ๆ จึงไม่ต่างอะไรกับการตัดสินเขาด้วยมุมมองของเราเอง และในหลายกรณี กลายเป็นการดูถูกมากกว่าการให้กำลังใจ
เราไม่ควรเอาคำว่า “#เตือนสติ” มาใช้เป็นเครื่องมือบั่นทอนจิตใจผู้อื่น หรือทำให้ตนเองดูเหนือกว่า ในทางกลับกัน หากเราต้องการเตือนใครสักคน ควรเริ่มจาก ความเคารพและความเข้าใจ ไม่ใช่จากความรู้สึกว่าตัวเองรู้มากกว่า หรือมีสิทธิ์ในการตัดสินว่าใครควรทำอะไร
"#ถ้าคุณยังทำสิ่งที่คุณสอนให้คนอื่นทำได้ไม่ถึง 100% ก็จงถ่อมตนก่อนจะสั่งสอนใคร"
บทเรียนหนึ่งที่สังคมไทยควรเรียนรู้คือ #ความอ่อนน้อมถ่อมตนและการฟังอย่างแท้จริง เพราะสังคมที่ดีไม่ใช่สังคมที่มีแต่คนพูดเก่ง หรือคนที่พร่ำสอนคนอื่น แต่เป็นสังคมที่ รับฟังซึ่งกันและกัน เข้าใจกันโดยไม่ตัดสิน และรู้จักให้พื้นที่แก่ความเงียบที่มีความหมาย
ในที่สุดแล้ว การสร้างสังคมที่เข้าอกเข้าใจและให้เกียรติกัน ย่อมเริ่มต้นได้จากตัวเรา #ไม่ใช่จากคำพูดที่สั่งให้คนอื่นเป็นอย่างที่เราคิดว่าดี
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
