[ธีรธาร] บทกวี: เงาของเสียงที่ไม่มีวันเงียบ เสียงคำรามไม่ได้มาจากฟ้า แต่มาจากใจมนุษย์ ลูกเหล็กพุ่งจากแผ่นดินที่ไม่มีใครเชิญ ทะลุข้ามเขตแดนเหมือนไม่มีใครอยู่ตรงนั้น

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

1 ส.ค. เวลา 13:19 • การเมือง

บทกวี: เงาของเสียงที่ไม่มีวันเงียบ

เสียงคำรามไม่ได้มาจากฟ้า

แต่มาจากใจมนุษย์

ลูกเหล็กพุ่งจากแผ่นดินที่ไม่มีใครเชิญ

ทะลุข้ามเขตแดนเหมือนไม่มีใครอยู่ตรงนั้น

ร้านสะดวกซื้อที่เธอแวะ

ไม่ใช่สนามรบ

แต่เปลี่ยนเป็นหลุมศพ

ในเวลาไม่ถึงวินาที

เธอโยนตัวเองเป็นกำแพง

ในโลกที่ไม่มีอะไรจะปกป้องได้

เลือดสองเด็กน้อยเจือปนกับกลิ่นขนมและของเล่น

หนึ่งในนั้นเพิ่งอายุแปดขวบ

ความตายไม่เคยรู้จักเหตุผล

และความรักก็หยุดลูกจรวดไม่ได้

เหลือเพียงความเงียบ

ที่ดังยิ่งกว่าระเบิด

แด่..ประชาชนผู้สูญเสียที่ไม่รู้เรื่องราวในเหตุการณ์สู้รบ

โฆษณา