คดีภาษี VAT Agent: OEM ล่าสุด "อาจ" นำไปสู่ "คดีภาษีใหม่" PE (CIT) Issue ตามมาหลังจากนี้
"บริษัทลูกไทย" กลายเป็น CIT Agent ของ "บริษัทแม่ญี่ปุ่น" เสีย "ภาษีบริษัท" แทน "บริษัทแม่ต่างประเทศ"
ปี 2548 ศาลฎีกา (ที่ประชุมใหญ่) ตัดสินให้ Thai-MC บริษัทลูกไทย เป็น "ตัวแทนภาษี" บริษัทแม่ญี่ปุ่น Mitsubishi Corporation
ผลที่ตามมา "บริษัทลูกไทย" ต้องเสียภาษี Corporate Income Tax แทน "บริษัทแม่ญี่ปุ่น" ทั้งหมดกลายเป็น Branch (สาขาทางภาษี) ของบริษัทแม่ต่างประเทศ
เหตุผล คือ บริษัทลูกไทย Secure Order "แนะนำลูกค้าในไทย" ให้ซื้อสินค้าโดยตรงจาก "บริษัทแม่ญี่ปุ่น"
ในคดีภาษี 2548 ไม่มี VAT Issue แต่ "ภาพรวมภาษี" บริษัทลูก "แพ้คดีภาษีบริษัท" ย่อมมี Tax Impact "ภาษีกระทบชิ่ง" ไปถึง VAT ด้วย
สันนิษฐานว่า ผู้เสียภาษี "ยอมเสียภาษี VAT ไม่มีคดี"
ตัวอย่างอีกราย "คดีภาษีกระทบชิ่ง" Draka Comteq France (เดิมคือ Alcatel) "แพ้คดีภาษีบริษัท" ปี 2560 ด้วย PE Issue ถือว่ามี Branch "สาขาทางภาษี" ในไทยจาก PE: Activities ให้บริการ Telecom Network: Fiber Optic นาน 7 ปีต้องเสีย "ภาษีบริษัทในไทย" Corporate Income Tax
แม้จะ "แยกสัญญา" (1) ขายสินค้า (2) ให้บริการ เพื่อ Tax Planning วางแผนภาษีให้เสียน้อยลง
แต่ "แยกไม่ขาด" กลายเป็น Turnkey Contract สัญญาจ้างทำของ "ทั้งหมดฉบับเดียวทางภาษี" ตามมาด้วย "แพ้คดีภาษีมูลค่าเพิ่ม" VAT Tax Point ปี 2560 และ VAT Credit Note ปี 2561 รวม "แพ้คดีภาษี" ทั้งหมด 3 คดีถึงปัจจุบัน
คดีภาษีล่าสุด "บริษัทแม่ญี่ปุ่น" สั่ง "บริษัทลูกไทย" โรงงานผลิตและขายเพื่อ "ส่งออก" จากไทยไปต่างประเทศ
บริษัทลูกไทย "ไม่ได้ส่งออก" / แต่ขายสินค้าในไทยให้แก่ "บริษัทไทย" ก่อน / เพื่อให้ "บริษัทไทย" ส่งออกเอง
กลายเป็นว่า "บริษัทลูกไทย" ไม่ได้ส่งออก / แต่ "ขายแทนบริษัทแม่ญี่ปุ่นในไทย" ร่วม 100 ล้านบาท / ถือว่า "บริษัทแม่ญี่ปุ่น" เข้ามาขายสินค้าในไทย "ชั่วคราว" หรือไม่?
ศาลตัดสินว่า "ไม่ชั่วคราว" ตาม VAT แต่ "บริษัทแม่ญี่ปุ่น" เข้ามาขายสินค้าในไทยต่อเนื่องกันหลายปี / กลายเป็น "ขายสินค้าในไทยเป็นประจำ"
"ภาษีกระทบชิ่ง" คือ Thai Buyer บริษัทลูกค้าไทย "ผู้ซื้อสินค้าในไทย" จาก "บริษัทแม่ญี่ปุ่น" รับเคราะห์ "ถูกตรวจสอบภาษี" VAT Audit ต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่มแทน "บริษัทผู้ขายในญี่ปุ่น" หรือไม่?
ผลคดี คือ บริษัทลูกค้าในไทย Buyer "ชนะคดีภาษี" ไม่ต้องเสีย VAT แทน "บริษัทผู้ขายในญี่ปุ่น" เพราะ JP Seller เข้ามา "ขายสินค้าในไทยเป็นประจำ"
วิเคราะห์ "คดีภาษี" นี้ คือ VAT เก็บภาษีจาก Place of Consumption แต่ "หน้าที่เก็บภาษีมูลค่าเพิ่ม" คือ Seller
หากเป็น Offshore Seller ไม่ได้เข้ามาขายสินค้าในไทยหรือเข้ามาไทยชั่วคราว / หน้าที่เสียภาษี VAT จะตกอยู่กับ Thai Buyer ตาม Self-VAT Assesstment หรือ Reverse Charge ภาษีประเมินตนเอง / ยื่นเสียภาษี VAT ด้วย แบบ ภ.พ.36
วิเคราะห์ "ภาษีกระทบชิ่ง" คือ กรมสรรพากร "น่าจะ" ประเมินภาษี "บริษัทลูกไทย" ที่เป็น "ผู้ขายสินค้าในไทย" แทน "บริษัทแม่ญี่ปุ่น" เป็นอีกคดีภาษีแยกต่างหาก
ผลที่คาดว่าจะตามมา คือ คดีภาษี "ทำนองเดียวกับ" Thai-MC และ Mitsubishi Corporation กรณี Agent ตามมาตรา 76 ทวิ ประมวลรัษฎากร โดยที่ "อนุสัญญาภาษีซ้อน" ไทย-ญี่ปุ่นไม่ได้ช่วย Tax Relief หรือ Tax Exemption สำหรับ Dependent Agent
หากสนใจ "คดีภาษี" นี้ / รอฟัง ONE Law Talk (ภาษี) ระหว่างนี้ศึกษาไปก่อน 28 ตอน (ยังมีอีก)
#ภาษี #ภาษีระหว่างประเทศ #ภาษีมูลค่าเพิ่ม #VAT #Tax
ชินภัทร วิสุทธิแพทย์
LINE: @chinapatonelaw
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
