3 ส.ค. เวลา 03:09 • ปรัชญา
เราจะใช้สายตามองไปที่ใด
ให้คุณค่ากับอะไรเป็นเรื่องไม่ผิดครับ
แต่สิ่งสำคัญที่สุดในการได้เกิดมาของเรา
เราควรเรียนรู้โทษภัยของวัฏฏะแห่งนี้
ว่าเพราะอะไรทำให้เราเกิด
แล้วเราจะออกจากที่นี่ต้องทำอย่างไร
เป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดที่เราทุกคนต้องรู้
2
เมื่อเราไม่ถูกโลกดึงให้ไหลเพลินไปกับโลก
เราจะพบเห็นความทุกข์ของการมีธาตุขันธ์
เพื่อมารองรับทุกข์ในทุกรูปแบบ
ไม่ว่าจะแก่เจ็บและตายไหนจะพลัดพราก
ผิดหวังคนรักจากไป ไหนจะสงครามความขัดแย้ง
ทุกข์ปรากฏให้เราเห็นแต่เราก็ไม่รู้ว่ามันคือทุกข์
และกลบความทุกข์ด้วยการออกไล่ล่าความสุข
1
ทั้งที่ความสุขมันไม่เคยมี มีแต่ความทุกข์ที่ลดลง
และเราเรียกมันว่าความสุข ไม่ต่างจากการวิ่งไล่
ตะครุบเงาตัวเอง เราหาสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง
เพื่อจะพบว่ามันไม่มีอยู่จริง
ในฝั่งของปรุงแต่งมีภาษาที่เป็นสมมุติเรียก
ให้เข้าใจตรงกันและเวลาก็เป็นสมมุติขึ้นมา
เพื่ออยู่ในมิติของสมมุติปรุงแต่งแห่งนี้
3
ใครจะให้คุณค่ากับเรื่องอะไร
หรือให้ความสำคัญกับเรื่องอะไร
มันก็มีพลังงานที่คอยผลักดันให้เรา
สนใจในเรื่องที่ต่างกันแต่สำหรับผู้เขียน
ไม่มีอะไรจะสำคัญไปกว่าการหลุดพ้น
ไปจากกองทุกข์แห่งนี้อีกแล้ว
เราเกิดมาพร้อมความไม่รู้
แต่ไม่อาจตายไปด้วยความไม่รู้
3
ทรัพยากรที่สำคัญที่สุดก็คือ
การได้มีธาตุขันธ์ของเรานั่นแหละ
ที่จะไปเรียนรู้การวนออกจากกองทุกข์แห่งนี้
2
โฆษณา