แค่ภาพรองเท้าแตะเก่าๆ
ของหลวงตาวัยใกล้80
ที่ยังรักษ์ปฏิบัติตัวปฏิบัติตน
อย่างมั่นคงในวัดจนๆ
ข้าวกับแกงปลาลงรวม
ในบาตรเพื่อดำรงชีพ
ก่ะสื่อได้ถึงความสุขที่
ได้เห็นท่านเดินบิณฑบาต
ให้พรชาวบ้านทุกวัน
เพื่อเป็น“ขอทาน”ข้าวน้ำ
อย่างมุ่งมั่นกับศาสนาไป
วันต่อวัน
รองเท้าแตะ
น่าจะเพิ่งได้ใส่เมื่อเข้าปีที่70แหละ
ก่อนหน้าคงตีนเท้าเปล่าเดินไปทั่วทุกศรัทธา
ใกล้80หูตาเริ่มฟ่าฟาง
ขวากหนามหินเศษแก้วก่ะมากลำบากชาวบ้านเลยถวาย
“ยานะสุขโข”ให้
(ยานพาหะ)
นี่แหละสุขร่วมของท่านและสาธุชน
พาหนะเพื่อส่งเสริมศรัทธาธรรม
มันก่ะอยู่ที่ใครมอง
แม้เรื่องเล็กๆน้อยๆ
ก่ะอาจเก็บเกี่ยวคำว่า
“สุขใจ”ได้ในตาในของเรา
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
