4. “ความชอบ” กับ “ความชิน”
ฉันเห็นพี่แววนั่งเย็บกระทงเตรียมทำห่อหมกปลาช่อนเหมือนทุกวัน ใบตองที่ตัดมาจากต้นกล้วย
พี่แววล้างและตัดวางกองไว้บนถาด การทำห่อหมกปลาช่อนไม่ใช่ทำง่าย ๆ มีขั้นตอนรายละเอียดมากมาย ตั้งแต่คั้นกะทิ ล้างปลา หั่นปลา ทำเครื่องแกง เตรียมลวกผักกะหล่ำรองกระทง ยังต้องมีใบโหระพา และใบมะกรูดที่หั่นซอยอย่างประณีต
เมื่อทำเสร็จ ร้านค้าในตลาดก็จะมารับไปขายในราคา 2 เท่า
ฉันเคยถามพี่แววว่า “ทำไมพี่แววไม่เอาห่อหมกไปขายเองที่ตลาด เพราะกำไรมากกว่าเห็น ๆ”
พี่แววสั่นหัว ตอบทันทีโดยไม่ต้องใช้เวลาคิด “พี่ไม่ถนัด ไม่ชอบขายของ”
“แล้วพี่แววชอบทำห่อหมกอย่างนี้ทุกวันหรือ?” ฉันถามขึ้น
พี่แววเหมือนจะตอบทันที แต่ก็ชะงักไว้ “อืม...ก็...ก็ชอบแหละ”
ท่าทางลังเลที่จะตอบว่าตัวเองชอบทำงานที่มีขั้นตอนมากมาย และก็ดูเหมือนการทำห่อหมกปลาช่อนจะเป็นงานหนักไม่เบาเลย ทำให้ฉันก็ไม่แน่ใจว่าพี่แววชอบจริง ๆ หรือเปล่า
แล้วพี่แววรู้ได้อย่างไรว่าพี่แววไม่ชอบขายของ
หลาย ๆ ครั้งเรามักบอกตัวเราเองว่า เราชอบสิ่งนั้น ๆ ทั้ง ๆ ที่ในใจลึก ๆ แล้วเราก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ที่บอกตัวเองว่าเราชอบ เพราะไม่มีข้อเลือกที่ดีกว่า
หรือในบางครั้ง เพราะเราถูกครอบงำด้วยสิ่งนั้น ๆ มาหลายปี หรือหลายสิบปี จนเกิดความรู้สึกที่เรียกว่า ความเคยชิน
เมื่อเกิดความเคยชินแล้ว เราก็ไม่อยากดิ้นรนให้หลุดออกไปจากความคุ้นเคยที่เป็น comfort zone หรือพื้นที่ความสะดวกและสบายของตนเอง
ยิ่งการเปลี่ยนแปลงต้องใช้ความพยายามอุตสาหะและความกล้าหาญแล้ว เรายิ่งปฏิเสธที่จะยอมเปลี่ยนแปลง
ดังนั้น “ความชิน” จึงกลายเป็น “ความชอบ” ไปโดยปริยาย
และเราก็ตอกย้ำด้วยความยินดีที่จะเลือกความสบายและสะดวกในวันนี้มากกว่าการเปลี่ยนแปลงเพื่อสิ่งที่น่าจะดีกว่าในวันหน้า
จะมีใครสักกี่คนที่กล้าจะเผชิญหน้าบอกตัวเองในสิ่งที่ตัวเองรู้สึกจริง ๆ และจะมีใครสักกี่คนที่มีความกล้าพอที่จะลุกขึ้นเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ตนเองพอใจเพียงแค่วันนี้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
