เล่นในเกมของตัวเอง
ช่วงก่อนเปิดเทอม หลานที่กำลังเรียนการโรงแรมในสาขาวิชาการจัดการอาหาร เข้ามาปรึกษาว่าจะเลือกเรียนวิชาเอกเป็นการจัดการอาหารไทยหรืออาหารยุโรปดีเพื่อไปต่อยอดแข่งขันกับนักศึกษาที่มาจากชาติอื่นเพื่อขอทุนในการเรียนต่อในต่างประเทศ ความเชี่ยวชาญในการทำอาหารในแต่ละประเภทนี้ยังเป็นตัวชี้วัดความก้าวหน้าในการเข้าเรียนและการประกอบอาชีพเชฟในอนาคตด้วย
วันนั้นผมนึกถึงเรื่องราวของ “ดาวิดและโกไลแอท” ที่เคยอ่านสมัยตอนเด็กๆ อาจจะเป็นคำตอบสำหรับคำถามนี้ได้เป็นอย่างดี
เมื่อหลายร้อยปีก่อน ชาวอิสราเอลและชาวฟิลิสเตียทำสงครามยืดเยื้อกันมาหลายสัปดาห์ โกไลแอท ซึ่งเป็นนักรบชาวฟิลิสเตียมีรูปร่างสูงใหญ่เหมือนยักษ์ปักหลั่นเดินออกมาท้าทายกษัตริย์ซาอูลของอิสราเอลให้ส่งนักรบมาดวลกันแบบตัวต่อตัวเพื่อตัดสินศึกสงครามครั้งนี้ ทางฝั่งอิสราเอลไม่มีใครกล้าที่จะเสนอตัวเพราะว่ารู้ว่าไม่มีหนทางไหนที่จะสู้ได้เลย
สุดท้ายได้ ดาวิด เด็กหนุ่มเลี้ยงแกะในหมู่บ้านที่ขออาสารับคำท้า ดาวิดผู้ที่ต้องต่อสู้กับเหล่าสิงโตและฝูงหมาป่าที่ลอบเข้ามากินแกะที่เขาเลี้ยงอยู่เป็นประจำจึงรู้วิธีเอาชนะคู่ต่อสู้ที่มีกำลังและความสามารถที่เหนือกว่า
กษัตริย์เสนอชุดเกราะและอาวุธให้ แต่ดาวิดปฏิเสธ เขาเดินออกไปเผชิญหน้าโกไลแอทโดยสะพายย่ามเก่าๆ ใบหนึ่ง ในย่ามมีเพียงหนังสติ๊กและก้อนหินที่เขาหยิบมาจากลำธารที่อยู่แถวนั้น ในขณะที่โกไลแอทอยู่ในชุดเกราะนักรบและมีอาวุธครบมือ
ดาวิดรู้ว่าโกไลแอทเป็นนักรบ ที่มีรูปร่างสูงใหญ่ เต็มไปด้วยชั้นเชิงการต่อสู้ หากเข้าไปต่อสู้ระยะประชิด ตัวเองต้องเป็นฝ่ายเสียเปรียบ เช่นเดียวกับสิงโตที่มาพร้อมกรงเล็บแหลมคมพร้อมจะพุ่งตะครุบเหยื่อได้ทุกเมื่อ แต่จุดอ่อนก็คือการเคลื่อนที่ค่อนข้างช้า ดาวิดจึงใช้วิธีต่อสู้ในระยะไกล โดยอาศัยรูปร่างที่เล็กของตัวเองแต่มีความปราดเปรียวคล่องแคล่ว
ดาวิดพยายามหลอกล่อโกไลแอทและหาจังหวะใช้หนังสติ๊กยิงก้อนหินไปยังดวงตาของโกไลแอทที่ไม่มีอะไรป้องกัน จนโกไลแอทพลาดท่าล้มลง ดาวิดจึงฉวยใช้ดาบเข้าไปตัดหัวโกไลแอทและทำให้อิสราเอลเป็นฝ่ายชนะสงครามในครั้งนั้น
กลับมาคำถามของหลานในการเลือกเรียนอาหารไทยหรืออาหารยุโรป ผมเสนอไปว่าให้เลือกเรียนอาหารไทย ด้วยเหตุผลที่ว่า อาหารไทยเป็นอาหารที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของคนไทย ทั้งวัตถุดิบและวิธีการทำ มีน้อยคนที่ทำได้และทำถึงแก่นของรสชาติความอร่อยที่แท้จริง เป็นสิ่งที่เราถนัดและได้เปรียบคนที่มาจากชาติอื่น
ส่วนอาหารยุโรปนั้นเป็นเมนูที่ทำได้กันทั่วโลก คนทั่วไปเข้าถึงและทำได้ไม่ยาก ถึงแม้จะมีบางเมนูที่จะทำเฉพาะบางกลุ่มประเทศก็ตาม รวมทั้งนักศึกษาที่มาจากยุโรปนั้นทำและกินอาหารที่เป็นต้นกำเนิดของตัวเองมานานแล้ว การที่เราจะเอาชนะในการแข่งทำเมนูของเขานั้นค่อนข้างยาก สู้เราทำสิ่งที่เราถนัดและแตกต่างจากคนอื่นดีกว่า ผมมั่นใจว่าอาหารไทยไม่แพ้ชาติใดในโลกอย่างแน่นอน
ดังนั้น การที่เราจะเอาชนะศึกสงครามเหมือนเดวิด หรือเอาชนะคู่แข่งในการเรียน การทำธุรกิจ หรือการใช้ชีวิตประจำวันของเรา เราต้องต่อสู้ในแบบของเราโดยต้องศึกษาจุดเด่นและจุดด้อยของตัวเองและคู่ต่อสู้ก่อน แล้วนำจุดเด่นของเรานั้นมาสร้างความแตกต่างเพื่อเอาชนะคู๋แข่ง ที่สำคัญเราต้องพยายามดึงคู่แข่งให้เข้ามาเล่นในเกมของเราให้ได้ อย่าเดินไปตามคู่แข่ง แล้วเราจะปิดประตูแพ้ได้เลย
เด็กเลี้ยงแกะยังเอาชนะยักษ์ใหญ่ได้ แล้วเราล่ะ
หาจุดที่ตัวเองได้เปรียบแล้วเอาชนะคู่แข่งกันครับ
ทำในสิ่งที่ถนัดและแตกต่างจากคนอื่น เพื่อเอาชนะในเกมของเรา
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
