13 ส.ค. เวลา 17:31 • ความคิดเห็น
* ได้รู้จักท่านพุทธทาสแม้ว่าท่านไม่อยู่แล้ว เป็นจุดเริ่มต้นของการอ่านข้อเขียนของท่าน ทำให้ได้รู้เรื่องของนิพพาน อิทัปปัจจยตา ปฏิจจสมุปบาท ที่ลึกกว่าการท่องจำตอนเป็นนักเรียน
.
* ได้อ่านหนังสือ “คือเมฆสีขาว ทางก้าวเก่าแก่” หรือ “old path white cloud “ ของท่านติชนัทฮันห์ อ่านสนุกเพลิดเพลิน และทำให้ได้ความรู้ใหม่ในเรื่องของ “ปัจจุบันขณะ”
.
* ได้ประสบกับเหตุให้ “ ทุกข์กาย ทุกข์ใจ “ เกิดเป็นคำถามมากมายในหัว ที่ไม่สามารถหาคำตอบด้วยตัวเองให้กระจ่างได้
.
* ได้มีโอกาสอ่านหนังสือของ อ ประมวล และเรื่องราวการเดินทางภายในที่ทำให้ได้รู้จักคำศัพท์ใหม่ “สุญญตา”
.
* ได้จับพลัดจับผลูไปเรียนธรรมะแบบงงๆที่วัดจีน ก็ได้ความรู้เชิงลึกมากขึ้น เข้าใจธรรมมากขึ้น ได้ฝึกสวดมนต์ นั่งสมาธิ แต่ก็ยังคงมีคำถามค้างคาอยู่ในใจ
.
* ได้อ่านหนังสือของหลวงปู่ดุลย์ “ อตุโล ไม่มีใดเทียม “ ได้คำสอนเรื่อง “อย่าส่งจิตออกนอก อย่าปรุงแต่ง ให้อยู่กับปัจจุบัน “
.
* ได้มีโอกาสฟังคลิปบรรยายธรรมของ อ.สุจินต์ และสตั๊นไปกับประโยคหนึ่งประมาณว่า สิ่งที่เกิดขึ้นมาณ ปัจจุบันขณะนี้แล้วไม่ว่าเรื่องใด เมื่อพ้นไปแล้วก็คือจบไป ผ่านไปแล้วจะไม่มีหวนกลับมาอีก
.
* ได้จับพลัดจับผลูเข้ามาในBD ได้มีโอกาสตั้งคำถามทางธรรมและได้พบผู้รู้ที่ไม่รู้ว่ามาจากไหน แต่ก็มาให้ความกระจ่าง เติมจิ๊กซอส่วนที่ค้างคาใจ เข้าใจคลาดเคลื่อนหรือเข้าใจผิดให้เข้าใจได้มากทีเดียว
.
* ได้อ่านธรรมะ ฟังคลิปบรรยายธรรม ตามโอกาสที่ดูเหมือนบังเอิญเข้ามาตามสื่อต่างๆ อยู่เรื่อยๆ ข้อสงสัยก็น้อยลงเรื่อยๆค่ะ
.
สุดท้ายลองอ่านความเห็นเพื่อนๆท่านอื่นดูนะคะ
โฆษณา