เราต้องสร้าง "ค่ากลาง" ให้ชีวิตเสมอ !!
หนังสือ "ความทุกข์ครั้งสุดท้าย" เล่มล่าสุดของนิ้วกลม บทหนึ่งอธิบายว่านุษย์ไม่มีความพึงพอใจในชีวิต ทั้งที่ได้สิ่งที่ต้องการก่อนหน้าแล้ว ผู้คนในสังคม ทั้งคนรวย คนหล่อ คนสวย มีตำแหน่งใหญ่โตขนาดไหน แต่ความจริงไม่มีใครพึงพอใจในชีวิตเลย ทุกคนอยากที่จะได้สิ่งต่าง ๆ มากขึ้น อยากก้าวไปจุดที่สูงขึ้นเสมอ
มนุษย์ล้วนไม่พึงพอใจในสภาวะปัจจุบัน !!
มันคือกลไกจิตวิทยาที่เรียกว่า "Hedonic Adaption" เป็นการปรับตัวทางสมองเข้าสู่สภาวะปกติ เช่น อยากเลื่อนตำแหน่งสูง อยากได้มาก เมื่อได้แล้วแปปเดียวก็รู้สึกเฉย ๆ ซักพักอยากได้ตำแหน่งสูงขึ้น วนเวียนเข้าสู่ "Hedonic Treadmill" ที่บอกว่า มนุษย์วิ่งไล่ตามความพึงพอใจบนลู่วิ่งไฟฟ้า แม้วิ่งนานแค่ไหนก็กลับมาอยู่ที่เดิม
มีความอยาก > พยายามไขว่คว้า > ได้มา > พึงพอใจ >
พึงพอใจลดลง > เกิดความอยากใหม่
ชีวิตคุณเป็นแบบนั้นหรือไม่ ?
Philip Brickman และคณะ (1978) ได้ตีพิมพ์ผลการทดลองถึงแนวคิดนี้โดยใช้ชื่อว่า Lottery Winners and Accident Victims: Is Happiness Relative ซึ่งเป็นการศึกษาความสุขในระยะยาวของคน 2 กลุ่ม คือ กลุ่มคนที่ถูกลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง กับ กลุ่มคนที่ประสบอุบัติเหตุจนเป็นอัมพาต โดยตั้งสมมุติฐานว่าคนที่ถูกลอตเตอรี่จะมีความสุขมากกว่าคนที่ประสบอุบัติเหตุ
ซึ่งมันควรจะเป็นแบบนั้นใช่มั้ย ครับ !!
แต่ไม่น่าเชื่อ !!
ผลการทดลองบอกชัดเจนว่าเมื่อเวลาผ่านไประยะยาว กลับไม่มีกลุ่มไหนสุขหรือทุกข์มากกว่ากัน กลุ่มคนที่ถูกลอตเตอรี่เมื่อเวลาผ่านไป ระดับความพึงพอใจในชีวิตจะลดลงกลับมาเท่ากับตอนก่อนถูกลอตเตอรี่ เหมือนกับกลุ่มคนที่ประสบอุบัติเหตุ ในตอนแรกเผชิญกับความทุกข์อย่างมาก แต่เมื่อเวลาผ่านไประดับความพึงพอใจก็กลับขึ้นมาเท่ากับตอนก่อนประสบอุบัติเหตุ
อาจสรุปได้ว่า ไม่ว่าปัจจุบันคุณจะ "พึงพอใจ" หรือ "ไม่พึงพอใจ" เมื่อเวลาผ่านไปมันก็จะกลับเข้าไปสู่ "ค่ากลาง"
นี่คือ กลไกของ "Hedonic Adaption"
ต่อให้มีเงินหนึ่งล้านพรุ่งนี้ พึงพอใจในชีวิตมาก แต่อีกซักพักก็ลดลงกลับมาที่จุดเดิม
ต่อให้มีบ้านใหม่พรุ่งนี้ พึงพอใจในชีวิตมาก แต่อีกซักพักก็ลดลงกลับมาที่จุดเดิม
ต่อให้มีตำแหน่งสูงขึ้นพรุ่งนี้ พึงพอใจในชีวิตมาก แต่อีกซักพักก็ลดลงกลับมาที่จุดเดิม
ต่อให้มีชื่อเสียงมากขึ้นพรุ่งนี้ พึงพอใจในชีวิตมาก แต่อีกซักพักก็ลดลงกลับมาที่จุดเดิม
เช่นเดียวกันเมื่อเราไม่พึงพอใจในสภาวะปัจจุบัน ผ่านไปซักพักมันก็จะกลับขึ้นไปสู่ "ค่ากลาง"
พึงพอใจ > ลดลง > ค่ากลาง < เพิ่มขึ้น < ไม่พึงพอใจ
ในหนังสือจึงแนะนำให้ทุกคนหันมาออกแบบชีวิตตามเส้นทางตัวเอง มีความฝันได้ แต่อย่าเครียดมาก มีเป้าหมายสอดคล้องกับความสามารถ หากทำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เรียนรู้ที่จะมีความสุขระหว่างทาง อย่ารอแค่ปลายทาง ฝึกขอบคุณสิ่งต่าง ๆ ในปัจจุบัน สร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับคนรอบข้าง ช่วยเหลือผู้อื่นตามสมควร และฝึกการให้อภัย
พฤติกรรมเหล่านี้เป็นสิ่งเร้าให้สมองรักษาระดับความพึงพอใจใกล้ "ค่ากลาง" มากที่สุด ไม่มาก ไม่น้อย เกินไป
เพราะ "ค่ากลาง" จะทำให้คนเราทุกข์น้อยลง และนี่อาจเป็นความทุกข์ครั้งสุดท้ายก็ได้ ใครจะรู้ !!
#สามารถบันทึก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
