แต่พอเรามีภาษาเราก็มีบัญญัติมีชื่อเรียก
เพื่อสื่อสารให้เข้าใจตรงกันเราหาเหตุผล
มารองรับการโกรธเกลียดกันเราทุกคน
อยู่ในมิติของสมมุติที่ทุกอย่างมีชื่อเอาไว้เรียก
มีตัวกูเพื่อรองรับทุกอย่างและนี่จึงเป็นเหตุ
ให้เรากลับมาที่มิติปรุงแต่งที่เป็นสมมุติ
และวนกันอยู่ในนี้มาเนิ่นนานมันเป็นมิติ
ของสังขารแต่หากอยากวนออกจากที่นี่
ต้องทำความเข้าใจในเรื่องภาษาสมมุติ
ที่ครอบงำเราไว้ให้ไหลไปตามการปรุงแต่ง