22 ส.ค. เวลา 05:28 • ปรัชญา

กว่าภาพเหตุการณ์จะปรากฏให้เราเห็น

ต้องผ่านการก่อและสร้างเหตุปัจจัยมาไม่น้อย
แม้ชาติ-ภพ ผ่านไปแล้วก็เป็นเพียงอดีต
แต่เพราะมีอดีตนี่แหละ...จึงมีผลที่ปัจจุบัน
เหตุที่เกิดในปัจจุบันขณะ..
ไม่ได้เกิดขึ้นมาลอยๆ
ทุกๆเหตุการณ์ ทุกๆปรากฏการณ์
ล้วนเป็นสิ่งที่ถูกทำให้เกิด...
ตามกลไกที่ได้วางแผนของบางสิ่งบางอย่าง
ที่เรามองไม่เห็นทั้งสิ้น
ถ้าเข้าใจธรรมชาติในวิธีการ
ของวงจรปฏิจจสมุปบาท...
เราก็ไม่มีอะไรที่จะวิตกกังวล
อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด
"การไหลคืนสู่"มันคือการเดินหน้า
เพื่อกลับไปสู่จุดเริ่มต้น...
เมื่อพลังงานในธรรมเปลี่ยนแล้ว
เรื่องราวทางโลกก็จำต้องเปลี่ยนตาม
แม้ทุกการเปลี่ยนแปลงจะนำไปสู่สิ่งที่ดีขึ้น
แต่ช่วงขณะที่กำลังอยู่ในระหว่างการเปลี่ยนนี่ล่ะ
คือสิ่งที่สำคัญยิ่ง ที่วัดใจวัดความรู้สึกเรา
คนไร้ประสบการณ์กับคนมากประสบการณ์
การรับมือ การมองเห็น การเข้าใจในสิ่งที่เห็น
และแก้ปัญหาจากสิ่งที่เป็นปัญหานั้นจะต่างกัน
อดีต...
เรามีเอาไว้เพื่อมาเป็นคุรุ
เป็นผู้ถ่ายทอดประสบการณ์
เพื่อให้มีปัญญาในการรับมือกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น
ในปัจจุบันขณะได้อย่างมีสติ
เพราะฉะนั้น...
เรื่องราวในอดีตจึงสำคัญ
และจำเป็นต้องเรียนรู้ประวัติศาสตร์
เพราะการรอด ไม่ว่าจะยุคไหนมันก็คือการรอด
และวิธีการอยู่รอดมันก็เป็นสัจธรรม เป็นอมตธรรม
ทุกอย่างที่เห็นในสิ่งๆเดียว ในภาพๆเดียว
จึงล้วนมีมิติของความจริงอยู่ครบทุกมิติในสิ่งนั้นและภาพนั้น...ทุกเรื่องราวล้วนมีรากที่มาและมีปลายทางที่ไปเสมอ มันคือการเดินทางของเวลา...
หลุดพ้นจากตัวตน
หลุดพ้นจากการชี้ผิดถูก ในสิ่งใด
เราก็จะเห็นความจริงได้กว้างกว่าที่เคยคิดว่ากว้าง
ลึกกว่าที่เคยคิดว่าลึกและจริงกว่าที่เคยคิดว่าจริง
#เพราะพระเจ้ามิได้ทรงทอดลูกเต๋าเล่นๆ
I AM HOLY
โฆษณา