ผมอยากจะตอบคำถามนี้โดยการเปลือยใจทั้งหมด จะพยายามตอบให้ลึกที่สุดจากใจเลยนะครับ
ผมไม่มีคติธรรมตายตัวที่ใช้ดำเนินชีวิตได้ครบถ้วนหรอกครับ เพราะโลกนี้มันโหดร้ายและซับซ้อนเกินไป โลกเต็มไปด้วยมุมมืดที่เราไม่เคยมองเห็น ความอยุติธรรมที่ถูกแต่งหน้าให้ดูสวยงาม คนดีที่ถูกกลั่นแกล้งจนพัง คนชั่วที่ได้ดิบได้ดี และความจริงที่ถูกบิดเบือนจนกลายเป็นเรื่องเล่าใหม่ ทุกอย่างทำให้ผมรู้ว่า ไม่มีคติธรรมใดที่สามารถรับมือกับทุกสถานการณ์ได้โดยไม่ถูกทดสอบ
เราทุกคนต้องดิ้นรนในโลกที่เต็มไปด้วยการเอารัดเอาเปรียบ บางครั้งเราเจอคนที่ยิ้มให้แต่ปักมีดไว้ข้างหลัง เจองานที่ทำให้เราเหนื่อยจนแทบตายแต่ถูกลดค่าด้วยคำพูดไม่กี่ประโยค หรือแม้แต่การต้องทนอยู่ในระบบที่เราไม่เชื่อเพราะถ้าไม่ทน เราก็อาจถูกเหยียบให้หายไปจากวงจรชีวิตสังคมนี้
ผมพยายามใช้ธรรมะเป็นเครื่องยึดเหนี่ยว แต่ก็ต้องยอมรับว่าการใช้ธรรมะในโลกแห่งความเป็นจริง ไม่ได้แปลว่าทุกอย่างจะดีตามที่ธรรมะสอน ถ้าจะยึดคติธรรมบางอย่างให้จริงจัง เราก็ต้องเลือกระหว่าง…
การยึดความถูกต้อง
จนบางครั้งต้องสูญเสียทุกอย่างที่มี
หรือการยอมผ่อนปรนเพื่ออยู่รอด แต่ต้องแบกบาปแห่งการละเลยความจริงไว้ในใจ
สิ่งเดียวที่ผมพอทำได้คือพยายามเตือนตัวเองว่า ทุกสิ่งเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ไม่ว่าความโหดร้ายหรือความดีงาม สุดท้ายมันก็จะผ่านไปเหมือนกัน และในช่วงเวลาที่โลกบีบเราให้แทบหายใจไม่ออก ผมก็ยังพยายามเดินบนทางสายกลาง ที่ไม่ใช่เส้นตรงตายตัว แต่เป็นเส้นทางที่ต้องคอยปรับ คอยเรียนรู้ และคอยให้อภัยทั้งตัวเองและโลกใบนี้
สำหรับผม ธรรมะ ไม่ใช่คติสวยหรูที่ต้องท่องเพื่อดูเป็นคนดี แต่เป็นเสียงเตือนเบาๆในใจที่บอกว่า
อย่าหลงไปกับโลก จนลืมว่าตัวเองก็เป็นเพียงคนธรรมดาที่อยากมีชีวิตรอดอย่างซื่อสัตย์อีกวันหนึ่งครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
