อย่ากังวลฉันสบายดี
วันนี้สมองถามใจว่า
นายสบายดีไม๊?
ใจก่ะถามกลับไป
ที่สมองว่าแล้วนายล่ะ!
สบายดีหรือ?
คุยกันอยู่นานตกลงกัน
ได้ว่า“เรา”จะสื่อไปที่
กายของนายเราว่า“เราสบายดี”
ไหวมะนั่น ! ดูท่าเอนกายก่ะตัวเกือบเขียวละนั่น
นี่ทั้งวันผ่านมาหลายชั่วโมง
เราร่วมมือกันได้เป็นอย่างดี
อยู่ๆมาบรรยากาศเริ่มคล้อย
มาตอนเย็นพลบค่ำ“งานเข้า”ไง
ไม่ได้นัดแนะกับ“ดวงตา”
🧠สมองเริ่มท้อและใจ
ก่ะเริ่มอ่อนแอ กายจับได้
สื่อออกมาที่ตา ดวงตาซิ
มันsensitive จะตายไป
น้ำในดวงตาเริ่มซึมๆและ
ไหลรินออกมากขึ้นๆดีนะ
ฝนกำลังตกก่ะเลยไม่มีใคร
เห็นน้ำตา ใครก่ะแยกฝนกับ
แยกน้ำตาไม่ออกมีแต่เรา
เอาซะให้เต็มที่เลยนาย รีบๆเข้านะ!
นายครับ
พวกเราอยากบอกว่า
เก็บความรู้สึกต่อไป
ไม่ไหวแล้วครับ
ขอนะๆ
“พวกเราโกหก”
ขอโทษนะ!
นายเอ่ยบอก“กายใจสมอง”
เชื่อนะว่าไม่มีอะไรทำให้เรา
หลุดพ้นจากความรู้สึกนี้ได้
ไม่มีอะไรเป็นยาวิเศษทำให้เราดีขึ้นนอกจาก“ตัวเรา”
มันยากนะพวกเรา
เข้าใจพวกเราจริงๆ
มันจัดการยากมากก่ะจริง
แต่ขอความร่วมมือพวกเราให้ช่วยปล่อยวางอย่างใช้สติ
เราจะๆไม่จมอยู่กับทุกข์มากมายขนาดนี้นานเกินไป
พยายามกันนะพวกเรา!
นายรึ ไปทอด อึ่ม! ไม่ได้ทอดแหดอก แต่ออกไปทอดหัวใจ ทอดถอนใจในน้ำทุกวัน
และวันนี้พรุ่งนี้วันโน้น
วันข้างหน้าละ“นาย”
จะทำยังไง เพราะนาย
ต้องกลบเกลื่อนต้อง
แสดงกับสังคมโดยเฉพาะ
คนๆนั้นว่า“นายสบายดี”
ทั้งๆที่นาย“โกหกแทนเรา”
ทุกวันๆๆๆๆๆนายจะไหวรึ?
ถ้ามันเป็นน้ำตาหยดสุดท้าย ก่ะดีน่ะซิ!
เข้าใจและสงสารจัง!
ทำไมโลกใบนี้ทดสอบ
ชีวิตเรารุนแรงจังเนาะ
ไม่โทษโลกดอกเราจะ
ลวงโลกด้วยว่า“เราสบายดี”
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
