31 ส.ค. เวลา 00:29 • ปรัชญา

บทกลอนนี้แต่งตอนทำงานกลุ่มจีนแปลเพื่อนชาวไต้หวันชมเราว่าแปลดีกว่ากูเกิลอีก(ปลื้มใจเสียจริง!)

คลื่นธาราพัดผ่านเนินอู่กัง
ไม่หันหลังร่ำไห้ยามไกลห่าง
ใต้ผืนฟ้าเขาขจีอยู่เคียงข้าง
จันทร์ทราพร่างพราวแสงมีเพียงดวง
โฆษณา