อย่าสำคัญตัวเองเกินไป
เรามี “ผู้ยิ่งใหญ่” ที่เปลี่ยนโลกอยู่มากมาย
เนลสัน มันเดลา ผู้ยุติการแบ่งแยกสีผิวในแอฟริกาใต้
มหาตมะ คานธี ผู้ปลดปล่อยอินเดียให้มีอิสรภาพจากอังกฤษ
สตีฟ จ็อบส์ ผู้ให้กำเนิดโทรศัพท์สมาร์ทโฟนนวัตกรรมเปลี่ยนโลก
อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ ผู้คิดทฤษฎีสัมพัทธภาพ
โทมัส เอดิสัน ผู้ประดิษฐ์หลอดไฟ
“พวกเราเทิดทูนชื่นชมผู้ยิ่งใหญ่จนเกินไป พวกคุณก็เป็นแบบพวกเขาได้เช่นกัน”
เป็นความคิดอีกมุมหนึ่งของ แมตต์ รีดลีย์ ผู้เขียนหนังสือยอดเยี่ยมเรื่อง The evolution is everything ซึ่ง รอล์ฟ โดเบลลี นำมาเรียบเรียงในหนังสือของเขาที่ชื่อ The art of the good life รีดลีย์บอกอีกว่า เรามีแนวโน้มที่จะสรรเสริญคนฉลาดที่บังเอิญอยู่ในสถานการณ์ที่ดีและอยู่ในเวลาที่เหมาะสมมากเกินไป
ทุกสิ่งทุกอย่างรอการถูกค้นพบอยู่แล้ว สุดท้ายเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมก็จะมีใครสักคนค้นพบเอง ถึงจะไม่มีพวกเขา สุดท้ายก็จะมีใครสักคนที่จะลงมือทำสิ่งนั้นอยู่ดี เราจึงไม่ควรชื่นชม “ผู้ยิ่งใหญ่” มากเกินไป
มองเตสกิเออร์ นักปรัชญาในยุครุ่งเรืองปัญญาก็ได้สรุปเช่นเดียวกันนี้ว่า มาร์ติน ลูเธอร์ ได้รับการสรรเสริญเรื่องการปฏิรูปศาสนา ความจริงมันคือมันเป็นสิ่งที่จะต้องเกิดขึ้นอยู่แล้ว หากไม่มีลูเธอร์ คนอื่นก็จะทำให้สิ่งนี้เกิดขึ้นอยู่ดี
เหตุการณ์หลายอย่างเกิดขึ้นจากความบังเอิญ เป็นผลพลอยได้ที่เกิดขึ้นจากเรื่องราวต่างๆ ที่ควบคุมไม่ได้ เหมือนการจราจรบนท้องถนนที่เอาแน่เอานอนไม่ได้ ไม่ได้เกิดจากคนขับที่ถือพวงมาลัยรถอยู่หรือไฟจราจรในชั่วโมงเร่งด่วนที่ตั้งเวลาไฟเขียวเพื่อปล่อยรถแบบมั่วซั่ว
หลอดไฟที่ถูกประดิษฐ์ขึ้นหลังจากมีการค้นพบไฟฟ้า ไม่ช้าก็เร็วสุดท้ายก็ต้องมีใครสักคนที่ประดิษฐ์หลอดไฟหลอดแรกได้ เอดิสันไม่ใช่คนแรกที่คิดได้ ตอนนั้นมีนักประดิษฐ์หลายคนที่ทำให้ขดลวดเปล่งแสงออกมาก่อนเขาเสียอีก แต่อยู่ที่ใครจดสิทธิบัตรก่อนกัน
ส่วนคอมพิวเตอร์สำหรับใช้ตามบ้านและสำนักงาน แน่นอนว่าต้องมีใครสักคนออกแบบระบบปฏิบัติการให้กับมัน และบังเอิญว่าคนคนนั้นคือ บิล เกตส์ ที่คิดระบบปฏิบัติการไมโครซอฟท์ วินโดวส์ อย่างไรก็ตาม ถึงจะไม่มีบิล เกตส์ สุดท้ายใครสักคนก็จะออกแบบระบบปฏิบัติการแบบนี้ขึ้นมาอยู่ดี เขาอาจไม่ประสบความสำเร็จเท่ากับเกตส์ แต่เราก็จะมีซอฟต์แวร์ที่ใกล้เคียงกับตัวปัจจุบันที่เราใช้กันอยู่ดี
ถึงไม่มีสตีฟ จ็อปส์ เราก็มีสมาร์ทโฟนที่มีรูปร่างหน้าตา ความฉลาดใกล้เคียงหรือดีกว่ารุ่นที่เรากำลังใช้กันอยู่ เพราะตอนนั้นก็มีโทรศัพท์มือถือค่ายอื่นๆ ที่คิดค้นและกำลังจะวางขายเช่นเดียวกัน
เขายังพูดถึงบรรดาซีอีโอของบริษัท ผู้ที่ทำงานผลงานได้อย่างยอดเยี่ยม แต่มีความหยิ่งทระนงตนว่ามีความสามารถจนประสบความสำเร็จยิ่งใหญ่ ทว่าความจริงคือผลงานนั้นส่วนใหญ่มาจากลูกน้องที่ทำงานอย่างหนัก จากสภาพแวดล้อมของตลาดและแน้วโน้มเศรษฐกิจของโลกที่เอื้ออำนวย รวมทั้งอยู่ในจังหวะของโชคที่เข้ามาส่งเสริมกันพอดี
ดังนั้นผู้ที่คิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่ ควรถ่อมตัวในความสำเร็จของตัวเอง ไม่ว่าความสำเร็จของคุณจะพิเศษมากแค่ไหน ความจริงคือมันเป็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นอยู่แล้วแม้ไม่มีคุณ
แม้จะดูสุดโต่งไปบ้าง แต่ความคิดของรีดลีย์ก็ทำให้เราได้ฉุกคิดเช่นเดียวกันว่า เราไม่ใช่คนที่สำคัญที่สุด ไม่ใช่คนเก่งที่สุดที่จะเสกสิ่งต่างๆ ให้สำเร็จได้ การมีอัตตาที่พองโตนั้นทำให้เราเหลิง มองตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล คนอื่นหรือสิ่งอื่นรอบตัวเป็นแค่ส่วนประกอบแห่งความสำเร็จเท่านั้น
พวกเราเทิดทูนชื่นชมผู้ยิ่งใหญ่จนเกินไป พวกคุณก็เป็นแบบพวกเขาได้เช่นกัน
ไม่ว่าความสำเร็จของคุณจะพิเศษมากแค่ไหน ความจริงคือมันเป็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นอยู่แล้วแม้ไม่มีคุณ
เตือนตัวเองอยู่เสมอว่า อย่าหยิ่งผยองเมื่อทำอะไรสำเร็จ และอย่ากลัวที่จะลงมือทำอะไรใหม่ เพราะคุณและใครๆ ก็ทำได้เหมือนกัน
ทุกสิ่งทุกอย่างรอการถูกค้นพบอยู่แล้ว สุดท้ายเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมก็จะมีใครสักคนค้นพบเอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
