Blockdit Logo (Mobile)
คนชอบเล่า
•
1 ก.ย. เวลา 20:34 • นิยาย เรื่องสั้น

#สู่เส้นทางรัก ep 8

วิพุธ ขับรถไปบ้านบิดา เจอทั้งคู่และพี่สาวคนโต มองมาอย่างโมโห
“เกิดอะไรขึ้น ทำไมพ่อแม่ และพี่ใหญ่มองผมเช่นนั้น ผมก็มาหาพ่อแล้วไง”
“พี่นัดแกตั้งแต่เช้า แกมาเอาตอนบ่าย แขกที่ไหนเขาจะมารอแก”
“ทำไมต้องมีใครมารอผมด้วย ก็ผมบอกกับพี่ใหญ่แล้วนี่นาให้บอกพ่อว่า ผมมีธุระ ถ้าเสร็จเมื่อใดก็จะมาหา ผมผิดตรงไหน“
”แล้วแกคิดว่าพ่อจะเลิกนัดกับเขากระทันหันได้หรือ เขาจะมาร่วมลงทุนกับพี่“
”เรื่องลงทุนผมก็บอกกับพี่แล้วนี่ว่าไม่เกี่ยวกับผม พี่ใหญ่ควรคุยกันเองเพราะเป็นธุรกิจของพี่ไม่ใช่ของผม ถ้าไม่มีอะไรแล้ว แขกก็ไปแล้ว ผมกลับเลย ที่โรงงานของผมยังยุ่งหลายเรื่อง“
”เจ้ากลาง ยังกลับไม่ได้แกอยู่คุยกับพ่อก่อน แขกเราบอกว่ากำลังมาใหม่“
”ไม่ใช่แขกของผม พ่อแม่และพี่คุยกันไปเองก็แล้วกัน ยังไงผมก็ต้องกลับไปที่โรงงาน ต้องไปดูทีมงานกับช่างที่เราสั่งซื้อเครื่องจักรได้ติดตั้งไปแค่ไหน เขามีเวลาจำกัด อยู่ได้อีกสองวัน อันไหนสำคัญกว่ากัน พี่ใหญ่ก็คุยดูแลไปเองได้นี่นาไม่ได้เกี่ยวกับผม“
“แกยังไปไม่ได้ ฉันนัดเขามาพบแกโดยเฉพาะให้รู้จักกันเพื่อจะได้ดองกันได้”
”พ่ออย่ามาใช้วิธีนี้กับผม บังคับผมไม่ได้ ตอนนี้ผมมีชีวิตอิสระดี ผมชอบแบบนี้ ถ้าบังคับกันมาก ๆ ผมก็ไม่ทำทั้งบริษัท และโรงงานที่พ่อมอบ แค่นี้ผมก็หนักแทบไม่มีเวลาเป็นของตัวเอง อย่าเอาห่วงมาผูกคอผม ชีวิตผม ขอเลือกคู่ครองเอง เมื่อไม่มีผมอยู่ได้ไม่เดือดร้อน
ผมไม่ได้ขู่ ถ้าบีบผมมาก ๆ ผมจะไปทำงานต่างประเทศ ผมไม่ได้ท้า แต่ผมเอาจริง ผมกลับไปดูโรงงานมีประโยชน์กว่า ธุรกิจของพ่อทั้งนั้นที่ผมมาช่วยพัฒนาขึ้นมาใหม่ กำลังไปด้วยดี เด็กวิศวะรุ่นใหม่ที่ผมฝึกให้ต่อไปเขาจะมาเป็นกำลังให้ ถ้าพ่อไม่พอใจ ผมก็จะเลิกทำ ทุกคนไม่ต้องโทรมาตามผมแบบนี้อีก ถ้าไม่อยากให้ผมไปอยู่เมืองนอกก็อย่ามายุ่งกับชีวิตผม ขอให้ผมมีอิสระในการเลือกคู่ครองเอง
พ่อแม่แต่งงานกันยังไม่มีใครบังคับ แล้วพ่อจะมาบังคับผมทำไม พ่อบังคับพี่ใหญ่ไปแล้ว ก็คิดจะทำกับผมและน้องเช่นพี่ใหญ่ ผมไม่ยอมหรอก“
วิพุธเดินออกไปทันทีโดยไม่ฟังเสียงเรียกของมารดา
”แม่บอกพ่อแล้วว่าอย่าไปบังคับตากลาง และแกก็รู้ดีว่าพ่อรักแกมาก เจ้ากลางจึงกล้าดื้อกับพ่อได้“
"พ่อปล่อยให้น้องเขาหาคนรักของเขาเองดีไหม อย่าต้องบังคับแบบใหญ่เลย พ่อก็เห็นใช่ไหมว่าชีวิตสมรสของใหญ่เป็นอย่างไร เราต้องเลิกรากัน ใหญ่สงสารลูกที่ต้องมาพบปัญหามีแต่แม่ไร้พ่อดูแล“
”ถ้าเขามาถึงบ้านเราจะให้พ่อทำอย่างไร พ่อก็อยากได้หลานปู่อีกสักคน สองคน เพื่อสืบสกุล”
“เขามาถึงใหญ่ก็จะคุยธุรกิจกับเขาเอง ถ้าเขาไม่พอใจที่จะร่วมก็ไม่เห็นเป็นไร ธุรกิจเสื้อผ้าของใหญ่ก็ไปได้ดีอยู่แล้ว”
“แกช่วยพ่อแก้ปัญหาด้วย พ่อออกไปข้างนอกเลยดีกว่า ให้แกรับแขกกับแม่ก็แล้วกัน”
“แม่จะให้น้องถูกบังคับแบบนี้ไหมคะ มันหมดยุคแล้วนะคะ ใหญ่ว่าให้น้องเขามีอิสระไปดีกว่า”
“ไว้แม่จะค่อย ๆ พูดกับพ่อเอง ใหญ่ก็คุยธุรกิจไป แม่จะอยู่รับแขกด้วยสักพัก แล้วแม่มอบใหญ่คุยไปนะ”
วิพุธขับรถใกล้จะถึงโรงงานเหลือบเห็นป้ายรับสอนศิลปป้องกันตัว จึงจอดรถเข้าไปถาม
“ที่นี่มีห้องให้เช่าซ้อมกีฬาด้านนี้ไหมครับ ผมเห็นว่าอยู่ใกล้กับโรงงานของผมสะดวกกว่าที่เดิมที่ผมใช้อยู่”
“ไม่ทราบว่าห้องซ้อมนั้นเปิดให้คนอื่นมาใช้ด้วยหรือไม่ เดี๋ยวขอถามครูฝึกของเรานะคะ ครูฝึกเข้ามาพอดีค่ะ คุณลองคุยดูนะคะ“
”สวัสดีครับผมสนใจห้องฝึกซ้อมกีฬาด้านนี้ ที่นี่เปิดให้ใช้ฝึกซ้อมไหมครับ คิดค่าใช้จ่ายอย่างไร และมีคู่ซ้อมให้ไหมครับ คิดค่าใช้ห้องในราคาเท่าใด
ปรกติผมฝึกประจำเพราะชอบกีฬานี้ แต่ไม่ได้เป็นนักกีฬา แค่ชอบเล่นเพื่อออกกำลังกาย“
”ห้องซ้อมมีแค่ห้องเดียวที่จัดทำเสร็จ ห้องอื่น ๆ กำลังปรับปรุง
สำหรับห้องนี้เจ้าของเขาสร้างขึ้นมาเพื่อฝึกของเขาและใช้ฝึกให้พนักงานของเรา มิได้เปิดรับคนทั่วไป และผมเป็นครูฝึกเอง
เมื่อก่อนผมเป็นครูสอนให้กับสมาคม ตอนหลัง ๆ สถานที่มันไกล ผมเลยมาสมัครทำที่นี่ครับ
ถ้าคุณสนใจตอนนี้ยังไม่เปิดเป็นทางการ ลองมาซ้อมเล่น ๆ กับผมก็ได้ ถือว่าผมได้ฝึกด้วย หลังเว้นว่างไปเป็นเดือน ตอนเตรียมงานเปิดสอน ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไร เรียกผมว่า #ครูยักษ์ นะครับ ผมสอนด้านนี้สิบกว่าปีแล้วที่สมาคม เจ้าของก็เคยเป็นลูกศิษย์มือหนึ่งของผม แต่วันนี้เธอไม่อยู่ไปต่างจังหวัดอีกหลายวันจะกลับ
ถ้าคุณสนใจก็ฝึกซ้อมกับผมไปก่อนได้ เมื่อเจ้าของกลับมาผมจะถามให้ คุณสามารถซ้อมกับเจ้าของได้ด้วย เพราะแกก็ยังไม่มีคู่ซ้อมเช่นกัน เพราะเมื่อเปิดที่เรียนผมต้องไปสอนเด็ก ๆ ที่มาเรียน“
”ผมชื่อวิพุธ ผมขอซ้อมวันนี้เลยได้ไหมครับ ผมมีชุดติดรถไว้ตลอดเวลา“
“ไปซ้อมกันเลยก็ดีเหมือนกัน ผมหยุดซ้อมไปเป็นเดือน”
ครูยักษ์ซ้อมกับวิพุธ อยู่ร่วมชั่วโมงก็บอกให้หยุด
“วันนี้ซ้อมกันแค่นี้ก็พอครับ ฝีมือคุณไม่เบาเลย ถ้าได้ไปแข่งกีฬาคุณมีสิทธิ์เป็นตัวแทนไปแข่งต่างประเทศ
ถ้าคุณได้พัฒนาไปอีกพัก คุณเข้าแข่งระดับโลกได้เลย พรุ่งนี้มาซ้อมกับผมใหม่นะครับ นาน ๆ จะมีคู่ซ้อมฝีมือแกร่ง ผมโชคดีจัง“
”ผมมาใช้ได้ทุกวันหรือครับ เจ้าของเขาจะคิดค่าเช่าก็ได้นะครับ ผมยินดี มันสะดวกที่ไม่ไกลจากโรงงานของผม
พรุ่งนี้เย็นเวลาตามนี้ผมจะมาซ้อมใหม่นะครับ วันนี้ผมขอบคุณครูยักษ์มากครับ ทำให้ผมได้ทักษะมากขึ้นด้วย“
ครูยักษ์มองตามวิพุธ พึมพัมในใจ
”ไอ้หนึ่ง เอ็งได้คู่ซ้อมฝีมือพอ ๆ กัน แกกลับมาวันไหน ครูอยากเห็นสองคนนี้ได้ซ้อมกันคงสนุกน่าดู“
ครูยักษ์อาบน้ำเปลี่ยนชุดเดินผิวปากออกไป
”นี่เธอดูครูยักษ์ วันนี้แกอารมณ์ดีอะไร เดินผิวปากกลับไปแล้ว“
สงสัยแกได้คู่ซ้อมกีฬาของแกนั่นแหละ เห็นบ่นหาคุณหนึ่งยังไม่มาเป็นคู่ซ้อมกับแก”
ธ กฤตยา
โฆษณา