ใต้แสงจันทร์คืนนี้... คุณเห็นเงาใครบนนั้น...?🌕
“มีใคร… เคยเงยหน้ามองจันทร์
แล้วเห็นแม่อุ้มลูกแนบอก
เหมือนฉันบ้างไหม?”
.
ใคร ๆ ก็พูดถึง... กระต่ายบนดวงจันทร์
แต่ในสายตาฉัน มันคือเงาอ่อนโยนของแม่...
ผู้หญิงคนหนึ่งที่อุ้มโลกทั้งใบไว้ในอ้อมแขน
และทำให้เด็กคนหนึ่งหลับสนิทตลอดคืนอันยาวนาน
.
คืนนั้น ๆ...
ยาวนานพอ ให้ดาวเดินผ่านหลังคาสังกะสี
ยาวนานพอ ให้เด็กคนหนึ่งเลิกร้องไห้
และหลับไปในจังหวะหัวใจของแม่
.
มือที่ลูบหลังเบา ๆ จนเกิดร่องรอยบางอย่างในความทรงจำของเด็กหญิงคนหนึ่ง
เหมือนเส้นทางน้ำนมที่ไหลเวียน—จากคนที่ให้ ไปสู่คนที่รับ
.
และจากคืนนั้น มาสู่คืนนี้…
ที่ฉันยืนมองจันทร์อยู่คนเดียว
.
คนอื่นเห็น “กระต่าย” บนดวงจันทร์
แต่สายตาของฉัน มองเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ไม่เคยหันหน้าหนีความเหนื่อย
.
เธอนั่งตรงนั้น—
กลางวงแสงสีเงิน สม่ำเสมอราวนาฬิกาโลก...
ในรอยด่างดำของดวงจันทร์ ฉันเห็นเงาแขนที่กอดแน่น...
ในวงกลมสว่าง ฉันเห็นตาคู่เดิม ที่คอยบอกว่า “ไม่เป็นไร”
.
บางคืนที่โลกหนักเกินไหล่...
ฉันเงยหน้ามองฟ้า แล้วสายตาก็หยุดอยู่ที่เงาจันทร์... ดวงจันทร์ตอบฉันด้วยภาพเดิม—แม่อุ้มลูกไว้แนบอก
เหมือนจะบอกอย่างเงียบ ๆ ว่า...
ความอ่อนโยนไม่เคยหายไปไหน
มันเพียงแค่เปลี่ยนมือ จากแม่… มาสู่ฉัน
เพื่อให้ฉันได้เรียนรู้ จะโอบกอดโลก—อย่างที่ครั้งหนึ่ง แม่เคยโอบกอดฉันไว้
.
คืนนี้... ถ้าใคร ๆ เห็นกระต่าย ก็ช่างเถอะ
ส่วนฉัน… ยังคงเห็นเงาแม่อยู่บนนั้น...
และทันทีที่คิดถึง เงาจันทร์ก็สว่างขึ้นเสมอ
แม่ของฉัน... อยู่บนเงาจันทร์นั้นเสมอ
บางที… ดวงจันทร์อาจไม่ได้มีเพียงเงาเดียว
ขึ้นอยู่กับว่าหัวใจของใคร กำลังโหยหาภาพไหนมากที่สุด...
.
📌พระจันทร์เต็มดวงคืนนี้... เปิดหน้าต่าง
แหงนมองจันทร์ แล้วบอกได้ไหม...
คุณเห็นเงาใครบนนั้น?🌙⭐
.
– ราตรีไม่เคยลืม
Again Girl
#AgainAndChic #ReStyleYourStory
#กลิ่นบ้านไม่เคยจาง
#บันทึกเงาจันทร์
- 5
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
