#สู่เส้นทางรัก ep10
อธิปขี่มอเตอร์ไซค์มาถึงสำนักงานของอริสา เห็นพ่อแม่และครูยักษ์ยืนรออยู่ชั้นล่างของสำนักงาน อธิปเดินไปไหว้พ่อแม่และครูยักษ์
"พี่หนึ่งไปไหนครับพ่อ"
"กำลังเปลี่ยนชุด เมื่อครู่เขาซ้อมกีฬาอยู่ ได้คู่ซ้อมฝีมือสูสีกัน พ่อนั่งดูเพลินสนุกดี"
"ใครครับคู่ซ้อมกับพี่หนึ่ง นอกจากครูยักษ์ ยังมีอีกหรือ พี่หนึ่งทุ่มคู่ต่อสู้แรงชะมัด ผมเคยมาเล่นด้วยเลิกเลย ไม่ไหวพี่หนึ่งเล่นแรงมาก"
"พ่อรู้จักเขาครั้งเดียวตอนที่ขับรถมาชน นั่นไงลงลิฟท์มาพร้อมกันแล้ว"
"ลูกพี่มาได้ไงครับ นั่นพี่สาวผมเอง"
"แกว่าไงนะ อีตาคนนี้หรือลูกพี่ของแก ทำไมดูไม่เป็นคนดีอย่างที่แกบอกพี่เลย"
"ลูกพี่เหรอที่มาเป็นคู่ซ้อมกับพี่ผม เป็นไงบ้างครับ"
"ก็อย่างนั้น ๆ ไม่เห็นพิเศษอะไรอย่างที่อธิปเคยเล่าให้ฟัง ยังทุ่มพี่ไม่ลง ถือว่ายังไม่แน่จริง"
"นี่คุณไม่ต้องมาโว วันหลังคุณมาใหม่ฉันจะเล่นให้แรงกว่านี้ กล้ารับคำท้าไหม"
"ผมรับคุณท้าคุณ นัดได้เลยถ้าว่างพร้อมเสมอ"
"พูดอย่างนี้แสดงว่าจะชิ่งหนีใช่ไหม"
"ผมไม่หนี แต่บางวันผมไม่ว่าง เอาเบอร์คุณมาผมจะได้โทรมาบอกว่าวันไหนผมว่าง งานผมแยะไม่ได้ว่างอย่างคุณ เปิดบริษัทมีงานหรือยัง ถ้าไม่มีบอกได้นะจะช่วยหางานให้"
อริสาส่งเบอร์มือถือให้ วิพุธ ชายหนุ่มได้เบอร์ก็ยิ้ม ๆ อริสามองเห็นหน้าวิพุธ ก็รู้ตัวว่าพลาดให้เบอร์ไปกับชายคนนี้
บุญช่วยดึงตัวลูกชายไปกระซิบถาม
"ลูกพี่แกเป็นคนยังไง ทำไมมาเป็นคู่กัดกับพี่แก ดูไม่เหมือนที่แกเล่าให้พ่อฟังเลย"
"ผมก็งงครับ ปรกติลูกพี่ผมเป็นคนเงียบไม่พูดมาก และใจดีกับพวกผมมากถ่ายทอดความรู้ให้ไม่ปิดบัง แต่เวลางานเป็นคนดุไม่พูดเล่น ยียวนแบบนี้เลย"
"ปรกติพี่แกก็ไม่เคยทะเลาะกับใครนี่นาทำไมถึงไม่ถูกชะตากันไปได้"
"พี่หนึ่งรู้จักลูกพี่ได้ไงครับพ่อ"
"ก็คุณวิพุธขับรถมาชน แล้วรถพี่แกยังซ่อมไม่เสร็จ และเคยเถียงกันตอนนั้นนั่นแหละ"
"ชักน่าสนุก สงสัยว่า...“
”แกพูดว่าอะไรนะ“
”ไม่มีอะไรครับ“
อธิปมองลูกพี่แล้วหันมามองพี่สาว ก็ขำหัวเราะออกมา
“บุญช่วยมองหน้าลูกชายแบบงง ๆ”
“แกขำอะไร พ่อไม่เห็นมีเรื่องขำเลย”
“ พ่อครับ แล้วนี่จะไปกินข้าวที่กันไหนครับ"
"พ่อไม่รู้จักร้านต้องถามพี่แกดู"
"พี่หนึ่งจะไปกินข้าวร้านไหน ผมหิวแล้ว"
"พี่ยังไม่ได้เลือกร้านเลย รองรู้จักร้านอาหารแถวนี้ไหม"
"ไม่รู้จักหรอกเคยกินแต่ร้านตามสั่งข้างทาง"
"ผมขออนุญาตเลี้ยงนะครับคุณอา ในฐานะเคยขับรถมาชนเมื่อคราวก่อน"
"ฉันไม่อยากไปกินข้าวกับคุณ เรายังมีเรื่องขัดใจกันเรื่องรถของฉันอยู่"
"ตกลงยินดีรับเชิญ คุณวิพุธ คุณนำทางได้เลย หนึ่งขับรถให้พ่อ"
"ครูยักษ์และอธิปไปคันผม คุณหนึ่งขับตามผมมา"
"ฉันชื่ออริสา ชื่อเล่นฉันคุณไม่มีสิทธิ์เรียก"
"ผมเรียกตามที่พ่อคุณเรียก เพราะผมไม่รู้จักชื่อคุณ ชื่อคุณเพราะดีมีความหมายอะไรหรือ "
"อยากรู้ก็ไปหาความหมายเอาเอง"
"แสดงว่าความหมายไม่ดีเลยไม่ยอมบอก"
"ไม่มีความรู้ ยังไม่ยอมรับ"
"คุณรู้ก็บอกมา ผมรู้ แต่ขี้เกียจบอก"
บุญช่วยแปลกใจที่ลูกสาวมองวิพุธไม่เป็นมิตร ปรกติอริสาไม่เคยมองใครไม่ดี จึงตัดบท
"พ่อหิวแล้วหนึ่งขับรถตามคุณวิพุธไปเร็วเข้าเดี๋ยวหลงกัน"
"มือชั้นนี้ไม่มีทางหลงจ้า"
"รีบเร็วเข้าเขาขับไปไกลแล้ว"
อริสามองตามดู ก็เร่งเครื่องขับตาม คันหน้าก็เร่งความเร็วมากขึ้น อริสาก็ไม่ยอมเร่งเครื่องตามมาติด ๆ
อนงค์มองดูทีท่าสองคนก็แปลกใจว่า วิพุธกับลูกสาวตนมากลายเป็นคู่อริกันได้อย่างไร
" แม่ถึงร้านแล้วลงมาได้เลย มีเจ้ามือใหญ่หนึ่งจะสั่งของแพง ๆ เอาให้สะอึกเลย"
เมื่อมาถึงร้านวิพุธ พาไปนั่งห้องส่วนตัว
"ผมโทรสั่งอาหารไว้แล้วครับ เกรงจะหิวกัน"
อนงค์ขำลูกสาวที่อดแกล้งวิพุธ มองหน้าลูกสาวที่แสดงสีหน้าผิดหวัง
บุญช่วยคุยกับวิพุธอย่างถูกคอ เอ่ยถาม
"คุยกับคุณดูเหมือนมีอะไรคล้ายกับเพื่อนเก่าของผมเราโตมาด้วยกันสมัยอยู่อีสาน แล้วเขาก็ย้ายมาอยู่กรุงเทพแล้วไปเรียนต่อต่างประเทศก็เลยไม่ได้พบกันอีกเลยร่วมสามสิบ สี่สิบปีแล้ว"
"พ่อผมชื่อวิบูลย์ครับ นี่นามบัตรพ่อผมครับ เขาเคยเล่าว่าสมัยเมื่อก่อนตามปู่ไปอยู่อีสาน"
บุญช่วยมองดูนามบัตรแสดงสีหน้าดีใจ
"ใช่เลยคนนี้แหละเพื่อนเก่าที่สนิทกันมาก พอพ่อเขาย้ายกลับกรุงเทพก็เลยไม่ได้พบกัน
"คุณนัดให้ผมได้พบกันได้ไหม อยากเจอกันห่างหายไปนานไม่ได้พบกันเลย"
"ได้เลยครับ คุณอาว่างวันไหนผมจะพาไปพบพ่อที่บ้าน ตอนนี้พ่อผมเขาไม่ค่อยมาดูงานแล้วเอาแต่เล่นหุ้น โยนงานต่าง ๆ ให้พวกผมดูแล"
"ช่างบังเอิญเสียจริง คุณว่างวันไหนพาผมไปพบหน่อย ขอไปทบทวนความหลังกัน
"ไว้ผมโทรมาส่งข่าวทาง #คุณหนึ่ง ได้ไหมครับ"
วิพุธหันมามองอริสาแล้วยิ้มยั่ว
"ฉันชื่ออริสา ห้ามเรียกชื่อเล่นฉัน"
"ขออภัยครับผมจำชื่อจริงคุณไม่ได้ เรียกหนึ่งมันก็ไม่ผิดกฎหมายนี่
ตอนนี้พ่อผมกับพ่อคุณก็เป็นเพื่อนเก่า คุณกับผมน่าจะเป็นเพื่อนกันได้ไม่ใช่หรือ"
"ถ้าคุณโค่นฉันได้ฉันค่อยรับคุณเป็นเพื่อน"
ตกลงผมจะโค่นคุณให้ได้ แต่ไม่อยากเอาชนะหรอก แค่จะมาเป็นเพื่อนกันเท่านั้นเอง เผื่อพ่อคุณหนึ่งกับพ่อผมเขาฝากให้ติดต่อกันตกลงไหม"
"ได้เลยพรุ่งนี้พบกัน พ่อกินอิ่มแล้วกลับกันเถอะ
อ้อ ขอบคุณนะที่เลี้ยงข้าว แต่ฉันไม่ชอบอาหารที่คุณเลี้ยง”
“ไม่ชอบร้านนี้ไว้ผมพาคุณหนึ่งไปร้านใหม่ก็ได้ เราไปกันสองคนดีไหม..?”
อริสามองวิพุธอย่างโมโห
“ฉันต้องแก้แค้นเอากลับคืนให้ อีตาคนเกิดวันพุธ พ่อแม่ไม่รัก”
วิพุธแกล้งเอียงคอถาม
“พึมพำอะไร อย่างกับเป็นยายแก่เลย”
อริสาเตรียมสวนกลับพอดีครูยักษ์เดินมา
”ครูกลับพร้อมหนึ่งไหมคะจะไปส่งที่สำนักงาน"
"ครูยักษ์และอธิปมาพร้อมผมเดี๋ยวไปส่งให้เอง คุณหนึ่งพาพ่อแม่คุณกลับไปเถอะ"
"ฉันชื่ออริสา"
"ครับบอกหลายครั้งแล้วจำได้ แต่อยากเรียกตามนี้ #คุณหนึ่ง"
"คุณ...นี่...มัน..!!!!! อีตา
กลาง ลูกคนกลางพ่อแม่ไม่รัก"
"รู้ได้ไงว่าพ่อแม่ไม่รักผม อยากรู้ว่าจริงไหม ก็ลองสมัครมาเป็นลูกสะใภ้บ้านผมดูซิ..?
อริสามองหน้าวิพุธ ราวจะกินเลื้อด กินเนิ้อ พอดีน้องชายเอ่ยขึ้นมา
"พี่หนึ่งผมไปเอารถที่สำนักงานพี่แล้วตามไปนะ
กลับพร้อมพี่ก็ได้รถจอดที่นั่นไม่หายหรอก"
"ไม่ได้พรุ่งนี้เช้าผมยังต้องไปฝึกงาน ผมก็ไม่มีรถใช้น่ะซี"
"อธิปก็ติดรถกลับไปพร้อมกับคุณหนึ่ง พรุ่งนี้เช้าก็ติดรถกลับมาที่บริษัทแล้วค่อยขี่รถไปโรงงานก็ได้ หรือ #พี่หนึ่ง ของคุณใจดีก็ให้เขาไปส่งที่โรงงาน ตอนเย็นค่อยมาพร้อมพี่ เพราะ #คุณหนึ่ง เขาให้พี่มาซ้อมกับเขาอีก"
นี่คุณฉันบอกแล้วว่าห้ามเรียกชื่อ #หนึ่ง ฉันไม่อนุญาต"
"ก็เรียกไปแล้ว ไม่ชอบหรือ ผมถนัดเรียกชื่อนี้"
อลิสาแสดงความไม่พอใจ เรียกน้องชายขึ้นรถแล้วขับไปทันที
"พี่หนึ่ง...ลูกพี่ผมเขาเป็นคนดีจริง ๆ นะ ทำไมพี่ถึงไม่ชอบเขา"
"เขานั่นแหละตัวแสบตั้งแต่มาชนรถพี่ ผ่านมาสองเดือนแล้วยังซ่อมรถไม่เสร็จ รถที่เขาเช่ามาให้ใช้ครบสัญญา พี่ต้องเช่ามาใช้ต่อ หมดเงินไปแยะ ผิดคำพูดเรื่องซ่อมรถ และพี่ต้องเช่ารถใช้เองถึงปัจจุบัน แบบนี้เรียกว่าเป็นคนดีอีกหรือ รองเห็นเขาพูดกับพี่ไหมยียวนกวนประสาทมาก"
"แล้วพี่หนึ่งไปได้เขามาเป็นคู่ซ้อมได้ไง"
"ไม่ใช่พี่ เขามาซ้อมกับครู พี่เจอเขาวันนี้ก็เลยมาซ้อมกันโดยบังเอิญ "
"แปลกดีนะ"
อลิสาหันไปมองเห็นครูยักษ์พูดคุยกันอย่างสนิทสนม และขึ้นรถไปกับวิพุธก็ไม่พอใจ จึงแกล้งขับรถเฉี่ยว จนวิพุธต้องกระโดดหลบ เอามือชี้หน้ามาที่เธอ
"ทำไมลูกศิษย์ครูนิสัยแย่มาก ถ้าผมหลบไม่ทันคงชนผมไปแล้ว ผมไปส่งครูที่บ้านเลยนะครับ“
ครูยักษ์หันไปมองลูกศิษย์อย่างแปลกใจ
"ไม่ต้อง ส่งผมที่บริษัทเป็นพอ บ้านผมอยู่แถว ๆที่บริษัท ปรกติหนึ่งเป็นคนน่ารักนะครับ ไม่เคยเห็นแกไม่ชอบใคร และแกก็ไม่เคยมีนิสัยแบบนี้ คุณเป็นอะไรไหม คุณสองคนขัดใจอะไรกันหรือครับ”
“ไม่มีอะไรหรอก แค่เรื่องเข้าผิดกันตอนผมไปชนรถเธอ”
“ถึงบริษัทแล้วส่งผมแค่นี้พอ รถผมจอดไว้ที่นี่"
“สวัสดีครับครู พรุ่งนี้ผมจะมาซ้อมนะครับ ฝากบอกคุณอริสาด้วย”
ครูยักษ์มองตาม นึกขำในใจ
”ไหนบอกว่าจำชื่อจริงไม่ได้ ชักน่าสงสัยเสียแล้ว“
ธ กฤตยา
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
