#สู่เส้นทางรัก ep13
วันงานเปิดบริษัท “บุญอนงค์” ของ อริสา วิพุธ ขับรถที่ซ่อมเสร็จมาจอดไว้หน้าบริษัทแต่เช้า พบอริสาเพิ่งมาถึงเช่นกัน ชายหนุ่มรีบทักถาม
“วันนี้เดี๋ยวครอบครัวผมมาร่วมงาน คุณอย่าลืมสวมแหวนหมั้นไว้ด้วย”
“ตายจริง…!!!ฉันลืมไปเลยว่าคุยกับคุณ”
วิพุธแสดงอาการโมโห
“ลืมได้ยังไง ผ่านมาไม่กี่ชั่วโมงเลย คุณหนึ่งคนสวย รีบกลับไปบ้านด่วน เกิดความแตกผมเดือดร้อน”
“เรื่องของคุณ ไม่ใช่เรื่องของฉัน”
“ถ้าไม่ไปเอา ผมจะจูบคุณตรงนี้ให้ลูกน้องคุณดู”
“คุณกล้าหรือ ฉันเตรียมเครื่องไว้ช๊อตคุณมาด้วย ถ้าไม่เชื่อก็ลองดู”
อริสาหยิบเครื่องช๊อตออกมาจากกระเป๋าชูให้วิพุธดู
”เห็นยังว่าใช่หรือไม่“
“ก็ได้ ผมอุตส่าห์ ขับรถของคุณมาให้แต่เช้า”
“ ไหน…คันไหน ฉันยังไม่เห็นเลย”
คันสีเทาคราม เบาะสีครีมกุ้นขอบน้ำเงินเข้ม“
”ว๊าว… สวยมาก จนฉันจำไม่ได้ เป็นสีบอร์นด้วยดูรถหรูมาก ๆ“
”ใครให้สีรถคันนี้ถูกใจมาก เป็นสีที่ชอบเลย เคยอยากซื้อรถใหม่สีเหมือนคันนี้ ทางบริษัทบอกว่าเป็นสีพิเศษต้องสั่งทำ เพิ่มเงินแพงมาก เลยซื้อไม่ลง“
”ผมเปลี่ยนเครื่องให้ใหม่หมด ทั้งช่วงล่างก็เปลี่ยนด้วย ภายในบุหนังแท้ทั้งคัน ชอบไหม“
”ชอบมาก สวยกว่าไปซื้อรถใหม่ “
”รถคันนี้ตัวถังรุ่นเก่าเหล็กหนามาก ผมเห็นแล้วเสียดาย เลยลงทุนแปลงโฉมให้ใหม่หมดทั้งคัน“
”ใครออกแบบให้คะ คุณไปให้ช่างที่ไหนมาออกแบบ”
“ผมออกแบบเอง ผมจบมาด้านนี้ อยากลองแปลงโฉมรถ ก็เลยได้จังหวะ เรื่องอะไรต้องไปใช้คนอื่น ลองขับดูไหม ยังเช้าอยู่ไปลองเครื่องกัน”
อลริสารีบเข้าไปนั่งเตรียมสตาร์ทรถออกไปทันที
วิพุธรีบเปิดประตูเข้าไปนั่งข้างคนขับ
”คุณเข้ามาทำไม ฉันจะลองขับดู“
“คุณยังไม่ชิน เครื่อง มันแรงพอสมควร ถ้ายังไม่รู้จังหวะ คุณจะรับมือไม่ไหว ผมต้องนั่งคุมไปด้วย”
“ฉันไม่กลัวหรอก ตอนเรียนที่ต่างประเทศฉันเคยขับรถแข่งมาแล้ว”
“ไม่น่าเชื่อ คุณไม่เห็นเคยเล่าให้ฟัง อธิปก็ไม่เห็นเคยเล่า”
“ทำไมฉันต้องเล่าอะไรให้คุณฟัง น้องชายฉันมาเกี่ยวอะไรด้วย”
“ก็…ก็… ผมต้องถามเขานี่ว่าคุณชอบรถสีอะไร ไหน ๆ ต้องซ่อมให้แล้วก็อยากทำให้ดี ๆ เป็นการขอโทษที่ชนรถคุณวันนั้น”
“ขอบใจ คุณก็เป็นคนดีเหมือนกันนะนี่”
“ผมเป็นคนดีตลอด ไม่ใช่คนร้ายอย่างที่คุณคิด”
วิพุธเหลือบไปเห็นที่นิ้วนางข้างซ้ายของอริสาสวมแหวนหมั้นตามที่ตกลงกันไว้ ก็จับมืออริสาขึ้นมาดู“
”แหวนที่คุณสวมไว้สวยดีนะ ทำไมต้องหลอกให้ผมตกใจ“
”แก้แค้นที่คุณเคยแกล้งฉัน“
“ถ้าให้สมจริงผมก็จูบคุณได้ ใช่ไหม”
อริสาหันมามองหน้าวิพุธ
”อีตาบ้า ลองเข้ามาฉันจะหักมือคุณ แล้วไปบอกพ่อแม่คุณว่า ฉันถูกจ้างวานมา “
”โอเค …เราเสมอกัน ไม่แกล้งคุณก็ได้ วันนี้สงบศึก …ชอบรถที่ผมออกแบบตกแต่งให้ไหม“
” ชอบมาก …หมดค่าทำรถไปเท่าใด ฉันจ่ายส่วนที่เกินให้“
”คุณมีปัญญาจ่ายหรือ คันนี้ทำเสร็จออกมาราคาเป็นล้าน ๆ เชียวนะ เครื่องยนตร์จากยุโรป
ผมต้องสั่งนำเข้ามาให้ มันเลยช้า กว่าจะหาได้ลงตัวกับรถคุณ ไม่ต้องห่วงผมไปจดทะเบียนให้ใหม่เรียบร้อยแล้ว ถือว่าเป็นค่าตอบแทนที่คุณต้องมาเล่นเป็นคู่หมั้นปลอม ๆ ให้ผม“
“ถ้ามีใครคิดซ่อมรถให้ดี ๆ แบบนี้อีกคุณบอกมานะ ฉันจะยอมไปเป็นตัวปลอมให้แลกกับได้รถคันใหม่สวย ๆ แบบนี้อีก”
“ไม่ได้ คุณยังอยู่ในข้อตกลงกับผมอยู่ แต่มีเงื่อนไขว่าต้องขยายเวลาไปเป็นสองปี หรือจนกว่าผมจะมีคู่หมั้นตัวจริง ถึงจะเลิกสัญญา”
“คุณก็รีบหา ๆ ให้ไว ๆ ด้วย ฉันจะได้ไปหาแฟนฉันเองบ้าง ฉันตกลงช่วยคุณแค่ปีเดียว พอแล้ว”
“ต้องรอจนกว่าจะครบสัญญากัน คุณถึงจะไปคบกับใครได้ ตกลงตามนี้”
เมื่อคืนที่คุยกันมันไม่ใช่ตามนี้ คุณเริ่มตุกติกกับฉันไม่ได้ ถ้าเงื่อนไขแยะฉันก็จะไปบอกความจริงกับพ่อของคุณ“
”เหลี่ยมคุณก็ไม่เบาเลยนะ ผมหิวข้าวแล้วยังไม่ได้กินอะไร ข้างหน้าเห็นมีเลือดหมูต้ม แวะจอดหน่อยไม่ได้กินมานานมาก คุณเลี้ยงผมนะอุตสาห์ซ่อมรถดี ๆ มาให้ใช้“
”ตกลงแลกกันแค่นี้เลี้ยงได้สบายมาก กี่รอบก็ได้“
”คุณเป็นคุณพูดเองนะว่ากี่รอบก็ได้ ห้ามลืมสัญญา“
"ที่คุณทักขึ้นมา สงสัยคุณต้องมีแผน ไม่เป็นไรคุณจะมีแผนมากเท่าไรก็ไม่เป็นไร ฉันแค่มีแผนเดียวคือบอกความจริงกับพ่อคุณว่าจ้างฉันมาเป็นคู่หมั้นปลอม ๆ มีแค่นี้ก็พอแล้ว"
คุณนี่ก็ร้ายไม่เบา ผมไม่มีอะไรจริง ๆ ผมเลี้ยงข้าวคุณเองตลอดทุกมื้อก็ได้"
กลับกันได้แล้วไปสายไม่ดี ฉันยังมีงานอีกแยะ"
"ไม่ต้องห่วง ผมเป็นคู่หมั้นคุณต้องช่วยงานคุณเต็มที่ ไม่ให้เสียชื่อหรอก"
"ขอบใจคุณคู่หมั้นจอมปลอม"
ธ กฤตยา
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
