อัตตวาทุปาทาน (ความยึดมั่นในวาทะว่าตัวตน)
เป็นอุปาทานที่สำคัญและเป็นรากฐานที่สุด คือความยึดมั่นว่ามี "ตัวตน" หรือ "อัตตา" ที่แท้จริงและถาวรอยู่ในขันธ์ 5 (รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ) ความยึดมั่นนี้แสดงออกเป็นการมองว่า
"นี่คือตัวเรา" (ยึดว่าร่างกายและจิตใจนี้คือตัวตนของเรา)
"นี่คือของเรา" (ยึดว่าทรัพย์สิน ชื่อเสียง หรือคนรัก เป็นของเรา)
"นี่คืออัตตาของเรา" (ยึดว่ามีตัวตนที่เที่ยงแท้เป็นแก่นอยู่ในตัวเรา)
เมื่อเรายึดมั่นว่ามี "ตัวตน" เราจึงกลัวความแก่ ความเจ็บ ความตาย และกลัวการสูญเสียสิ่งที่เป็น "ของเรา" ซึ่งเป็นบ่อเกิดแห่งความทุกข์ทั้งปวง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
