ประเทศไทยเหมือนติดอยู่ในวังวนเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่ว่าพรรคการเมืองไหนจะเข้ามาบริหาร ต่างก็โหมนโยบายออกมาเป็นร้อยเป็นพัน ฟังดูสวยหรู น่าจะเปลี่ยนชีวิตคนไทยให้ดีขึ้นได้บ้าง แต่เมื่อเวลาผ่านไป กลับพบว่าปัญหาใหญ่ๆในบ้านเมืองไม่เคยถูกแก้ไขจริงจังเสียที จะกี่ปฏิรูป จะกี่การเปลี่ยนรัฐบาล ก็เหมือนเอาผ้าเช็ดปากมาปิดแผลลึก สุดท้ายก็กลับมาอักเสบอีก
หัวใจของปัญหานี้ไม่ได้อยู่ที่ความขยันขันแข็งของรัฐบาล ไม่ได้อยู่ที่พรรคไหนมีนโยบายดีกว่ากัน แต่อยู่ที่โครงสร้างกติกาที่ถูกออกแบบให้เดินไปไม่ถึงเป้าหมาย รัฐธรรมนูญที่ควรจะเป็นเสาหลัก กลับกลายเป็นเงื่อนไขที่บิดเบี้ยว ขัดขวางไม่ให้การเมืองไทยเติบโตตามเจตนารมณ์ของประชาชนจริงๆ กฎหมายสูงสุดถูกเขียนขึ้นในลักษณะที่ไม่ได้ตั้งอยู่บนหลักของความเท่าเทียมและการมีส่วนร่วม แต่ตั้งอยู่บนเงื่อนไขและกลไกที่เปิดช่องให้การเมืองติดหล่ม
นี่คือเหตุผลว่าทำไมเราถึงเห็นปัญหาเรื้อรังซ้ำซาก การคอร์รัปชันที่แก้ไม่ตก ความเหลื่อมล้ำที่กว้างขึ้นเรื่อยๆ การจัดการประเทศที่เต็มไปด้วยความล่าช้าและไม่โปร่งใส เพราะเราไม่เคยแก้ที่ต้นเหตุเลย ตราบใดที่รัฐธรรมนูญยังคงเป็นโครงสร้างที่เอื้อให้กลุ่มอำนาจบางกลุ่มครอบงำเสียงส่วนใหญ่ของประชาชน ตราบนั้นเราก็ยังคงเห็นวงจรการเมืองแบบนี้ไม่รู้จบ
ถ้าใครถามว่าทำไมประเทศไทยถึงมีแต่ปัญหาการเมืองไม่สิ้นสุด คำตอบมันไม่ได้ซับซ้อนเลย มันไม่ใช่เพราะคนไทยขี้เกียจ ไม่ใช่เพราะนักการเมืองทุกคนเลว แต่เพราะกติกาที่ควรจะเปิดทางให้ประเทศเดินหน้า กลับถูกออกแบบให้เป็นกับดักที่ฉุดรั้งทุกคนเอาไว้ เราเหมือนพายเรือวนอยู่ในบึงเดียวกัน ต่อให้เปลี่ยนคนพายอีกกี่ครั้ง สุดท้ายก็ไม่มีวันออกสู่แม่น้ำใหญ่ได้ ถ้าไม่เปลี่ยนแปลงกติกาที่เป็นต้นเหตุ
อยากให้บทความนี้เป็นเหมือนกระจกที่สะท้อนความจริงอย่างตรงไปตรงมา ความจริงที่ใครก็ปฏิเสธไม่ได้ เพราะทุกคนต่างเห็นและสัมผัสอยู่แล้วในชีวิตประจำวัน ว่าประเทศนี้ยังคงติดอยู่ในกับดักเดิม และคำตอบเดียวที่จะทำให้เราหลุดพ้นไปได้ ก็คือการกล้าที่จะแก้ไขโครงสร้างรัฐธรรมนูญให้เป็นของประชาชนอย่างแท้จริง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
