9 ก.ย. เวลา 10:59 • ไลฟ์สไตล์

… เล่าสู่กันฟังเรื่อง ปาฏิหาริย์

…จะมีใครเชื่อไหมว่าผมเคยจับมือกับท่านประธานาธิบดีสหรัฐ จอร์จ ดับเบิลยู. บุช
หากใครสักคนเอ่ยขึ้นว่า “ฉันเคยจับมือกับประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา” ผู้ฟังจำนวนมากอาจยิ้มบาง ๆ แล้วเงียบงัน บางคนอาจหัวเราะเบา ๆ ราวกับฟังเรื่องเล่าที่เกินจริง แต่สำหรับคนที่ได้ผ่านช่วงเวลานั้นจริง ๆ ความทรงจำเพียงไม่กี่วินาทีของการจับมือกลับเป็นเสมือนหลักฐานแห่งประวัติศาสตร์ส่วนตัว ที่ยืนยันว่าชีวิตของเราเคยเกี่ยวพันกับเวทีโลก
ประธานาธิบดี จอร์จ ดับเบิลยู. บุช ไม่ได้เป็นเพียงผู้นำประเทศหนึ่ง แต่เขาคือสัญลักษณ์ของมหาอำนาจในช่วงต้นศตวรรษที่ 21 เป็นยุคที่โลกเต็มไปด้วยความเปลี่ยนแปลง รอยยิ้ม การสบตา และแรงบีบมือจากเขา จึงมิใช่เพียงกิริยามารยาท หากแต่เป็น สะพานเชื่อม ระหว่างคนธรรมดากับบุคคลที่ชื่อถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์โลก
การได้จับมือกับประธานาธิบดีสหรัฐไม่ใช่แค่เรื่องของเกียรติหรือความน่าตื่นเต้น แต่ยังเป็น ภาพสะท้อนของโลกที่กว้างใหญ่ ว่าความจริงแล้ว ระยะห่างระหว่างคนธรรมดาในต่างแดนกับผู้นำประเทศที่ทรงอิทธิพลที่สุดในโลก บางครั้งอาจเหลือเพียงแค่การยื่นมือออกไปเท่านั้น
คำถามที่ว่า “จะมีใครเชื่อไหม?” จึงไม่สำคัญเท่ากับความทรงจำและความรู้สึกที่เรารู้ว่ามันเกิดขึ้นจริง การจับมือครั้งนั้นเป็นเครื่องย้ำเตือนว่า ทุกคนล้วนเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์โลก แม้เพียงเศษเสี้ยวเล็กน้อย
บางทีสิ่งที่น่าเชื่อยิ่งกว่าคือ ไม่ว่าเราจะเป็นใคร อยู่ที่ไหน เราทุกคนต่างมีโอกาสได้สร้างช่วงเวลาเล็ก ๆ ที่กลายเป็นเรื่องใหญ่ในหัวใจของเราเอง และเรื่องเล่านั้น อาจกลายเป็นแรงบันดาลใจให้ใครอีกหลายคนเชื่อว่า สิ่งที่ดูไกลเกินเอื้อม ก็อาจเกิดขึ้นได้จริง
*** ปาฏิหาริย์เกิดขึ้นทุกวัน หลายคนไม่ยอมเชื่อ แต่มันกลับเกิดขึ้นจริง
โฆษณา