จริงๆแล้วมันไม่ใช่การเสียสละอะไรหรอกลูก เก้าอี้นายกที่ได้มา ก็มาจากการที่พรรคส้มไม่เอาพรรคแดง เลยผลักเก้าอี้มาให้อานุทินนั่ง เพราะคิดว่าเป็นทางเลือกที่เลวน้อยกว่า ไม่ใช่เพราะประชาชนส่วนใหญ่เลือกเขาอย่างที่เจ้าตัวพูดเอาเองด้วยซ้ำ เพราะคะแนนเสียงที่พรรคภูมิใจไทยได้มา ก็ไม่ได้มากนัก การเลือกตั้งปี66 พรรคภูมิใจไทยได้คะแนนบัญชีรายชื่อประมาณ 1.1 ล้านเสียง คิดเป็นแค่ 3.8% ของคะแนนทั้งประเทศ ซึ่งมันห่างไกลจากการเป็นเสียงของคนส่วนใหญ่
ที่เขาชมกันว่าอนุทินเสียสละโควต้ารัฐมนตรีให้คนนอก จริงๆแล้วมันเป็นการลดแรงเสียดทานเพื่อให้ภาพลักษณ์รัฐบาลดูดีขึ้นในสายตาคน เพราะเก้าอี้นายกเองก็ได้มาจากการที่พรรคส้มไม่เอาพรรคแดง เลยผลักเก้าอี้มาให้ ไม่ได้เกิดจากเสียงส่วนใหญ่ของประชาชนอย่างที่พูดอ้างกัน
ลุงยังเห็นอีกว่าพรรคส้มเองก็ไม่ต้องการมีส่วนร่วมในหน้าประวัติศาสตร์ครั้งนี้ จึงไม่เลือกถ่ายรูปจับมือและทิ้งเพียงแค่สัญญา 1 ฉบับไว้บนโต๊ะ เพราะพรรคส้มรู้ดีว่าถ้าเดินร่วมไปด้วยจะเสียหลักการที่ตัวเองยืนหยัดมา
ลุงคิดว่าพรรคส้มก็ไม่ได้คาดหวังว่าอนุทินจะทำตามสัญญาจริงๆหรอก เพราะถ้าจะทำ มันต้องอาศัยจิตสำนึกที่แท้จริง ไม่ใช่เพียงคำพูดที่บอกว่าการได้มาเป็นนายก ไม่ใช่เพราะบุญคุณของใคร แล้วโยนไปให้ประชาชนว่าเป็นคนเลือกเขา ทั้งๆที่ข้อเท็จจริงมันไม่ใช่อย่างนั้น
เพราะสุดท้ายแล้ว ประชาชนเขาเลือกตั้งเพื่อให้เสียงข้างมากได้เป็นรัฐบาล ไม่ใช่เลือกมาเพื่อให้ใครเอาเก้าอี้ที่ได้จากการต่อรองไปสร้างภาพว่ามาจากความเห็นชอบของคนทั้งประเทศ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
