“ หากวันหนึ่งโลกนั้นไร้สายฝน? ” 🤔
เคยสงสัยกันไหมครับ…
หากวันใดวันหนึ่งโลกนี้ ไม่มีเค้าลางของสายฝนดำรงอยู่อีกแล้ว ไม่มีเมฆทึบหนาปกคลุมบนท้องฟ้า ไม่มีเสียงน้ำเคาะตกกระทบลงบนหลังคา ไม่มีแม้หน้าต่างขึ้นฝ้าที่เปื้อนไอละออง
เมื่อเมฆยังคงแขวนลอยอยู่เหนือหัว แต่พวกมันไม่เคยได้ปลดปล่อยอะไรออกมาเลย ราวกับคำพูดที่ถูกกลืนกลับเข้าไปจนไม่สามารถเอ่ยออกมาได้ เสียงที่ขาดหายนี้คงจะทำให้ท้องฟ้ากลายเป็นสถานที่อันว่างเปล่าเกินกว่าเราจะทานทน
เมืองอาจยังคงสว่างไสว ผู้คนบนท้องถนนยังคงเดินไปทำงาน ดื่มกาแฟ และยืนรอไฟแดงเหมือนเช่นทุกวัน แต่ในมวลอากาศที่ไม่เคยเปียกชื้นอีกต่อไป ความรู้สึกบางอย่างอาจค่อยๆสาบสูญ กลิ่นดินเปียก อาจจางหายไปจากความทรงจำของใครบางคน เหมือนหน้าหนังสือที่ถูกฉีกออกไปอย่างดื้อๆ เราคงไม่มีเพลงรักที่พูดถึงค่ำคืนในวันที่ฝนตก ไม่มีเรื่องเล่าของการยืนหลบฝนใต้ชายคา ไม่มีการนั่งรอฝนซาอยู่ที่ป้ายรถเมล์ และคงไม่มีเหตุผลให้ใครสักคนกางร่มให้
และเหนือสิ่งอื่นใด หากโลกนี้ไม่มีฝนแล้ว เราจะยังรู้จัก ‘การรอคอย’ อยู่อีกหรือไม่?
เมื่อฝนโปรยปราย เราจะรู้สึกว่าเวลาเดินช้าลงอย่างน่าประหลาด ราวกับว่าทั้งโลกกำลังหายใจเชื่องช้าลงเพื่อเป็นจังหวะเดียวกัน เราต่างยืนอยู่ที่ไหนสักแห่งใต้ร่มเงาของหลังคา มองท้องถนนที่กลายเป็นกระจกสะท้อนแสงไฟจราจร ทุกอย่างอยู่ตรงหน้า แต่ไปถึงไม่ได้
ถ้าไม่มีฝน เราอาจไม่รู้จักการรอคอยที่ว่านี้เลยก็ได้ การรอคอยที่ไม่มีคำตอบแน่ชัด จะหยุดเมื่อ่ไหร่ จะอีกนานแค่ไหน คำตอบนั้นฟุ้งกระจายอยู่ในมวลอากาศ ฝนอาจตกต่อไปอีกสักสิบนาที หรืออาจเป็นทั้งวันทั้งคืน ไม่เคยมีใครบอกได้ สำหรับผมแล้ว นั่นคือสิ่งที่ทำให้การรอคอยมีความหมาย มันคือการยอมรับว่า เราไม่อาจควบคุมทุกอย่างบนโลกนี้ได้
บางทีฝน ก็ไม่ใช่เพียงสิ่งที่ทำให้โลกนี้ชุ่มชื้น หากแต่เป็นความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์และท้องฟ้า ความสัมพันธ์ที่เต็มไปด้วยความไม่แน่นอน ความเศร้า ความเหงา และความหวัง หากโลกนี้ไร้ซึ่งสายฝนจริงๆ เราอาจไม่ได้สูญเสียเพียงแค่น้ำจากฟากฟ้า แต่อาจสูญเสียเศษเสี้ยวหนึ่งของชีวิตไป… 😊
หากชื่นชอบบทความเช่นนี้ สามารถติดตามอ่านบทความอื่นๆได้ที่ Page : Velvet on Ground มีท้ังใน Facebook และ Instagram เลยนะครับ
ขอให้ทุกคนมีความสุขกับสายฝน ในยามค่ำคืน 😊
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
