รีวิว อุบายรักลิขิตเสน่หา (เล่ม2)
เล่ม 2 ความสัมพันธ์พระเอกนางเอกเริ่มขยับ ค่อยๆ เปิดใจกันแล้ว จากที่จับผลัดจับผลูในตอนแรก น้องสาวพระเอก 'ฮวาเว่ยหลิง' เป็นตัวช่วยที่ทำให้นางเอกเริ่มสนใจพระเอก เพราะคอยถามตลอดว่าชอบพี่ชายตัวเองบ้างรึยัง >< น้องสาวแก่น น่ารัก มีวรยุทธ์ และอีกคนองค์ชายจากแคว้นเป่ยตี๋ 'ลั่วเฉิน' ที่มาชอบนางเอก ซึ่งองค์ชายคนนี้มีบางอย่างที่นางเอกสนใจ แล้วพระเอกก็ไม่เคยเห็นนางเอกเป็นแบบนี้มาก่อน แบบว่าตาของนางเอกเป็นประกาย มองตามเหลียวหลัง พระเอกเริ่มจะหงุดหงิดละ แอบทดไว้ในใจ
ที่พีคคือองค์ชายแคว้นเป่ยตี๋นี้ ดันพูดในงานเลี้ยงว่าที่แคว้นของตัวเองมีกฎอยู่ว่าหากหญิงในดวงใจมีสามีแล้ว ให้ท้าประลองได้ ถ้าชนะฝ่ายหญิงสามารถเลือกได้ว่าจะอยู่กับใคร ทุกคนฮือฮากัน พระเอกถูกท้าทายก็รำคาญ แต่ยังยอมประลองด้วย มั่นใจอีกต่างหาก องค์ชายลั่วเฉินไม่ร้ายเหมือนองค์ชายรองเซียวหนานสวินนะคะ จะมีแค่ท้าทาย ไม่ถึงกับคิดร้าย เพราะรู้มาว่าพระเอกนางเอกไม่ได้รักกันมาก่อน
หลายๆ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทำให้พระเอกวางแผนจะปล่อยนางเอกไป พระเอกอยากให้นางเอกมีอิสระ คิดว่านางเอกจำใจอยู่ด้วยกัน? ไม่มีทางเลือก? เหมือนพลาดที่ต้องแต่งงาน? พอมีคนอื่นเข้ามาเกาะแกะนางเอก มุมพระเอกอาจจะรู้สึกสับสนอยู่บ้าง แต่ที่อยากปล่อยนางเอกไป ก็ไม่ได้คิดแบบงี่เง่า ออกจะเห็นใจนางเอกด้วยซ้ำ เพราะนางเอกแทบไม่ได้ใช้ชีวิตแบบที่ต้องการจริงๆ เลย แต่นางเอกไม่มีความคิดอยากจะไปจากพระเอกสักนิด ตรงนี้ดีมากๆ นางเอกไม่งี่เง่าเหมือนกัน พร้อมเปิดใจ ปรับตัวอยู่ด้วยกันทั้งคู่
ส่วนองค์ชายรองเซียวหนานสวิน ก็ยังยึดติดกับนางเอกมาก คิดได้ไง? อยากให้ภรรยาคนอื่นมาเป็นชายาลับของตัวเอง คือกัดไม่ปล่อยของจริง จะเอาให้ได้ แต่นางเอกไม่อ่อนข้อ ไม่เล่นด้วย ถึงขนาดยอมกรีดหน้าตัวเอง แบบเธอชอบหน้านี้ใช่ไหม ฉันจะทำลาย พยายามปกป้องตัวเองเต็มที่ นางเอกกรีดจริงแต่ไม่เสียโฉมนะคะ ยังสวยเหมือนเดิม ยิ่งตอนนางเอกถูกลักพาตัว องค์ชายรองเหมือนจิตนิดๆ เลย ลงทุนใช้เวลาสามเดือนสร้างกรงนกสวยๆ ข้างในมีโซ่ล่ามไว้ พร้อมรอขังนางเอก “ข้าเตรียมไว้ให้เจ้า” ขนลุกตามนางเอก
พาร์ทที่เราชอบในเล่ม 2 ยกให้ความมุ่งมั่นในการเป็นขุนนางของพระเอกเลย "ข้าเคยบอกเจ้าไปหรือยัง ข้ามาทำงานในราชสำนักมิใช่เพื่อจะเป็นขุนนางทรงอำนาจเพียงเท่านั้น ข้ายังอยากมีอำนาจไปทั่วใต้หล้า และอยากให้คนเรียกข้าว่าลู่ชิงเทียน (บริสุทธิ์ยุติธรรม)" พระเอกเป็นขุนนางปากแซ่บมากนะคะ เขียนฎีกาแต่ละครั้ง ไม่มีคำหยาบ แต่คนฟังหน้าชา คนเขียนฏีกาฟ้องร้องพระเอกหนึ่งฉบับ พระเอกตอบกลับสามฉบับ 555 พระเอกให้นางเอกมีส่วนร่วมเป็นผู้ช่วยเขียนฎีกาด้วย เป็นคนที่รู้และมองเห็นความสามารถของนางเอก สนับสนุนนางเอก
อีกอย่างที่ชอบคือพระเอกสอนวรยุทธ์นางเอก อยากให้นางเอกได้ใช้ชีวิต ไปไหนแบบไม่ต้องคอยกังวลอะไร ใบหน้านางเอกดึงดูดภัย ไปไหนมีแต่คนจ้องจะรังแก ลวนลาม ฉวยโอกาส พระเอกถามนางเอกว่าเคยเจออะไรมาบ้าง พอได้รู้ว่าสิ่งที่นางเอกเจอ มันเหมือนเป็นเงามืดในใจ ก็ถามอีกว่า "ข้ากอดเจ้าได้หรือไม่" พระเอกของเราไม่ฉวยโอกาสนะคะ เพราะขออนุญาตก่อน 555
เล่มนี้ไม่มีอะไรเล้ย แค่จูบกันเกือบทั้งเล่ม หวานสุดๆ หวานแบบคนเริ่มจะรู้ใจตัวเอง หวานแค่ไหน พระเอกถึงกับบ้วนปากนานมากแล้วบอกนางเอกว่า "กินหวานมากไป ต้องใส่ใจเป็นพิเศษ" แล้วจบเล่มที่ว่านางเอกชวนพระเอกร่วมหอจริงจัง "...ลู่อู๋โยว พวกเราร่วมหอกันเถอะ" เขินแทนพระเอก อดกลั้นมานาน กลัวคุณพรี่เค้าจะสติแตกเหลือเกิน "เฮ่อหลันฉือ เจ้าควรจะรู้ว่า... ข้าไม่ใช่อริยชน" นางเอกรู้ป่าวไม่รู้ แต่คนอ่านรู้ว่าพระเอกไม่ใช่อริยชนแน่ๆ คุณพรี่เค้าร้ายมากอยู่ค่ะ สายตาดอกท้อแทบจะกลืนกินนางเอกตลอดเวลา ><
***เดี๋ยวมาต่อเล่ม 3 นะคะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
