สำนวนไทย "ปากเป็นเอก เลขเป็นโท" นี่ชัดเลยนะที่เชิดชูคนพูดเก่ง ซึ่งสำนวนนี้มีมาแต่โบราณกาลแล้วหนา ไม่ใช่เฉพาะสังคมของคนรุ่นใหม่ค่ะ
ในยุคปัจจุบันมีคำว่า "คำพูดมากมาย ความหมายไม่มี" ซึ่งก็คือสำนวน "น้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรง" นั่นแล
ส่วนการเขียนใน social media เป็นช่องทางนึงที่ช่วยให้บางคนสามารถแสดงออกได้มากขึ้นเท่านั้นเองค่ะ แต่มันไม่ได้เปลี่ยนอะไรเขาหรอก มันแค่ขยายตัวตนของคนๆนั้นให้ชัดขึ้น
– คนที่ไม่รู้ประสา ก็ไม่รู้ประสาอยู่วันยังค่ำ!!
– ส่วนคนที่รับผิดชอบคำพูดก็จะระมัดระวังการเขียนเช่นกัน ไม่เขียนถูกๆผิดๆพยัญชนะสระวรรณยุกต์ วรรคตอน ฯลฯ เป๊ะไปหมด
– คนที่ฟังไม่ได้ศัพท์ฯจับประเด็นไม่ได้ แต่รีบพูดรีบตอบ กับคนที่คิดรอบละเอียดถี่ถ้วนแล้วค่อยตอบ ลักษณะนิสัยเด่นๆของแต่ละคน ล้วนสะท้อนออกมาในภาษาเขียนของเขาค่ะ
– บางคนเขียนแค่เพื่อระบายออก ไม่ได้ผ่านการเรียบเรียงกลั่นกรองอะไรทั้งนั้น หรือบางคนก็เขียนเพื่อตอกย้ำความคิดความเชื่อของตนเอง ซึ่งก็ไม่ผิดอะไร แต่ดูจะไม่ค่อยประโยชน์เท่าไหร่!!
ฟัง-พูด-อ่าน-เขียน เป็นทักษะที่ฝึกฝนได้ แต่ต้องพึ่งพากัน เพราะพัฒนาในเชิงเดี่ยวๆได้ค่อนข้างยาก
ภาษาเขียน จึงเปรียบได้กับ DNA อย่างหนึ่งของคนเราเลยทีเดียว!! เพราะมันสะท้อนความสามารถในการรับรู้-คิดวิเคราะห์-แปลผล-ถ่ายทอด-สื่อสาร
การเข้าใจคนอื่น เข้าใจสิ่งต่างๆรอบตัว การเข้าใจตนเอง แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย หากเจ้าตัวคนๆนั้น ขาดการเชื่อมโยงกับคนอื่นและโลกภายนอก เพราะสุดท้ายก็จะกลายเป็น พูดเองเออเอง รู้เรื่องอยู่คนเดียว!!
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
