เรื่องราวของการเดินทาง ของคนอื่นที่มีส่วนร่วมเพียงพาไปส่ง
วันนี้ผู้เขียนมีเรื่องราวเล็กน้อยที่อยู่ในความทรงจำอยากจะมาแบ่งปันให้ท่านผู้อ่านได้ฟัง ต้องเล่าให้ฟังก่อนว่าโดนพื้นฐานแล้วผู้เขียนไม่ได้เป็นคนกลัวคน หรือกลุ่มคนที่ชอบใช้ชีวิตในโลกของตนเพียงอย่างเดียว แต่ก็ไม่ได้ยินย้อมพร้อมใจในการเปิดรับโลกกว้างเท่าไหร่นักโดยเฉพาะเรื่องภาษา
โดยแต่เดิมแล้วผู้เขียนมิได้เรียนในโรงเรียนสองภาษา แต่เรียนในโรงเรียนไทย ที่จะเน้นในเรื่องภาษาก็ไม่เชิง แต่จะไม่ได้เรียนเลยก็ไม่ใช่ เพียงเเต่ได้เรียนเท่านั้น ตั้งแต่เด็กจนโตจึงมิได้มีความมั่นใจในภาษาของตัวเองเท่าไหร่นักเพียงแค่พอจะพูดได้อย่างที่เขาล้อกันว่า “Snake snake fish fish” หรือถ้าจะเอาเข้าใจง่ายอย่างบ้านเราก็ “งูๆปลาๆ” นั้นแหละ
เเต่เพราะได้ย้ายตัวเองเข้ามาเรียนยัง มหาวิทยาลัยใจกลางแหล่งื่องเที่ยวจึงจำต้องมีอยู่บ่อยครั้งที่ต้องเอ่ยวาจากับเขาอยูาบ่อยครั้ง ทำให้มีความมั่นใจในภาษาอยูาบ้าง แต่ก็มีหลายครั้งที่ผิดพลาด จะขอยกตัวอย่าง ครั้งหนึ่งที่เดินเล่นอยู่แถวราชนาวี กองทัพเรือ มีชายสูงสง่าตุวไม่หนาหรือบางจนเกินไปในมือถือขวดน้ำท่าทีเหนื่อยเล็กน้อย เดินเข้ามาหาผู้เขียน พร้อมด้วยคำศัพท์ประหลาด
“ Sorry.......”
คำศัพท์ยืดยาวหลังจากนั้นก็เกินความสามารถของผู้เขียยเสียแล้ว เพียงแต่จับใจความได้บางส่วนซึ่งจำใจความเป็นไทยได้ว่า
มาร์ กา เรต
มาร์ กา เรต
คำนี้คงจะเดาไม่ยากเท่าไหร่สำหรับคนที่พอจะมีสติเเละต้องคุบกับคนต่างชนชาติและภาษาอยูาบ่อยครั้ง แต่สำหรับคนที่มีภูมิหลังอย่างผู้เขียน กลับเหินจะคาดเดาเหลือเกิน จึงได้กลั้นใจโต้ไปว่า
Can you repeat again?
เท่านั้นแหละ...เสียงที่กระทบยังหูนั้น ยังเป็นคำว่า“มาร์กาเรต ” ไม่ต่างจากเดิมเท่าไหร่ ถึงในใจผู้เขียนอยากจะช่วยเสียเต็มประดาแต่ภูมิหลังที่มีอันน้อยนิดกลับสวนทางกับจิตใจ จึงได้แต่พาไปส่งยังรถตุ๊กตุ๊กที่ใกล้ที่สุด และจ้วงฝีเท้าให้เขาตามมาด้วยความเร็ว
เเล้วจึงหันไปคุยกับคุณลุงว่า
“ ไม่รู้ว่าพี่เขาจะไปไหนค่ะ”
แล้วรีบหันไปส่งยิ้มให้ฝรั่งหนึ่งที แล้วเดินหลบฉากออกไป แต่เพราะความอยากรู้ จึงลดความเร็วในการก้าว เพื่อรอฟังเป้าหมาย
ทันใดนั้นเสียงของคุณลุงก็ดังขึ้น คุณลุงฟังทีเดียวก็ถึงบางอ้อว่าฝรั่งคนนั้นต้องการจะไป Flower market
เรื่องในครั้งนั้นถึงจะเป็นเพียงเรื่องเล็กๆ แต่กลับจำได้ดีและทำให้ผู้เขียนสำนึกอยู่บ่อยครั้งว่าตนไม่ได้เก่งภาษาอังกฤษเท่าไหร่แม้นจะเรียนในโรงเรียนที่มีภาษาอังกฤษอยู่ในหลักสูตรแล้วก็ตาม...
ภายหลังเกิดเหตุการณ์ในวันนั้นก็ทำให้ผู้เขียนได้เริ่มสังเกตอะไรบางอย่างเกี่ยวกับผู้ที่เดินทางท่องเที่ยว ในวันนั้นผู้เขียนได้พบชายซึ่งเป็นชาวต่างชาติต่างภาษา เป็นชาวยุโรป ซึ่งกลุ่มคนนั้นมักจะเดินอยู่คนเดียวเพื่อท่องเที่ยวและบ่อยครั้งก็มักจะเห็นชาวยุโรปมาคนเดียวอยู่บ่อยครั้ง หากไม่ได้สังเกตคงคิดว่าคนส่วนมากมาเป็นกลุ่ม แต่จากการสังเกตของผู้เขียนมักพบพวกเขามาคนเดียวและนิยมการเดินทางด้วยการเดินมากกว่าจะนั่งรถอย่างคนเอเชีย
โดยอาจสรุปได้ว่าบ่อยครั้งเรามักจะเห็นคนยุโรปผิวขาวเดินเที่ยวถือขวดน้ำหรือสะพายเป้ใบใหญ่และเน้นการเดินเป็นหลักเพื่อท่องเที่ย ส่วนชาวเอเชียผมดำเรามักจะเห็นการมาเป็นกลุ่มครอบครัวหรือกลุ่มเพื่อนและเดินทางผ่านการเดินทางรูปแบบต่างๆไม่ว่าจะเป็นรถยนต์เรือหรือมอเตอร์ไซค์รับจ้าง
ทั้งนี้ทำให้ผู้เขียนนึกถึงประสบการณ์ครั้งหนึ่งที่ได้พูดคุยกับคณาจารย์ด้วยสาเหตุที่สถาปัตยกรรมส่วนใหญ่ที่มักได้รับอิทธิพลจากชาติตะวันตกมักจะใช้สีเหลืองหรือสีสดใส เนื่องจากเพราะเขาอยู่ในพื้นที่ที่หนาวจึงอยากได้ความอบอุ่นและความสดใส ทำให้ร่างกายรู้สึกกระปรี้กระเปร่าและอยากทำงานมากขึ้นดังนั้นจึงเกิดเป็นนวัตกรรมต่างๆอย่างเครื่องปรับอากาศไฟฟ้าหรือแม้กระทั่งน้ำแข็ง
ส่วนคนเอเชียอยู่ในภูมิอากาศที่อบอุ่นและร้อนชื้นเป็นทุนเดิม เราจึงมีความขี้เกียจอยู่บ้างเพราะอากาศที่ร้อนทำให้รู้สึกอยากอยู่เฉยๆ ให้ร่างกายสบายตัวมากกว่า แต่ก็มักจะเกิดงานฝีมืออย่างการประดิษฐ์ประดอยไม่ว่าจะเป็นกรวยอาหารการแกะสลักต่างๆที่เน้นความประณีตและประดิฐประดอยมากกว่า
หากยังเห็นภาพที่ไม่ชัดเจนนักผู้เขียนอยากจะขอยกตัวอย่างการเชื่อมไม้ 2 ชิ้นเข้าด้วยกัน ตามความเข้าใจของผู้เขียนแล้วนั้นหากเป็นชาติตะวันตกการต่อไม้ 2 ชิ้นเข้าหากันอย่างการต่อตู้วางของสักชิ้นหนึ่งคงเชื่อมมันเข้าด้วยตะปูแต่กลับกันในชาวเอเชียมีวัฒนธรรมที่เรียกว่าการเข้าเดือนหรือการต่อไม้หรือที่ชาวต่างชาติเรียกกันว่า Joint wood ซึ่งมีความประดิษฐ์ประดอยเทคนิคฝีมือและความปราณีตอย่างมาก
ที่กล่าวในครั้งข้างต้นมีได้มีเจตนาที่จะแบ่งแยกเชื้อชาติหรือชนชั้นแต่อยากแสดงให้เห็นว่าคนแต่ละกลุ่มจากสังคมการหล่อหลอมของแต่ละคนมีความแตกต่างกันทั้งในวิถีชีวิตและค่านิยม
ในค่ำคืนนี้ผู้เขียนเรื่องที่จะแบ่งปันเรื่องราวนี้เพียงพอมองว่าเป็นเรื่องตลกที่ผ่านเข้ามาในชีวิตและผ่านไปขอให้ช่วงเวลาข้างหน้าหลังจากที่ท่านผู้อ่านได้อ่านแล้วเป็นช่วงเวลาที่ดี หวังว่าเราจะได้หลับมาพูดคุยกันอีกในเร็ววัน
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
