เรื่องสนุก
ในซอยเล็ก ๆ ใกล้โรงเรียนเก่าย่านกลางกรุงของผม มีร้านข้าวแกงเก่าแก่อยู่ร้านหนึ่ง ที่ว่าเก่าแก่นั้นเพราะว่า ผมจำความได้ ผมก็เห็นร้านนี้มาตั้งแต่ผมยังเป็นเด็กนักเรียนวัยประถมฯ กระทั่งเรียนจบออกไปเรียนต่อที่อื่น กลับมาย่านนี้ทีไร ผมก็จะแวะมาเสมอ จะด้วยรสชาติติดปาก หรือความคุ้นเคยก็ไม่แน่ใจ
ผ่านไปหลายสิบปี ผมไปย่านนั้นเมื่อไหร่ ก็จะต้องไปแวะกินข้าวแกงร้านนี้ เหมือนเป็นไฟต์บังคับ ไม่งั้นมันจะรู้สึกเหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง คุณน้าคนขาย ที่ปัจจุบันสูงวัยจนใคร ๆ เรียกว่าแม่บ้าง ยายบ้าง ยังคงตักแกงราดข้าวอยู่ และยังเรียกลูกค้าทุกคนว่า “ลูก” อยู่เช่นเคย
หันมองไปรอบ ๆ ตึกสูงตระหง่านงอกขึ้นจนมองแทบไม่เห็นท้องฟ้า ราคาที่ดินย่านนั้นแพงเป็นอันดับต้น ๆ ของประเทศ แต่ว่าร้านเล็ก ๆ ของแกยังอยู่ที่เดิม ห้องแถวเก่า ๆ ที่ยังคงอยู่ แค่ปรับปรุงให้ดูสบายตากว่าเดิม
ลูกหลาน คนงาน มาช่วยเป็นลูกมือหลายคน ลูกชายแกแก่กว่าผมไม่กี่ปี ยังคงเป็นมือวางอันดับสองอยู่ข้าง ๆ ดูจากสภาพและลูกค้าหนาแน่น รวมถึงราคาอาหารที่สมฐานะย่านกลางกรุง ก็เดาได้ไม่ยากว่า คงจะมั่งมีกันพอสมควรแล้ว
ลูกค้าขาประจำที่กินกันมาหลายสิบปี ถามแกไปว่า ทำไมไม่วางมือให้ลูกชายทำ อายุมากแล้ว ไม่เห็นต้องเหนื่อย แกตอบเสียงดังฟังชัดว่า “ยังสนุกอยู่ …”
…
ผมคุ้นเคยกับวงดนตรีวงหนึ่ง เด็กหนุ่มที่เริ่มต้นเล่นดนตรีด้วยความสนุก ผลงานเป็นที่ยอมรับ เริ่มมีชื่อเสียง ได้รางวัลทางดนตรี มีรายได้ดี พูดชื่อไปใคร ๆ ก็คงรู้จัก
เราเคยนั่งคุยกัน ในวันที่เขากำลังผลิตงานเพลงชุดใหม่ เขาบอกว่า พอมีชื่อเสียง มีคนติดตาม ก็เริ่มมีคนคาดหวัง รวมถึงพวกเขาเองด้วย ที่คาดหวังว่างานชิ้นใหม่จะต้องดีกว่าเดิม หรืออย่างน้อย ๆ ต้องไม่แย่กว่า ... และมันเริ่มไม่สนุกแล้ว
น่าคิดจริง ๆ ว่า เราทำทั้งสองอย่างไปพร้อมกันได้หรือไม่ ตอบโจทย์ความคาดหวัง และยังรักษาความสนุก !!
ไอแซค อาซิมอฟ (Isaac Asimov) นักเขียนนวนิยายวิทยาศาสตร์ที่โด่งดังที่สุดคนหนึ่งของโลก เขาเป็นนักเขียนที่ขยันเขียนมาก ด้วยว่าทั้งชีวิตนั้นมีผลงานมากกว่า 500 เรื่อง
จนสำนักพิมพ์ต้องบอกเขาว่า ช่วยเพลามือลงหน่อย เพราะมันทำให้ยอดขายแต่ละเล่มแข่งกันเอง ไอแซค อาซิมอฟ รู้สึกผิดหวังกับคำแนะนำของสำนักพิมพ์ เขาทำงานหนักและทำงานมาก ไม่ใช่เพราะเงิน แต่เพราะมัน “สนุก”
หลายคนหลายอาชีพก็เป็นแบบนี้ เริ่มต้นด้วยความสนุก พอมันสนุกก็เลยทำได้ดี พอผลตอบรับดีมันก็เลยมีความคาดหวัง และภาระความรับผิดชอบต่อความคาดหวังก็ทำให้มันเริ่มไม่ค่อยสนุก เพราะต้องตอบโจทย์ใหม่คือผลกำไร
ส่วนมากแล้ว สิ่งที่ทำด้วยความสนุกมักจะทำให้เกิดเงิน แต่สิ่งที่เริ่มต้นด้วยเงินมักจะไม่ค่อยสนุก
นั่นทำให้การสร้างสมดุลย์ ระหว่างความสนุกและโจทย์บังคับ เป็นศิลปะที่ทำได้ยากเหลือเกินในความรู้สึกของผม
เวลามองเห็นผู้คนที่ขยันทำงาน โดยเฉพาะงานที่ผมมองยังไงก็ไม่ใช่เรื่องสนุก อย่างงานล้างห้องน้ำ เก็บขยะ งานกู้ภัย หรือเป็นทหารไปออกรบ ผมจะรู้สึกชื่นชมและยกย่องผู้คนเหล่านี้ในใจอยู่เสมอ ...
คนบางคนอายุมากแล้ว แต่ก็ยังตักแกงราดข้าวขายอยู่ ไม่ใช่เพราะเดือดร้อนทางการเงิน แต่เพราะเป็นหัวใจ เป็นความสนุกของชีวิต
และนักเขียนที่เขียนโดยไม่ได้คิดว่ามันจะขายได้หรือไม่ แต่เขียนเพื่อรับใช้หัวใจ และความสนุกของชีวิต
วันใดที่ไม่สนุกกับงาน ชีวิตก็เหมือนจะไม่มีความหมาย
และวันใดที่ไม่สนุกกับการมีชีวิต ชีวิตมันก็จบ ...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
